سید صادق فاضلی، در گفت‌وگو با ایسنا، ادامه داد: افراد زیادی خاطرات خوبی از شنیدن نمایشنامه‌های رادیویی در ذهن دارند و این خود نشان می‌دهد که نسبت عمیقی بین صدا و نمایش وجود دارد.

وی با بیان این‌که نمایش‌ رادیویی با مجموعه هنرهای نمایشی مرتبط است، ادامه داد: با این‌که نمایش‌ رادیویی به تنهایی تخصص خود را دارد اما بی‌ارتباط با مقوله‌ تئاتر نیست.

او با اشاره به چگونگی کیفیت نمایش‌های رادیویی توضیح داد: در نمایش‌های رادیویی بنیان بر متن و تولید متن نمایشی است زیرا نمایش رادیویی از متن اصلی نمایشنامه گرفته می‌شود و به صورت صوتی درمی‌آید.

فاضلی تاکید کرد: نمایش‌ رادیویی صرفا با وجود یک رسانه رشد نمی‌کند بلکه مستلزم متن و نمایشنامه‌های خوب، اجرای موثر و... است.

این کارگردان تئاتر با اشاره به وجه تمایز نمایش‌های رادیویی با هنرهای نمایشی، گفت: بارزترین ویژگی آن تصویرسازی نمایش در ذهن مخاطب است. خلق یک شخصیت بدون بهره بردن از لوازم صحنه، گریم، میمیک صورت و... به این معناست که در نمایش‌های رادیویی صدا نقش اساسی دارد و سکوت معنایی ندارد.

وی ادامه داد: این در حالی است که در تئاتر هنرمندان از بدن، صدا، اشیای بی‌جان و... برای برقراری بیان هنری استفاده می‌کنند.

انتهای پیام