این شاعر و منطق‌دان در پی درگذشت احمدرضا احمدی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: احمدی از شاعرانی بود که از ابتدا تحسینش می‌کردم و با احترام به او می‌نگریستم؛ هرچندراهی که او می‌رفت، راهی نبود که من دوست داشته باشم اما راهی بود که بسیار جرأت می‌داد و  اعجاب برمی‌انگیخت و این کاری است که شعر باید انجام بدهد.

او افزود: احمدرضا احمدی به یک معنا استثنا بود، یک راه تازه رفت و رفتار تازه‌ای را با کلمات در پیش گرفت و در دو سه‌ کتاب اولش اعجاب‌انگیز ظاهر شد، بعدا هم مانند هر شاعر دیگر به وادی تکرار افتاد ولی همچنان آن تازگی را داشت.

موحد سپس درباره جریان‌سازی احمدرضا احمدی در شعر و این‌که شعر دیگر و شعر حجم به نوعی وامدار او بوده‌اند، بیان کرد: احمدرضا احمدی به آن‌ها جرأت داد، شعرهای او به آن‌ها جرأت می‌داد و رویشان تأثیر می‌گذاشت. آن‌ها می‌توانستند بگردند و ببینند می‌توانند برای خودشان صدایی پیدا کنند یا نه ولی او در این زمینه ممتاز بود.

این شاعر با بیان این‌که حرف زیادی برای گفتن ندارد یادآور شد پیش‌تر درباره او نوشته است و گفت: شاید اولین نوشته‌ها در تحسین احمدرضا احمدی در آثار من بوده و او را با برخی از شاعران مقایسه کرده و گفته‌ام چرا کار او بهتر از دیگران، تأثیرگذارتر و اعجاب‌انگیزتر است.

ضیاء موحد خاطرنشان کرد: وجود احمدرضا احمدی هم استثنایی بود؛ احمدرضا احمدی تا بود خیلی بود و حالا که نیست خیلی نیست. این آخرین حرفی است که می‌توانم بزنم.

در این زمینه بیشتر بخوانید:

اگر احمدرضا احمدی نبود...

 انتهای پیام