کمال شهبازی چهارم مهر با اشاره به بیان اینکه کشت گیاهان علوفه ­ای شاخص و بومی در اراضی کم بازده و پرشیب، نقش مهمی در احیاء و توسعه مراتع استان دارد، اظهار کرد: تبدیل اراضی مرتعی به دیمزار در سطوح وسیع و در زمانی نسبتا کوتاه و عدم رعایت اصول عملیـات زراعـی در ایـن دیمزارهـا از یکسو و حساسیت های فیزیوگرافی، اقلیمی و خاکی از سوی دیگر، این اراضی سبب بروز و تشدید هدر رفـت روانـاب سـطحی و فرسایش خاک و افت توان تولید اراضی تخریبی و نهایتا با کاهش توجیه اقتصادی عملیات زراعی سبب شد این اراضی رها شده و یـا در شرف رها شدن قرارگیرند. بنابراین برنامه ریزی اصولی و لزوم اعمال مدیریت پایدار بر این اراضی تخریبی را به ویـژه بـا مشـارکت آگاهانـه و همـه جانبـه بهره برداران، امری اجتناب ناپذیر کرده است.

رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل افزود: گیاهان علوفه ای چندسـاله یـا دائمـی از خانواده بقولات و گندمیان بـا ایجـاد پوشـش گیاهـی و گسـترش سیستم ریشه دوانی خود از فرسـایش خـاک جلوگیـری کـرده و ضمـن افزایـش مـاده آلـی، طـی چندیـن سـال، تولید مناسـب در اقلیم هـای مناسـب برای رشـد خـود را نیز خواهند داشـت.

وی افزود: از طرفی دیگر تبدیل دیمزارها لـزوم رهاسـازی زمین برای یکسـال بـه عنوان آیـش و فقدان بهـره وری اقتصـادی زمین های دیـم را منتفی می‌کنـد.

شهبازی گفت: در ایـن راسـتا با اسـتفاده دائمـی از اراضی دیـم و بهره گیری از گیاهـان سـازگار و مفیـد، ضمن حفـظ رطوبت خـاک و جلوگیری از تبخیـر سـطحی با ایجاد پوشـش گیاهی، هر سـاله مـاده آلی خاک و ظرفیـت جـذب آب نیـز افزایـش می‌یابد.

انتهای پیام