بی‌شک یکی از ماندگارترین و بهترین کارها در هر جامعه و نزد خداوند متعال مدرسه‌سازی است زیرا در این اماکن نسلی تربیت می‌شوند که می‌توانند سعادت و شقاوت یک جامعه را رقم بزنند، نسلی که امید جهان به آنها گره خورده و توجه به آنها مسیر آینده کشور را هموار می‌سازد.
قطعاً آموزش‌وپرورش سنگ زیربنای توسعه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هر جامعه‌ای است و مدرسه اولین قدم از نردبان آموزش و مدرسه‌سازی کاری نیک با اجری عظیم است.
خوشبختانه طی سالیان اخیر فرهنگ مدرسه‌سازی در میان مردم و خیرین نسبت به گذشته گسترش یافته است و هستند کسانی که با گذشتن از مال خود حتی کودکان دورافتاده‌ترین و محروم‌ترین نقاط کشورمان را از نعمت آموزش بهره‌مند کرده‌اند.
بنا به گفته حمیدرضا اسلامی مدیرکل نوسازی و تجهیز مدارس استان زنجان امسال همزمان با بازگشایی مدارس سه باب مدرسه در نقاط مختلف استان افتتاح و تحویل آینده‌سازان این مرز و بوم شد که این مدارس شامل آموزشگاه ۱۲ کلاس مشارکتی مهر عظام، مدرسه سیف‌الله حسن‌لو و همچنین آموزشگاه خیرساز حاج اسماعیل معصومی است.
مدرسه حاج اسماعیل معصومی یکی از مدارسی است که در زمین اهدایی توسط خیری دیگر به همت مصطفی معصومی در روستای یاستی‌قلعه که یکی از روستاهای دورافتاده ماهنشان است با اعتبار بالغ بر ۳۰ میلیارد ریال ساخته و به بهره‌برداری رسید.
یاستی‌قلعه پرجاذبه اما محروم
روستای یاستی‌قلعه یکی از روستاهای جذاب، زیبا و تاریخی استان زنجان و از توابع شهرستان ماهنشان به شمار می‌رود. یاستی‌قلعه به لحاظ آب و هوا و وضعیت جوی یکی از بکرترین روستاهای زنجان به لحاظ تفریحی است. علت نام‌گذاری این روستا به «یاستی‌قلعه» به خاطر وجود قلع «یاستی» در این روستا است.
بنای این قلعه به دوره ساسانیان برمی‌گردد و به گفته عده‌ای این قلعه پناهگاه حسن صباح نیز بوده است. وجود این قلعه تاریخی و زیبا باعث دادن جلوه توریستی - تفریحی به این روستا شده است، اما علی‌رغم این جاذبه متاسفانه بیشتر این اهالی به علت نبودن امکانات مثل خانه بهداشت، نداشتن جاده آسفالت، نبود مدرسه راهنمایی و دبیرستان، بسته بودن راه‌های ارتباطی در فصل زمستان و بیکاری به مهاجرت به شهرها روی آورده اند.
نوه‌ای که جا پای جای پدربزرگ گذاشت
روستای یاستی‌قلعه دارای افراد خوشنام بسیاری است اما یکی از افرادی که یاد و نامش همواره در ذهن مردم یاستی‌قلعه و در تاریخ این روستا به یادگار مانده و از بزرگ تا کوچک اهالی او را می‌شناسند، حاج اسماعیل معصومی است مردی روشن‌فکر و خیر که بنا به توضیح اهالی روستا به خبرنگار ایسنا سنگ اولیه مدرسه را در سال ۵۳ یعنی سال‌هایی که خواندن و نوشتن آن هم در روستاهای دورافتاده از هیچ اهمیتی برخوردار نبود با کمک اهالی نهاد مدرسه‌ای که برخی از تحصیل‌کردگان آن امروز در پست‌های مدیریتی حساس استان و کشور قرار دارند را، بنا گذاشت.
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی این مدرسه در روستا رنگ تازه به خود گرفت و با ساخت مدرسه جدید به برکت انقلاب امید به تحصیل در وجود کودکان این روستا ریشه دواند. مدرسه‌ای که تا همین سال گذشته نیز دانش‌آموزان در این مدرسه که حالا قدمت زیادی داشت، مشغول به تحصیل شدند که همین گذشت زمان سبب شده بود مدرسه گرد کهنگی به خود گیرد تا جایی که دیگر دیوارهای ترک‌خورده آن نای ایستادن نداشت و درس‌های کلاس در مسجد برگزار می‌شد.
با توجه به همین موضوع یکی از اهالی و ساکنان قدیمی که از قضا نوه همان حاج اسماعیل خیر و خوشنام این روستا است، دوباره همان مدرسه را که روزگاری خود، دانش‌آموز آن بود از نو ساخت. دانش‌آموزی که محرومیت روستا مانع ادامه تحصیلش شد.
عشق به وطن و محرومیت‌زدایی انگیزه‌ای برای کار
در رابطه با انگیزه این کار خیر مصطفی معصومی خیر مدرسه‌ساز این روستای دورافتاده به خبرنگار ایسنا، می‌گوید: وطن و محلی که انسان در آن متولد شده است گویا به جزئی از وجود انسان تبدیل می‌شود و این عشق و تعلق خاطر همواره همراه انسان است عشقی که انگیزه‌ای برای رقم خوردن کارهای بزرگ‌می‌شود.
وی یکی از دلایل ترغیب شدن به ساخت این مدرسه را عشق به زادگاه عنوان کرده و می‌افزاید: یک روز که به روستای خودمان رفته بودم دیدم محل تحصیل بچه‌ها مناسب نیست دیوارها ترک خورده‌اند و کلاس‌های درس در مسجد روستا برگزار می‌شوند.
این‌خیر که علاوه بر مدرسه‌سازی در کمک به مسجدسازی نیز نقش‌آفرین است با توضیح اینکه با توجه به فرسودگی مدرسه روستا و اشتیاق دانش‌آموزان روستا برای ادامه تحصیل تصمیم گرفتم که مدرسه‌ای در شأن کودکان این روستا بسازم، ادامه می‌دهد: حالا که این مدرسه در روستا به سرانجام رسیده ذوق و شوق کودکان برای خواندن برایم از هر تقدیر و تشکری بالا است.
این خیر کارآفرین با بیان اینکه در سال‌های کودکیم به این علت که روستای ما یکی از روستاهای محروم و دورافتاده استان بود و باید برای تحصیل به روستای کپز که بسیار دورتر از روستای خودمان بود می‌رفتیم از ادامه تحصیل محروم شدم، متذکر می‌شود: هم اکنون نیز روستای یاستی‌قلعه تنها همین یک مدرسه ابتدایی را دارد و دانش‌آموزان برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر مجبور هستند که به جاهای دیگر بروند که همین موضوع گاهی سبب ترک تحصیل برخی از آنها می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه امیدوارم هیچ کجای دنیا هیچ کودکی از ادامه تحصیل محروم نباشد، اظهار می‌کند: قدم گذاشتن در مسیر مدرسه‌سازی قطعاً یکی از تصمیمات ارزنده برای خیرین محسوب می‌شود زیرا دانش‌آموزانی که در این مدارس تربیت می‌شوند نسل آینده‌ساز کشور هستند.
به طور کلی می‌توان گفت خیرین مدرسه‌ساز با کار نیک و پسندیده مدرسه‌سازی نه فقط به کودکان بازمانده از تحصیل کمک می‌کنند بلکه از آسیب دیدن آنها در آینده جلوگیری می‌کنند. با ساخت مدرسه‌ها و کمک به تحصیل دانش‌آموزان محروم یک کشور، از جامعه‌ای امن‌تر برخوردار خواهیم بود. مدرسه کودکان را در مسیر زندگی درست پرورش می‌دهد و از ورود دوباره آنها به دنیای محرومیت جلوگیری می‌کند.
مدرسه‌سازی را می‌توان یک تجارت معنوی بسیار پربرکت دانست. تجارتی که می‌تواند زندگی صدها کودک را در سال‌های طولانی بهبود بخشد و در نهایت منجر به ساخت میهنی باصلابت‌تر و قدرتمندتر شود.
انتهای پیام
نظرات