مبینا سال ۱۳۷۳ در گنبدکاووس به دنیا آمده و بزرگ شده کلاله است، سال ۱۳۹۲ کارشناسی مهندسی برق الکترونیک دانشگاه گلستان قبول شده و کارشناسی ارشد هم گرایش افزارهای میکرو نانوالکترونیک را انتخاب کرده و در حال حاضر تنها دانشجوی خانم در این رشته است.

ایسنا: چه شد که به تنظیم موتور علاقه‌مند شدید؟

کار پدرم تنظیم موتور و مکانیک خودرو بود و من خیلی به آن علاقه‌مند بودم آنقدری که به جای اسباب بازی‌هایم در سن چهار یا سالگی با پدرم مدار برق درست می‌کردم، کودکستانم تا تعمیرگاه پدرم خیلی فاصله داشت اما آن مسیر را پیاده می‌آمدم تا کنار پدرم باشم گرچه او می‌گفت محیط مناسب نیست اما از این علاقه من استقبال می‌کرد.

ایسنا: داستان تأسیس آموزشگاه از کجا شروع شد؟

پدرم به دنبال انتقال تجربه خودش به دیگران بود برای همین ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۹۶ ما توانستیم با کمک هم اولین آموزشگاه صنایع خودرو در استان را راه‌اندازی کنیم که فقط برای آقایان بود، چالشی که به آن برخورد کردیم عدم حضور مربی زن در این رشته بود که سبب شد نتوانیم خانم‌ها را برای آموزش ثبت نام کنیم.

ایسنا: فکر آموزش مربی‌گری در این رشته از کجا آمد؟

من تصمیم گرفتم که آموزش‌ها را فرابگیرم تا به عنوان مربی خانم در آموزشگاه فعالیت کنم، اما لازمه آن این بود که خانمی باشد تا به من آموزش دهد که متأسفانه ما آن موقع در کشور کسی را پیدا نکردیم، با رایزنی‌های انجام شده قبول کردند پدرم به طور خصوصی به بنده آموزش دهد و اینطور شد که من دوره‌های تنظیم موتور، برق و مکانیک خودرو را گذراندم و سال ۹۷ اولین مربی زن در این زمینه در کشور شدم.

ایسنا: شرکت نیل چه طور متولد شد؟

دورانی که من در آموزشگاه مشغول به کار بودم، دوستانم تیمی را در جهت هوشمندسازی تشکیل داده بودند و بعد از دوران کرونا تصمیم به تشکیل یک تیم جدید گرفتند و از من خواستند که به آن‌ها اضافه شوم؛ نامش را «شرکت فناورانه نیل» گذاشتیم و بیس اصلی تولید بردهای هوشمند مانند دیوار سبز هوشمند است؛ اوایل همه با هم کارها را انجام می‌دادیم بعد تصمیم گرفتیم که هرکس مسئول یک قسمت شود که هم اکنون من بخش مالی را مدیریت می‌کنم.

ایسنا: هیچ وقت به سمت کارهای فوق برنامه رفتی؟

بله من ورزش شنا و دوچرخه سواری را خیلی دوست دارم و خاطرم هست در سن ۱۱ سالگی در مسابقات استانی دوچرخه سواری رتبه سوم را کسب کردم، در کنار آن طراحی و رنگ روغن هم انجام می‌دهم.

ایسنا: نقطه‌ای که در آن ایستادی چقدر حالت را خوب می‌کند؟

ببینید ممکن است کار در نیل خیلی هم راستا با رشته تحصیلی و علایقم نباشد اما ویژگی مهم‌اش این است که کار تیمی است و من تمایل بسیاری به بودن در تیم‌های کاری دارم و همیشه دل خوش به این هستم که اگر جایی چیزی به نتیجه نرسید ما هستیم و با هم می‌توانیم راهی پیدا کنیم و تجربه جدیدی رقم بزنیم.

ایسنا: آیا در دانشگاه فعالیت فرهنگی داشتید؟

دانشگاه‌امیرکبیر تنها دانشگاهی بود که «دوره دفتر توسعه پایدار» را برگزار می‌کرد یعنی کیفیت دانشگاه را از لحاظ سلامت، محیط و غیره بررسی می‌کرد و آن را ارتقا می‌داد تا چالشی نداشته باشد، دانشگاه گلستان دومین دانشگاه در سطح کشور بود که این دفتر را داشت و من در کنار عضویت در انجمن علمی در این دفتر نیز حضور داشتم.

ایسنا: نکته طلایی برای دانشجویان نوپا؟

به نظرم برای دانشجویان یکی از فرصت‌های استثنایی عضویت در انجمن ها و تیم‌هایی است که در دانشگاه مشغول به فعالیت هستند، چرا که در آن برهه از زمان انسان شور و نشاط بسیاری دارد و افرادی هستند که در بین آن‌ها می‌توانی کسی را پیدا کنی که روحیاتش به شما بخورد و کمک کند مسیر آینده را مشخص کرده و برای رسیدن به اهدافتان تیم‌سازی کنید.

ایسنا: افرادی که مسیر را برایت هموارتر کردند، چه کسانی هستند؟

من با همسرم در دانشگاه آشنا شدم و ایشان در کنار خانواده یکی از مشوق‌های اصلی من در در این مسیر است، همیشه‌ امید می‌دهد و حس موفقیت و برتر بودن را به من القا می‌کند، ‌ایشان بعد از کار خودشان به آموزشگاه می‌آیند و در کنار هم به شکل خانوادگی آن جا را مدیریت می‌کنیم.

ایسنا: آینده روشن است؟

بله، ما می‌خواهیم آموزشگاه را به یک مجتمع آموزشی تبدیل کنیم چرا که این رشته جای کار بسیاری دارد، برای نیل هم آرزوهای بسیاری داریم و در حال ریل‌گذاری جهت گسترش و بزرگ کردن آن هستیم، ‌امیدوارم روزی برسد که نیل جهانی شود.

انتهای پیام