محمد برومند، امروز ۵ دی ماه، در نشستی تحت عنوان «صد سال تئاتر مشهد» که در مکتب بافت مشهد برگزار شد، در خصوص مستند دروازه طلایی تئاتر مشهد اظهار کرد: این مستند امروز برای اولین بار در مکتب بافت مشهد اکران شد. هنگام تهیه مستند با سختی و موانع زیادی روبه‌رو شدیم و بنابر اتفاقاتی فیلم در حدود ۳۰ دقیقه خلاصه شد که امیدوارم در فرصت مناسب‌تری ‌مستند کامل به نمایش گذاشته شود.

وی با اشاره به اینکه در مستند دروازه طلایی تئاتر مشهد سعی کردیم سالن‌های نمایشی که در خیابان ارگ مشهد وجود داشت را به تصویر بکشیم، گفت: در مستند دروازه طلایی مشهد قرار نیست که تاریخ صد ساله تئاتر مشهد را  معرفی کنیم؛ در این مستند تنها خیابان ارگ مشهد که اولین سالن‌های تئاتر و بیشترین نمایش‌هایی که در سالن‌های این خیابان به نمایش گذاشته شد را معرفی می‌کنیم که امروزه تنها سالن فعال این خیابان سالن هلال احمر است که هر از گاهی نمایشی در این سالن اجرا می‌شود و به نظرم این قابلیت را دارد که به موزه تئاتر تبدیل شود.

کارگردان مستند دروازه طلایی تئاتر مشهد افزود: یکی از مشکلات تهیه مستند همکاری نکردن ارگان‌های مختلف برای ورود به سالن‌های تئاتر مشهد بود، این‌ها از جمله معضلات تهیه مستند در مشهد است.

برومند خاطرنشان کرد: متاسفانه در ایران فرهنگ نوشتاری و سفرنامه بسیار کم‌رنگ است و بیشترین سفرنامه و فیلم‌های مستند ساخته کشورهای دیگر است. امیدوارم تمام هنرمندان و افرادی که در فرهنگ مشهد تاثیرگذار هستند تاریخ خود را بنویسند. متاسفانه بسیاری از اسناد و عکس‌های تاریخ تئاتر از بین رفته است، کتاب صد سال تئاتر مشهد حمیدرضا سهیلی نیز کتاب ارزشمندی  است که توسط ایشان نوشته شده است.

کارگردان مستند دروازه طلایی تئاتر مشهد با بیان این مطلب که هنرمندان و پیشکسوتان تئاتر مورد غفلت و فراموشی قرار گرفته‌اند، گفت: می‌توان در مورد هر کدام از هنرمندان تئاتر کتاب نوشت. تاکنون موفق به چاپ کتاب‌هایی درباره‌ آقای داوود کیانیان و حمید قلعه‌ای شدم. این هنرمند فردی است که صد نمایشنامه کودک نوشته و در تاریخ تئاتر دانش‌آموزی بسیار تاثیر گذار بوده، اما امروزه فراموش شده که باید درباره هر کدام از هنرمندان تئاتر کتاب نوشت.

وی ادامه داد: در چند شب گذشته مراسم بزرگداشت استاد علی آزادنیا بود که در آن تنها پیشکسوتان تئاتر حضور داشتند و نسل جوان حضور فعالی نداشتند. چرا باید نسل جوان ارتباطش با پیشکسوتان این عرصه قطع شود؟ زمانی که برای رونمایی از کتاب جیگی جیگی از استاد کمال علوی برای حضور در مراسم دعوت کردم، در مراسم حضور پیدا نکرد. استاد علوی دلخور بود که پس از ۵۰ سال سابقه فعالیت در تئاتر، نسل جوان قبولش ندارد.

برومند خاطر نشان کرد: اولین سالن تئاتر خصوصی در مشهد را به نام خانه نمایش در سال ۱۳۷۷ تاسیس کردم؛ در حالیکه در تهران در سال ۱۳۹۰ سالن‌های خصوصی تاسیس شدند. ما در مشهد قبل از انقلاب هم سالن نمایش خصوصی داشتیم که با سینما رقابت می‌کرد و یکی از مراکز تاثیرگذار بر فرهنگ مشهد بود که نشان می‌دهد مشهد مردمی تئاتر دوست بودند.

کارگردان مستند دروازه طلایی تئاتر مشهد در خصوص وضعیت تئاتر در گذشته و امروز گفت: دهه ۴۰ اولین دوره تئاتر مشهد است و تئاترهای خوبی از جمله تئاتر علمی دکتر  لطفی روی صحنه بود. قبل از انقلاب سالن تئاترهای گلشن و ملی پرمخاطب بودند و هر شب حدود ۸ نمایش روی صحنه داشتند، در صورتیکه در شهرهای دیگر اینگونه نبود. در مشهد  مخاطب و جذب  سرمایه وجود دارد، اما چون حمایت دولتی وجود ندارد هنرمندان مجبورند به سمت نمایش‌هایی بروند که مخاطب دوست داشته باشد که این موضوع باعث می‌شود نمایش‌ها از مسئله هویتی دور شوند.

وی ادامه داد: با توجه به‌ اینکه تاریخ تئاتر مشهد پربار است و نمی‌توانیم آن را در قالب چند برنامه معرفی کنیم، قرار است به زودی با همکاری صداوسیما در برنامه‌ای تحت عنوان مجموعه ‌داستان تاریخ خراسان در ۱۳ قسمت که از ۱۰ دی ماه فعالیت خود را آغاز خواهد کرد به تمام تئاتر خراسان اشاره کنیم.

انتهای پیام