محمد سیاوشی در گفت و گو با ایسنا، در مورد عملکرد تیم ملی در مسابقات هندبال قهرمانی آسیا منامه بحرین اظهار کرد: ما نسبت به تیم‌های چین و قطر یکسری اشتباهات فردی داشتیم. اشتباهات تکنیکی و تاکتیکی وجود داشت اما در کل جلوی رقبا خیلی خوب بازی کردیم. ما در بازی‌های آسیایی چین هیچ شناختی از تیم ژاپن نداشتیم چون این تیم بعد از چند سال غیبت به میادین آمده بود. ما با اختلاف بالا ۱۲ یا ۱۳ گل مقابل این تیم باختیم. خداراشکر در مسابقات قهرمانی آسیا مشکلات برطرف شد و تیم ملی خیلی بهتر مقابل ژاپن، قطر و سایر تیم‌ها بازی کرد. تیم در منامه تکمیل تر بود اما جاهایی خستگی و بد شانسی سبب شد که تیم نتیجه لازم را نگیرد.

دروازه‌بان تیم ملی در ادامه گفت: خیلی دوست داشتیم که با صدرنشینی در دور دوم در گروه مقابل با کویت، بحرین و عراق همگروه شویم. ما از قبل پیش‌بینی کرده بودیم که عربستان عراق را می‌برد و به آن گروه می آید اما نشد. البته این گروه برای ما راحت تر بود فقط یک بازی با ژاپن داشتیم که اگر آن را می‌بردیم ۱۰۰ درصد جهانی می‌شدیم. بازی خیلی خوبی هم مقابل این تیم داشتیم. همه از جان و دل مایه گذاشتند اما در بازی‌های حساس و پایاپای قطعا ژاپنی‌ها که بیشتر از ما میادین المپیک، جهانی و آسیایی را دیده‌اند برتری دارند. به خاطر همین موضوع ۵ یا ۱۰ دقیقه آخر، بازی را واگذار کردیم.

وی افزود: در کل بخواهم در مورد عملکرد تیم در مسابقات بگویم عملکرد بهتری نسبت به بازی های آسیایی داشتیم. اگر فرصت بیشتری برای تمرین کردن داشتیم نتیجه بهتر می‌شد. ما کلا ۴۰ روز زمان برای تمرین و آمادگی داشتیم که در این مدت هم مربی عوض شد. مربی خارجی به مربی ایرانی تبدیل شد. فرصت زیادی هم برای مربی ایرانی نبود که بتواند تیم را جمع و جور کند. در این فاصله زمانی هم بهترین گزینه رحیمی‌زاده بود. او یک سال با همه ما در سپاهان کار کرده بود و از ما شناخت داشت. فقط می‌توانستیم از این گزینه استفاده کنیم. اگر مربی ایرانی دیگری بود در این ۴۰ روز فرصت هماهنگی نداشت. همین‌ فرصت کم برای تمرین باعث شد که در دقایق پایانی رقابت‌ها نتوانیم پیروز شویم.

وی در خصوص سقوط جایگاه هندبال ایران در آسیا گفت: بله دو پله سقوط کردیم و به سید دوم رفتیم. این موضوع از یک جهت برای ما خوب نیست و شاید از جهت دیگر خوب باشد. هرچند که شاید سید یک و دو فرق زیادی نداشته باشند و به هر حال یک تیم قوی در گروه ما خواهد بود. باید ببینیم دوره‌های بعد چه می‌شود. تا دو سال بعد هیچ رقابت و رویدادی نیست. امیدوارم در این مدت فدراسیون تدابیر خوبی بیندیشد تا بتوانیم از مربیان و بازیکنان خوبی استفاده کنیم و پتانسیل خوبی که ایران دارد را بتوانیم در آسیا به نمایش بگذاریم و به قول معروف چیزهایی که در آسیا از دست دادیم را برگردانیم.

سیاوشی در مورد انتخاب مربی خارجی برای تیم ملی گفت: اگر بخواهیم مربی خارجی بگیریم باید مربی درجه یک جهانی بگیریم. همچنین بایستی این مربی سطح بالای اروپایی در آسیا مربیگری کرده باشد. من فکر می‌کنم اگر منتظر شویم و ببینیم تکلیف تیم‌های بحرین، کره، ژاپن با مربیانشان چه می‌شود و بتواینم آنها را استخدام کنیم خیلی بهتر است. بعد از انتخاب مربی خارجی باید فرصت زیادی هم به او داده شود تا با تورنمنت‌های زیاد بتواند تیم را از آب و گل دربیاورد. نباید چون هندبال جهانی نشده آن را به امید خدا تا ۱۴۰۴ تعطیل کنیم تا یک مربی دیگر بیاید و چند ماهی تمرین کند و تیم به مسابقه برود. این سیستم جوابگو نیست. باید از همین سال جدید شروع کنیم. باید بازیکنان در اردو باشند و به تورنمنت‌های مختلفی اعزام شوند. با داشتن اردوی طولانی چیزی را از دست نمی‌دهیم فقط هندبال پیشرفت می‌کند. امیدوارم که بتوانیم این موضوع را محقق کنیم.

سنگربان تیم ملی در خصوص حضورش به عنوان دروازه‌بان یا مربی در تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا دو سال آینده گفت: در قالب مربی که دست من نیست و بستگی به فدراسیون دارد. بعد هم من دیگر ۳۸ سال سن دارم. دو سال دیگر باید ببینم توان من چطور است. اگر واقعا بدنم بکشد در خدمت تیم ملی هستم وگرنه مجبورم هندبال را کنار بگذارم. البته که فعلا لژیونر شده‌ام و قرار است چند سالی در خارج از کشور بازی کنم. اگر توان داشتم به تیم ملی هم کمک می‌کنم. قبلا هم گفته‌ام بازیکن تا زمانی که توان دارد باید در خدمت تیمش و تیم ملی باشد. حضور من هم در تیم ملی بستگی به فدراسیون و کادر فنی دارد.

انتهای پیام