اصفهان، سرشار از سرمایه‌های فرهنگی است. اولویت‌دهی به استفاده از این سرمایه‌های فرهنگی، جایگزین کسب درآمد از صنایع سنگین در اصفهان خواهد شد و از تشدید آسیب‌های محیط‌زیستی نیز جلوگیری می‌کند. بر این اساس، آیا اصفهان، ناگذیر از انتخاب بین صنعت و میراث فرهنگی است؟ اولویت اصفهان کدام است؟ لازم است که داوطلبان مجلس شورای اسلامی، میراث فرهنگی و صنایع‌دستی را مطالبهٔ اول این شهر بدانند؟ این پرسش‌ها، محور گفت‌وگوی ایسنا با مجدالدین تاج، رئیس اتحادیهٔ صنایع دستی شهرستان اصفهان بود که در ادامه آمده است.
مجدالدین تاج، به ایسنا گفت: اصفهان از قدیم، شهر هنر و هنرپروری بوده است. نمونۀ بارز آن در دوران صفوی است که حکام صفوی با حمایت از هنرمندان، آثار و صنایع‌دستی بسیاری را به دنیا عرضه کردند.
او محیط‌زیست و میراث فرهنگی را، خط قرمز مردم اصفهان با هر شغل و پیشه‌ای دانست و بیان کرد: زاینده‌رود و میراث فرهنگی و صنایع‌دستی، شاهرگ‌های حیاتی این شهر هستند و نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز باید پیگیر وضعیت این مسائل باشند. برای مثال به علت فرونشست زمین، مسجد سید اصفهان دچار آسیب جدی شده و لازم است که هرچه سریع‌تر برنامهٔ ویژه برای نگهداشت میراث فرهنگی و محیط‌زیست اعمال شود.
رئیس اتحادیهٔ صنایع دستی شهرستان اصفهان، افزود: وضعیت صنایع‌دستی در اصفهان با سایر شهرها متفاوت است. شاید در سایر شهرها، زنان در کنار کار منزل به تولید صنایع دستی بپردازند، و یا شاید تولید صنایع‌دستی شغل دوم و سوم افراد در استان‌های دیگر باشد. اما صنایع دستی و هنر در اصفهان شغل اول مردم محسوب می‌شود.
تاج، صنایع دستی را مزیت نسبی اصفهان توصیف و تصریح کرد: صنایع دستی به اشتغال‌زایی و کسب درآمد کمک می‌کند. اگر ما بخواهیم از مزیت‌های نسبی و رقابتی خود استفاده کنیم، لازم است که حوزه صنایع‌دستی سرمایه‌گذاری و از آن حمایت کنیم.
او که ادامهٔ رویکرد صنعتی در اصفهان را صحیح نمی‌داند، تأکید کرد: ادامهٔ وضعیت صنعتی در اصفهان جز آلایندگی چیزی برای اصفهان نداشته است. میزان ابتلا به سرطان در شهروندان اصفهان به این علت که در معرض آلاینده‌های صنایع هستند، بسیار بالا و در صدر است.
رئیس اتحادیهٔ صنایع دستی شهرستان اصفهان با اشاره به نقش میراث فرهنگی و به ویژه صنایع‌دستی در حفظ محیط‌زیست، اظهار کرد: صنایع‌دستی نه تنها هیچ‌گونه آلاینده‌ای اضافه نمی‌کنند، بلکه صنعت سبز نیز محسوب می‌شوند.
تاج با بیان اینکه میراث فرهنگی و صنایع‌دستی می‌توانند به جذب گردشگر، اشتغال‌زایی و درآمد پایدار در این شهر کمک کنند، خاطرنشان کرد: ما در اصفهان برای مدیریت شهرمان، به فروش نفت کشور احتیاجی نداریم. با حضور گردشگران، فروش صنایع‌دستی و سایر خدمات و ورود ارز خارجی، می‌توانیم شهر را اداره کنیم. مطالبهٔ اصلی ما میراث فرهنگی است.
رئیس اتحادیه صنایع دستی شهرستان ادامه داد: هزینهٔ ایجاد اشتغال در حوزه صنعت، برای دولت تا چندین میلیارد تومان است؛ علاوه بر این، حقوقی که دولت باید به کارکنان صنایع پرداخت کند، رقمی میلیاردی است، اما با ۱۰۰ میلیون تومان می‌توان یک کارگاه صنایع دستی را تجهیز و چرخه کسب‌وکار را راه‌اندازی کرد. در نهایت با فراهم کردن بستر فروش، صادرات و ورود گردشگر می‌توان به توسعه دست‌یافت.
او مهاجرت کارگران از شهرهای اطراف به شهرهای صنعتی را پیامد گریزناپذیر گسترش صنعت دانست و اضافه کرد: از طرفی هنرمندان صنایع‌دستی و مردم بومی اصفهان که بخشی از هویت فرهنگی این شهر هستند، در حال مهاجرت از شهر هستند. کشورهایی چون ترکیه، چین، کانادا و عمان، آغوش خود را برای به هنرمندان صنایع‌دستی باز کرده و به آنان ویزا و اقامت می‌دهند. سایر کشورهای دنیا ارزش صنایع‌دستی را بهتر فهمیدند.
تاج، در پایان خاطرنشان کرد: زمانی معضل کشور ما فرار مغزها و نخبگان بود، ولی اینک ظاهراً ما با فرار هنرمندان مواجه شده‌ایم. صنایع سنگین، همان‌طور که گفته شد منفعتی برای مردم اصفهان نداشتند. درآمد پایدار، نتیجه رشد صنایع‌دستی در اصفهان خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات