لباس‌های سنتی زنان و مردان کوردهای عشایر کرمانج  خراسان شمالی از لباس‌هایی اصیل ایرانی است که طرح و نگار نقش بسته بر آن، چشم‌ها را به میهمانی طبیعت می برد و هر نقش نمادی است که پیشینه ای دیرینه دارد.

زنان و دختران کرمانج و ترکمن این دیار در درازای تاریخ پوشش اصیل خود را که گویا هویت آنان است، حفظ کرده‌اند و به عنوان میراثی گرانسنگ، پشت به پشت به نسل بعدی منتقل کرده‌اند. رنگ‌های شاد و نقش و نگارهای متنوع به کار رفته در لباس‌های محلی علاوه بر جنبه‌های زیباشناختی، آرامش روحی و روانی را برای فرد به ارمغان می آورد.

زنان و دختران عشایر این استان دارای البسه خاص خود هستند که در آن طرح‌ها و رنگ‌های متنوعی به کار برده شده است.

لباس کرمانج‌های عشایر، بازتابی از روح زندگی در این استان است. تنوع رنگ، نوع پوشش و مواد به کار رفته در پوشاک اقوام مختلف متناسب با زمان و مکان، نشان دهنده رشد فکری قومیت ها بوده است که آن را در مقاطع مختلف تاریخی به منصه ظهور می رساندند و به بیان دیگر می توان گفت پوشش اقوام کرمانج عشایر این استان بیانگر تاریخ، اصالت و ژرف نگری این قومیت ها به تاریخ است.

آن چه که امروز از پوشاک سنتی اقوام برای ما به یادگار مانده است، حاصل تطابق یافتن این تغییرات با شرایط زمانی و مکانی است.

رنگ قرمز یکی از رنگ‌های مورد علاقه عشایر کرمانج خراسان شمالی است که به عقاید آن‌ها نمادی از شادی و خوشبختی است و این رنگ در لباس‌های آن‌ها کاربرد فراوانی دارد.

لباس بانوان کرمانج عشایر هشت تکه دارد که یکی از این تکه‌ها گار است؛ گار گوشواره بلندی است در دو طرف عرقچین، روی سر قرار گرفته و روی آن‌ها یاشار و سربند استفاده می‌شود.

کومخ (کفش) یکی دیگر از این تکه‌ها است که شکل ظاهری شبیه نعلین نوک برگشته و دارای گلدوزی‌هایی با نخ ابریشمی و یاشار، روسری زردی بزرگ و بلند از جنس حریر است.

سربند برای محکم نگه داشتن روسری استفاده می‌شود و گراس، پیراهن چین‌داری است که بر تن می‌کنند.

شلیته یا همان دامن پرچین و جلیقه که از جنس مخمل که روی آن را سکه دوزی کرده‌اند دیگر تکه‌هایی است که زنان سخت کوش این خطه از کشور استفاده می‌کنند و جوراب سفید و بلند تکه هشتم پوشش این افراد است.

انتهای پیام