به گزارش ایسنا، روز یکشنبه آیت‌الله «سید ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهوری اسلامی ایران که برای افتتاح سدهای مشترک «خداآفرین و قیزقلعه‌سی» به استان آذربایجان شرقی سفر کرده بود،‌ حین بازگشت به تبریز در مسیر جنگل دیزمار در محدوده عمومی بین ورزقان و جلفا بالگرد حامل ایشان دچار سانحه شد و رئیس‌جمهور، «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه و همراهان به شهادت رسیدند.

این اولین بار نیست که چنین حوادثی برای مقامات یک کشور اتفاق می‌افتد. تاکنون ۲۷ مقام دولتی کشورها در سطح رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر بر اثر سانحه هوایی طی سال‌های مختلف جان خود را از دست داده‌اند. 

جان‌باختگان سوانح هوایی

«خوزه فلیکس استیگاریبیا» رئیس جمهور پاراگوئه، «رامون ماگ سای سای» رئیس جمهور فیلیپین ، «نئورو راموس» رئیس جمهور برزیل، «عبدالسلام عارف»، رئیس‌جمهور عراق، «هامبرتو دو النکار کاستلو برانکو» رئیس جمهور برزیل، «رنه بارینتوس، رئیس جمهور بولیوی، «احمد اولد بوسیف» رهبر حکومت نظامی موریتانی، «خامه رولدوس آگویلرا» رئیس جمهور اکوادور،‌ «عمر توریوس» رهبر نظامی پاناما، «سامورا ماشل»  رئیس جمهور موزامبیک، «محمد ضیاء الحق» رئیس جمهور پاکستان، «جونوال هابیاریمانا» رئیس جمهور رواندا، «سیپرین انتاریامیرا» رئیس جمهور بوروندی، «بوریس تاریوکوفسکی» رئیس جمهور مقدونیه شمالی، «محمدو ماسیدو» سلطان ایالت سوکوتو، «لخ کاچینسکی» رئیس جمهور لهستان، «ریژارد کارژیوروفسکی» آخرین رئیس جمهور لهستان در تبعید، «سباستین پینرا» رئیس جمهور سابق شیلی، «آروید لیندمان» نخست وزیر سابق سوئد، «ولادیسلاو سیکوروسکی» نخست وزیر لهستان (در تبعید)، «بارتلمی بوگاندا» نخست وزیر جمهوری آفریقای مرکزی، «جوئل راکوتومالالا» نخست وزیر ماداگاسکار، «ژمال بیدیچ» نخست وزیر یوگسلاوی، «فرانسیسکو دوساکارنیرو» نخست وزیر پرتغال، «رشید کرامی» نخست وزیر لبنان، «عبدالرحیم غفورزی» نخست وزیر ائتلاف شمال افغانستان و آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور اسلامی ایران از جمله مقامات و شخصیت‌های سیاسی هستند که بر اثر سانحه هوایی درگذشته‌اند. 

اقدامات انسان‌دوستانه

اهمیت و حساسیت حوادث مهمی که در سطح جهان اتفاق می‌افتد، فارغ از نوع روابط کشورها و تنها براساس هم‌نوعی و اقدامات انسان‌دوستانه، کمک‌ها و حمایت‌ها از سوی کشورها به تبع آن انجام می‌شود؛ چه این‌که طی سال‌های مختلف همواره حوادثی مانند سوانح هوایی موجب جان باختن برخی از روسای جمهور، نخست وزیران و یا شخصیت‌های سیاسی شده است.

حوادث طبیعی و غیرطبیعی در اقصی نقاط جهان اتفاق می‌افتد و با توجه به نوع و شدت حادثه عملیات امدادرسانی از سوی کشورها انجام می‌شود. به‌رغم این‌که پیشرفت‌های زیادی در بخش امدادرسانی و عملیات امداد و نجات صورت گرفته و کشورها تمامی امکانات،‌ تجهیزات و نیروهای امدادی مانند هلال احمر، اورژانس و ... را در اختیار دارند اما برای تسریع در امر امداد و نجات در حداقل بازه زمانی، کشورهای همسایه به طور ویژه و همچنین سایر کشورها براساس نوع روابط  اعلام آمادگی کرده و تیم‌های امدادی خود را اعزام می‌کنند.

البته در چنین شرایطی و براساس اصول پذیرفته شده بشردوستانه مردم در بسیاری از نقاط جهان فارغ از دین،‌ مذهب، رنگ و نژاد به یکدیگر کمک می‌کنند.

در واقع حوادث و بلایا در اقصی نقاط جهان رخ می‌دهد که با توجه به شدت حادثه طبیعتا کشورها به سختی می‌توانند عملیات امدادرسانی را انجام دهند و واضح است که در این شرایط کشورها نیازمند کمک هم باشند.

از آنجایی که طی ۱۰۰ سال اخیر سازمان‌های بشردوستانه مانند صلیب سرخ و هلال احمر ایجاد شده‌اند، ‌مساله امداد رسانی در مقیاس جهانی از سوی کشورها در دستور کار قرار دارد حتی با وقوع چنین اتفاقاتی ولو در نقاط دور جهان، ‌ضمن ابراز همدردی، کشورهای مختلف انواع کمک‌های خود را ارسال می‌کنند.

از زمین‌لرزه ترکیه تا غرق زیردریایی روسیه

نمونه‌های بسیاری برای این قبیل حوادث وجود دارد، یکی از این موارد حادثه انفجار در بندر بیروت پایتخت لبنان است که با توجه به شدت حادثه کشورهای بسیاری از همان ساعات اولیه اعلام آمادگی کرده و کمک‌های خود را ارسال کردند. جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران نیز با استفاده از توان و ظرفیت خود اقدام به کمک رسانی کرد و یا زلزله وحشتناکی که در سال ۲۰۲۳ در ترکیه و بخش‌هایی از سوریه اتفاق افتاد و کشورهای مختلف از جمله ایران، آذربایجان، ‌مجارستان،‌یونان و حتی از اروپا و... تیم‌های امدادی خود را اعزام و یا کمک‌های بشر دوستانه  ارسال کردند .

همچنین فاجعه غرق شدن زیردریایی اتمی «کورسک» (K-۱۴۱ Kursk) روسیه یکی دیگر از این نمونه‌هاست که در جریان رزمایش در دریای بارنتز ارتباط با آن قطع شد که این زیردریایی حامل ۱۱۸ سرنشین از جمله خدمه، افسران ستاد نیروی دریای یو متخصصان غی رنظامی کارخانه «داگ دیزل» روسیه بود.

با وجود پیدا شدن این زیردریایی،‌ دستگاه‌های متخصص امدادرسانی نتوانستند به آن متصل شوند و چند روز بعد کشتی‌های نروژی به همراه دستگاه امدادرسانی انگلیسی به عملیات مربوطه پیوستند و غواصان نروژی توانستند دریچه بخش نهم زیردریایی اتمی کورسک را باز کرده و اجساد ۱۱۵ نفر از سرنشینان از آب بیرون آورده شد.

با این وجود هر ساله شاهد چندین نمونه از این دست حوادث و متعاقب آن کمک دیگر کشورها به حادثه دیدگان هستیم و این سوانح اولین و آخرین نخواهند بود.

انتهای پیام