• سه‌شنبه / ۱ خرداد ۱۴۰۳ / ۱۰:۲۲
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 1403030100196
  • خبرنگار : 71573

در سوگ حسین امیرعبداللهیان

ای امیرِ مهربان با دوست، محکم با عدو

ای امیرِ مهربان با دوست، محکم با عدو

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) _ شعر

به گزارش ایسنا، نغمه مستشار نظامی (شاعر) در سوگ شهادت امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان شعری سروده، که در پی می‌آید:

آه از چرخ و فلک! ای داد از تو روزگار!

داغ سنگینی‌ست: داغ عاشقان بی‌قرار

رفته‌ای ای مرد و بعد از رفتن تو مانده است

بر دل ما خاطرات آن نگاه استوار

ای امید کودکان غزه، جایت خالی است

در میان کوچه‌های بی‌قرار از انتظار

پرچم ایران و ایرانی نشسته جاودان

با شکوه غیرتت برقله‌های افتخار

جسم تو پروانه عشق وطن شد، سوختی

همچو ققنوسی‌ست روح پاک تو در انتظار

داغ، سنگین است، آن هم داغ سروی باشکوه

زخم، خونین است آن هم برتن سبز بهار

بوسه بر پیشانی سردار، یعنی جاودان

سر سپرده بر مدار سرخ آن قول و قرار

"هم صدا با حلق اسماعیل"، هم رزم خلیل

پرکشیده بی‌قرار از خاک و گشتی رستگار

ای امیرِ مهربان با دوست، محکم با عدو

عزت و ایمان و غیرت مانده از تو یادگار

آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، آیت‌الله آل‌هاشم نماینده ولی فقیه، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی و اعضای تیم حفاظت و خلبانان پرواز روز یکشنبه، ۳۰ اردیبهشت در حین خدمت‌ طی سانحه‌ هوایی به شهادت رسیدند.

 انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۴۰۳-۰۳-۰۱ ۱۱:۲۳

روحشان شاد ایران داغدار بزرگ مردان شد ان شاالله قرین رحمت الهی بشن

avatar
۱۴۰۳-۰۳-۰۳ ۰۰:۴۹

شهید امیرعبداللهیان جزو جانبازان شیمیایی دوران دفاع مقدس بود و در زمان حیاتش هم هیچ‌گاه این مسئله هویدا نشد. زندگی ساده ای داشت در منزلی کوچک ساده و در نقاط دورافتاده پایتخت می‌زیست و هیچ‌گاه میل به تجملات و یا امکان سکونت در مناطق مجلل تهران نداشت و همین خصایص برجسته بود که این دیپلمات شهید را با دیگران متمایز می‌کرد.