به گزارش ایسنا، فرمان مرادی زاده پنجم خرداد ۱۳۲۶ در کرمانشاه، سازنده، نوازنده و مرمت‌کننده سازهای موسیقی ایرانی بود.

او فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۴۹ و در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی آغاز کرد. بعدها سرپرست و مدرس کارگاه سازسازی این مرکز شد. مرادی در ساخت تنبور نیز از راهنمایی­‌های علمی استاد الهی، نوازنده‌ی تنبور، بهره گرفت. او چندین نوع سه‌­تار، تنبور، کمانچه و تار طبق الگوی اساتید گذشته‌ی این سازها یا به صورت ابتکاری می‌­ساخت. 

فرمان مرادی به خاطر موقعیت شغلی خود در مرکز حفظ و اشاعه از راهنمایی­‌های هنرمندانی چون داریوش صفوت، احمد عبادی، سعید هرمزی، یوسف فروتن، علی‌­اصغر بهاری،­ علی تجویدی، ­فرهنگ شریف،­ جلیل شهناز، محمود کریمی، منصور نریمان، فریدون حافظی، محمود تاجبخش، غلامحسین بیگجه­‌خانی و محمد مقدسی برای ساختن سازهای خود استفاده برد. 

او کتابی نیز با عنوان سوز و ساز عشقی (درباره‌ی هنر و زندگی محمد نوایی) تألیف کرده که توسط نشر تصنیف منتشر شده است.

مرادی در سال ۱۳۷۲ با رتبه‌ی ۵ سازسازی و با ۲۳ سال سابقه‌ی کار در مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی بازنشسته شد. او از این سال به بعد نیز به عنوان مدرس و کارشناس مرکز فعالیت داشت. 

از فعالیت‌های اجرایی او به این موارد می‌توان اشاره کرد: عضویت در کمیته‌ی نویسندگان اساسنامه‌ی کانون سازندگان ساز، عضویت در هیات مدیره‌ی کانون سازندگان ساز (سه دوره‌ی دو ساله)، یک دوره‌ی دوساله عضو علی­‌البدل هیات مدیره‌ی خانه‌ی موسیقی، دو دوره‌ی دوساله عضو علی‌­البدل کانون مدرسین سازسازی و همچنین کارشناس موزه‌ی موسیقی ایران، طی چند سال اخیر. 

فرمان مرادی جز ساخت سازهای ایرانی، نوازنده‌ی سه­‌تار، تار و تنبور نیز بود. 

انتهای پیام