به گزارش ایسنا، برای اولین بار در جهان محققانی که از تفاله‌های قهوه برای ساخت بتن ۳۰ درصد قوی‌تر از بتن معمولی استفاده کردند، مواد خلاقانه خود را با ساخت پیاده‌روها مورد آزمایش قرار دادند تا ببینند وقتی در معرض پیاده‌روی قرار می‌گیرد، چگونه کار می‌کند.

سال گذشته محققان دانشگاه موسسه فناوری رویال ملبورن(RMIT) در استرالیا دریافتند که جایگزین کردن ۱۵ درصد از شن و ماسه‌ای که معمولاً در تهیه بتن استفاده می‌شود با ضایعات قهوه، آن را ۳۰ درصد قوی‌تر می‌کند.

این یک تیر و دو نشان است، چرا که نه تنها وابستگی به شن و ماسه که یک منبع تجدیدناپذیر است را کاهش می‌دهد، بلکه میزان ضایعات آلی ارسالی به محل‌های دفن زباله را نیز کاهش می‌دهد و در نتیجه سهم آن در انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد.

زباله‌های آلی را که در این مورد همان تفاله‌های قهوه هستند، نمی‌توان به صورت مستقیم به بتن اضافه کرد، زیرا در طول زمان تجزیه می‌شود و بتن را ضعیف می‌کند. بنابراین محققان یک فرآیند کم‌انرژی را توسعه دادند که در آن تفاله قهوه در دمای ۳۵۰ درجه سانتیگراد بدون اکسیژن برای ایجاد یک بیوچار(زغال تهیه شده از زیست‌توده‌های گیاهی و ضایعات کشاورزی) گرم می‌شود.

ما مرتباً در مورد تحولات بالقوه و تغییرات صنعت مواد گزارش می‌دهیم، اما معمولاً نمی‌بینیم که از آنها به صورت عملی استفاده شود. اکنون محققان استرالیایی با شورایاری یک محله در منطقه ویکتوریا برای ایجاد پیاده‌روهای بتنی ساخته شده از زباله‌های آلی به نام Down Under در اولین عملیات آزمایشی آن در جهان همکاری کرده‌اند.

در این آزمایش دو نوع بتن که یکی با بیوچار قهوه و دیگری با بیوچار خرده چوب تهیه شده بود، در کنار بتن استاندارد گذاشته شد که با آن مقایسه شوند.

شین والدن مدیر دارایی‌ها و عملیات این شورا گفت: ما این آزمایش‌ها را انجام می‌دهیم و آنها را امروز پیاده‌سازی کردیم. بدین ترتیب افراد روی بتن‌هایی که این محصولات را شامل می‌شوند، راه می‌روند و محققان همزمان آزمایش‌هایی را انجام می‌دهند تا ببینند این بتن‌ها چگونه عمل می‌کنند.

وی افزود: این کار نه تنها به ارتقای سطح دانش پیمانکاران و کارکنان ما کمک می‌کند، بلکه دارای بسیاری از مزایای دیگر شامل کمک به محیط زیست، اقدام پایدار و مهمتر از همه، کاهش زباله‌های ارسالی به محل‌های دفن زباله و داشتن یک اقتصاد چرخشی است که برای جامعه ما مهم است.

محققان بر اساس میزان کارایی این بتن نوآورانه، مواد نوآورانه بیشتری را در آینده عرضه خواهند کرد.

راجیو رویچاند از دانشکده مهندسی دانشگاه رویال ملبورن گفت: ما در حال حاضر در بخش زنجیره تامین کار می‌کنیم تا بتوانیم این محصول را به یک محصول اصلی برای کاربردهای تجاری تبدیل کنیم و نه تنها از تفاله قهوه استفاده می‌کنیم، بلکه به دنبال انواع زباله‌های آلی مختلف نیز هستیم.

وی افزود: هر بیوچار تولید شده از یک ماده آلی متفاوت، علاوه بر تفاوت در محتوای کربن، اندازه ذرات و جذب، دارای ترکیبات متفاوتی است که می‌تواند عملکرد بتن را از طرق مختلف افزایش دهد.

استفاده از بتن تقویت شده با زباله‌های آلی می‌تواند به معنای صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌های ساخت و ساز و همچنین هزینه‌های زیست محیطی باشد.

رویچاند گفت: تحقیقات ما پتانسیلی را ایجاد می‌کند که حتی میزان سیمان مورد نیاز را کاهش دهد. از آنجایی که ما در حال دستیابی به افزایش ۳۰ درصدی مقاومت برای بتن قهوه هستیم، این امر می‌تواند بر اساس تجربه قبلی ما، میزان سیمان مورد نیاز را نیز تا ۱۰ درصد کاهش دهد.

انتهای پیام