به گزارش ایسنا، جدیدترین اکتشافات در شهر باستانی «پمپئی» ‌ واقع در ایتالیا نشان می‌دهد برده‌داری رومی کمی متفاوت‌تر از چیزی بوده که پیش‌تر تصور می‌شد؛ چراکه شواهد نشان می‌دهد برخی از برده‌های این شهر مدفون زیر خاکسترهای آتشفشان، غذاهای لذیذی همچون لوبیا و میوه مصرف می‌کردند.

«پارک باستان‌شناسی پمپئی» با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: «برده‌های ویلاهای اطراف پمپئی نسبت به بسیاری از شهروندان آزاد که خانواده‌هایشان از نیازهای اساسی محروم بودند، از تغذیه بهتری برخوردار بودند.»

البته این کارگران، پیشکاران و روسپی‌ها که طبق گفته این پارک باستان‌شناسی «تا چند هزار سسترتیوس (نوعی سکه رومی)» داشتند، هنوز از یک موهبت مهم محروم بودند؛ حق انتخاب.

این یافته در جریان کاوش‌های اخیر در بخش شمالی خوابگاه ۵۰ نفره بردگان در «ویلا ایمپریالی» واقع در در محوطه «Civita Giuliana» به دست آمد. این مجموعه از سال ۲۰۱۷ توجه باستان‌شناسان را بیش از پیش جلب کرده است، از زمانی که دادستان محلی و پارک پمپئی با همکاری هم شروع کردند به جلوگیری از حفاری‌های غیرقانونی. تاکنون در این محل، اجساد، ساختمان‌ها و اشیاء سفالی آشکار شده است که اغلب اطلاعات بی‌سابقه‌ای درباره طبقات پایین «پمپئی» ارائه می‌دهد.

در یکی از اتاق‌ها دو آمفورا (نوعی خمره) پیدا شد که پیش‌تر در یک انبار نگهداری می‌شدند. دو سبد هم همان نزدیکی به همراه چند شیء برنز، یک شمعدان تزیینی، یک سطل کوچک پیدا شد. کاوشگران با بررسی بخش‌های معماری فرسوده اطراف، دریافتند که این مکان در اصل یک نیم‌طبقه داشته است.

جریان ناشی از فوران مشهور آتشفشان سال ۷۹ میلادی کوه «وزوو»، چند شیء را نیز جابه‌جا کرده بود.

باستان‌شناسان تحقیقات بیشتری روی دو آمفورایی که در نیم‌طبقه کشف شده بودند، انجام دادند. در نهایت مشخص شد یکی از آمفوراها حاوی بقایای سوخته باقلاهای پوست‌کنده است که احتمالا با چربی نگهداری شده بودند. دیگری هم دانه‌های بیشتری را زیر لایه‌های خاکستر در خود داشت.

این  گروه پژوهشی تعدادی از سبدهای مخروطی‌شکل سالم در خاکستر را نیز بیشتر مورد بررسی قرار داد. یکی از این سبدها، خالی به نظر می‌رسید. در دیگری بیش از صد تکه کربنی‌شده از میوه‌های مختلف پیدا شد که حدود ۹۰ درصد آن‌ها شامل سیب و گلابی بود.

مجله الکترونیکی «پمپئی» نوشت: «درباره این موضوع، می‌توان حدس زد که از حبوبات و میوه به‌عنوان مکمل پروتئین و ویتامین برای جامعه بردگان؛ افرادی که احتمالا رژیم اصلی‌شان مبتنی بر غلات بوده است، استفاده شده است. این‌که ذخایر غذایی در طبقه دوم؛ یعنی فضایی جداگانه، نگهداری می‌شد هم می‌تواند برای حفاظت از آن‌ها در برابر موش‌ها و آفات دیگر که حضورشان در اتاق‌های خدمتکاران تایید شده و هم به منظور محدود کردن دسترسی آزادانه ساکنان به غذا باشد.»

حجم زیاد اطلاعات جدید درباره زندگی مردم کارگر محوطه «Civita Guiliana»‌ شهر پمپئی با روند گسترده‌تر تلاش پژوهشگران برای یادگیریی درباره افراد فراتر از نخبگان روم اینک هم‌راستا شده است.

انتهای پیام