به گزارش ایسنا، در دوران دفاع مقدس قشر دانشجو نقش و جایگاه ویژهای در دفاع از مملکت اسلامی و آرمانهای مقدس آن و جلوگیری از تجزیه سرزمینی و همزمان پیشرفت علمی و صنعتی کشور داشته است. در واقع در تفکر و اندیشه دانشجوی اصیل ایرانی، دفاع از مرز و بوم در برابر تجاوز بیگانگان و حفظ حیات نظام اسلامی به عنوان هدف اول و سپس کسب علم و دانش برای تقویت زیرساختهای علمی، صنعتی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی این کشور که ضامن بقا و رشد و توسعه این نظام مقدس است در مرحله بعدی قرار دارد.
بعد از پایان جنگ نیز قشر دانشجو تلاش و همت خود را بر تحصیل و کسب علم و دانش بهمنظور جبران عقبماندگیهای هشت سال جنگ تحمیلی گذاشت و با تکیهبر دانش بومی، زمینههای دسترسی ایران به پیشرفتهترین تکنولوژیهای صنعتی جهان همچون تکنولوژی تولید انرژی صلحآمیز هستهای را فراهم کرد.
این موفقیتها برای دشمنان جمهوری اسلامی برای دشمنان چنان سخت و دردآور بود که دست به ترور فیزیکی دانشمندان هستهای ما زدند. کسانی که دانشآموخته دانشگاههای انقلاب اسلامی بودند و در واقع شهدایی همچون، مسعود علی محمدی، مجید شهریاری، مصطفی احمدی روشن، داریوش رضایینژاد و محسن فخریزاده در این راه به شهادت رسیدند.
بیشتر بخوانید:
خونهایی که تاریخ جهاددانشگاهی را در دفاعمقدس ثبت کردند
پرندهای که به کابوس دشمنان تبدیل شد
از این رو همزمان با روز دانشجو مروری بر نقش دانشگاهیان و دانجشویان جهاد دانشگاهی در دوران جنگ تحمیلی داریم.
با شروع جنگ تحمیلی در شهریور ۱۳۵۹، «ستاد پشتیبانی علمی جنگ» با حضور دانجشویان در جهاد دانشگاهی تشکیل شد تا ظرفیت دانشگاهها بهصورت هدفمند به حل مسائل میدانی اختصاص یابد. دانشجویان، اساتید و مهندسان در قالب گروههای جهادی، آزمایشگاهها را به کارگاههای رفع نیازهای جبهه بدل کردند و مسیر تازهای برای بهکارگیری علم در میدان عمل گشودند.
پزشکی و داروسازی در شرایط تحریم
در دوره محدودیت واردات، محققان جهاد دانشگاهی با تولید داروهای حیاتی، سرمها، پانسمانهای پیشرفته و ساخت پروتزهای اندام برای جانبازان، خلأهای حیاتی درمانی را پوشش دادند. اقداماتی مانند تولید سرمهای مورد نیاز جراحیهای میدانی و طراحی نخستین نمونههای دستگاه دیالیز پرتابل، امکان ادامه درمان نزدیک به خطوط نبرد را فراهم کرد.
مهندسی میدان و پشتیبانی عملیاتی
گروههای دانشجویی و مهندسی جهاد دانشگاهی با راهاندازی کارگاههای سیار، تعمیر و بازسازی تجهیزات نظامی آسیبدیده را بر عهده گرفتند. نوآوریهایی چون سامانههای دید در شب برای واحدهای توپخانه، طراحی قایقهای سبک تندرو برای عملیاتهای آبی و ساخت پلهای متحرک مهندسی، سرعت و دقت عملیاتها را افزایش داد و مسیرهای عبور نیروها را ایمنتر کرد.
پدافند شیمیایی و آموزش
همزمان با استفاده دشمن از جنگافزارهای شیمیایی، تیمهای تخصصی جهاد دانشگاهی تولید ماسکهای حفاظت فردی، تدوین پروتکلهای درمانی و آموزش گسترده نیروها را در دستور کار قرار دادند. کیفهای کمکهای اولیه ویژه حملات شیمیایی در خط مقدم توزیع شد و استانداردهای واکنش سریع به تهدیدات نوین تثبیت گردید.
ارتباطات و فناوریهای الکترونیک
با تکیه بر ظرفیتهای دانشگاهی در الکترونیک، ساخت و تعمیر دستگاههای مخابراتی، رادیوهای میدانی و سامانههای رمزگذاری ساده برای حفظ امنیت خطوط ارتباطی پیگیری شد. این اقدامات، استمرار فرماندهی و هماهنگی میدانی را در شرایط دشوار عملیاتی تضمین کرد.
میراث فناورانه و نهادینهسازی خودکفایی
تجربه «علم کاربردی در بحران» که توسط جهاد دانشگاهی شکل گرفت، به تثبیت فرهنگ خودکفایی فناورانه انجامید. بسیاری از مراکز پژوهشی امروز، ریشه در همان گروههای جهادی دارند که در زیرزمین دانشکدهها و نزدیک به خطوط نبرد، مسئلهمحور و نیازمحور عمل کردند. این میراث، الگوی پیوند پایدار دانشگاه و صنعت را به یک سرمایه ملی تبدیل کرده است.
انتهیا پیام
نظرات