به گزارش ایسنا، یکی از بزرگترین بازارهای پیشاور در غرب پاکستان زمانی مملو از هزاران مغازه و چرخ دستی متعلق به افغانستانی‌ها بود که همه اقلام مورد نیاز مردم را می‌فروختند اما به گفته صاحبان مشاغل، کسب و کار به نصف کاهش یافته و محموله‌های کمکی که به‌طور فوری در افغانستان مورد نیاز است، در بنادر پاکستان انباشته شده‌اند.

در بحبوحه عمیق‌ترین کاهش روابط بین افغانستان و پاکستان در دهه‌های اخیر، اسلام‌آباد تجارت فرامرزی را قطع کرده است. هدف این اقدام، «مجازات دولت طالبان به دلیل ناتوانی در مهار شبه‌نظامیان وابسته‌ای است که به پاکستان حمله می‌کنند و در آن سوی مرز پناه می‌گیرند.»

روزنامه نیویورک تایمز با این مقدمه نوشت: اما تعلیق تجارت به میلیون‌ها کشاورز، تاجر و اعضای تجارت‌های خانوادگی در افغانستان و پاکستان آسیب می‌رساند، زیرا کامیون‌های پر از زغال سنگ، سیمان، انار، پنبه، دارو و سایر کالاها به ارزش ۲ میلیارد دلار در تجارت دوجانبه سال گذشته، تقریباً دو ماه است که عبور نکرده‌اند.

گذرگاه‌ها به سمت افغانستان مسدود شده است

افغانستان برای تغییر مسیرهای تجاری تلاش کرده است. با این حال، پاکستان با بازار ۲۵۰ میلیون مصرف‌کننده و دسترسی زمینی به هند، برای اقتصاد تحت فشار افغانستان حیاتی بوده است، اقتصادی که امسال با کاهش کمک‌ها به ارزش صدها میلیون دلار، دو زلزله مرگبار و بازگشت اجباری بیش از ۲.۵ میلیون افغان از کشورهای همسایه آسیب دیده است.

در نزدیکی پیشاور و در امتداد جاده‌ای که از مرز می‌گذرد، صدها کامیون و تریلر کانتینردار از ۱۱ اکتبر تاکنون بلااستفاده مانده‌اند. برخی از آن‌ها از جاده به زمین خاکی رانده شده‌اند. ماموران مرزی اکثر گذرگاه‌ها را مسدود کرده‌اند و فقط اتباع افغانستانی که از پاکستان خارج می‌شوند، اجازه عبور دارند.

طبق این گزارش، پاکستان حکومت طالبان در افغانستان را به حمایت از شورشی‌ها که در سال‌های اخیر صدها نیروی امنیتی پاکستان را کشته و ماه گذشته به پایتخت این کشور حمله کرد، متهم می‌کند. دولت طالبان حمایت از «تحریک طالبان پاکستان» (T.T.P) را رد و تاکید می‌کند که خشونتی که پاکستان با آن مواجه است، مشکل خودش است.

نیویورک‌تایمز نوشته پاکستان با اخراج بیش از یک میلیون افغانستانی در سال جاری و انجام حملات هوایی به کابل، پایتخت افغانستان و همچنین قندهار، محل زندگی سران طالبان، به این موضوع واکنش نشان داده است. ده‌ها سرباز از هر دو ارتش در درگیری‌های مرزی پاییز امسال کشته شدند.

آتش‌بس اعلام‌شده در ماه اکتبر نیز بسیار شکننده است. تلاش‌های ترکیه، قطر و عربستان سعودی برای میانجی‌گری هیچ نتیجه‌ای نداشته است و به نظر می‌رسد که جنگ تجاری پایانی ندارد، زیرا هر دو دولت برای خصومت‌های بیشتر آماده شده‌اند.

پاکستان و افغانستان از زمان به قدرت رسیدن طالبان در سال ۲۰۲۱، بارها مرزهای خود را بسته‌اند اما «شاهد حسین» نماینده پاکستانی بازرگانان با بیش از دو دهه تجربه در افغانستان گفت که هرگز شاهد چنین بی‌ثباتی طولانی‌مدتی نبوده است.

نمایندگان تجاری و تحلیلگران اقتصادی می‌گویند که هر دو طرف با یک جنگ تجاری به پای خودشان شلیک می‌کنند.

نیاز میلیون‌ها نفر از مردم افغانستان به کمک‌های بشردوستانه

تا پاییز امسال، افغانستان برای بیش از ۴۰ درصد از صادرات خود به پاکستان متکی بود. سیمان وارداتی از پاکستان باعث رونق ساخت و ساز در کابل و سایر شهرها شد، در حالی که داروهای وارداتی از کشور همسایه‌اش قفسه‌های داروخانه‌های آن را پر می‌کرد.

این در حالی است که بیش از نیمی از ۴۲ میلیون نفر از جمعیت افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند، با این حال کانتینرهای پر از کمک در مرز یا در بزرگترین بندر پاکستان مسدود شده‌اند.

پاکستان نیز با نرخ فقر فزاینده ۲۵ درصدی روبرو است که بالاترین میزان آن در تقریباً یک دهه گذشته است.

به نوشته روزنامه آمریکایی، اما هیچ کجا به اندازه مناطق مرزی و مکان‌هایی مانند پیشاور که زمانی قطب اصلی جاده ابریشم قدیمی بود و اکنون شهری شلوغ با دو میلیون نفر جمعیت و تعداد قابل توجه شهروندان افغانستانی است و حدود ۳۰ مایل از افغانستان فاصله دارد، تأثیر تعلیق تجارت شدیدتر احساس نشده است.

انتهای پیام