این تجربه، با وجود فرصت‌های منحصر به فرد، چالش‌ها و محدودیت‌هایی نیز به همراه دارد که می‌تواند بر آرامش، تحصیل و روابط فردی اثرگذار باشد. 

بررسی دقیق مزایا و معایب زندگی خوابگاهی، نه تنها تصویری واقعی از این تجربه ارائه می‌دهد، بلکه به دانشجویان کمک می‌کند تصمیمات آگاهانه‌تری درباره زندگی جمعی و مدیریت روزمره خود بگیرند.

بسیاری از دانشجویان معتقدند خوابگاه اولین جایی است که مجبور می‌شوند برای تمام امور روزمره خود تصمیم بگیرند. به طور مثال مریم قاسمی، دانشجوی سال اول علوم تربیتی، در گفت‌وگو با ایسنا گفت: اوایل سخت بود. من باید یاد می‌گرفتم برای خرید، غذا، درس و حتی زمان استراحت هم برنامه‌ریزی کنم. اما پس از مدتی مستقل‌تر شدم و توانسم از پس این‌ها بر بیایم.

وی ادامه داد: این تجربه من را با مهارت‌هایی روبه‌رو کرده که در خانه متفاوت یا کم‌رنگ‌تر بوده است، چرا که در اینجا مادرم حضور نداشت و من ناچارا تمامی کارهایم را خودم انجام می‌دهم

فضای خوابگاه برای بسیاری از دانشجویان سرآغاز دوستی‌هایی است که می‌تواند سال‌ها ادامه پیدا کند. سارا محمودی، دانشجوی سال سوم عمران، گفت: من پیش از ورود به خوابگاه، یک دختر کم‌حرف و درونگرا بودم؛ ولی اینجا آنقدر با آدم‌های مختلف در ارتباط هستم که ناخودآگاه مهارت اجتماعی‌ام بهتر شده است.

سارا معتقد است که زندگی در خوابگاه، فرصت شناخت آدم‌ها با فرهنگ‌ها و سلیقه‌های مختلف را فراهم می‌کند؛ او در این باره افزود: گاهی تفاوت‌ها بسیار مشهود است، ولی این تفاوت‌ها باعث سازگار شدن انسان می‌شود.

در کنار مزایا، دانشجویان چالش‌هایی را هم تجربه می‌کنند؛ چالش‌هایی که گاهی فشار روانی بیشتری از درس‌ها ایجاد می‌کند. حنانه جلالی، دانشجوی سال دوم مهندسی برق، از تجربه خود به ایسنا گفت: بزرگ‌ترین مشکلی که برای من پیش آمد وجود سر و صدای بسیار بود؛ من در یک اتاق چهار نفره زندگی می‌کنم و هر شخصی یه ساعت خواب و بیداری متفاوتی دارد. بساری از وقت‌ها نیمه‌شب یک نفر تازه به خوابگاه می‌رسد، یکی دیگر می‌خواهد درس بخواند، مجموعاً آرامش کم می‌شود.

وی به نظافت محیط مشترک نیز تاکید کرد و افزود: همه دانشجوها یکسان نیستند. برخی نسبت به نظافت بی‌تفاوت هستند و این موضوع گاهی باعث بحث و دلخوری دیگران می‌شود.

در همین حال، الهام السادات موسوی، دانشجوی معماری، در خصوص محدودیت‌های فضای شخصی گفت: در خوابگاه اکثر اوقات نبود فضای شخصی و خصوصی احساس می‌شود.

نتیجه گفت‌وگو با دانشجویان نشان می‌دهد که زندگی خوابگاهی نه کاملاً آسان و نه کاملاً سخت است؛ بلکه ترکیبی از استقلال و مسئولیت، دوستی‌های پایدار، اختلاف‌ها و چالش‌های روزمره و همچنین رشد شخصی و اجتماعی است.

انتهای پیام