در روزهایی که ایران در جادههای بینشهری تا حدودی نفس راحتی کشیده و آمار مرگومیر کاهش یافته، شهر ما ناگهان با موجی از افزایش حوادث ترافیکی درون شهری روبرو شده است. مسئولانی که سالها با حوادث جادهای جنگیده بودند، حالا میگویند مهمترین تهدید، دیگر در کمین نیست؛ درست زیر پای ماست، پشت فرمان خودمان و در همان خیابانی که خانهمان در آن واقع شده. آنها یک صدا عنوان میکنند که اگر مردم همراهی نکنند، هیچ دیوار و بیلبوردی نمیتواند جلوی این مرگها را بگیرد.
جابجایی کانون مرگ در حوادث ترافیکی ساوه در حالی که تلاشهای چند ساله برای ایمنسازی محورهای برونشهری ساوه به ثمر نشسته و آمار مأموریتهای جادهای اورژانس در هفت ماه نخست سال ۱۴۰۴ نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۶ درصد کاهش یافته، نشان میدهد که کانون اصلی خطر و مرگ به طور کامل به داخل شهر منتقل شده است.
افزایش ۱۰۰ درصدی فوتیهای تصادفات درونشهری ساوه
تازهترین آمار دانشکده علوم پزشکی ساوه نشان میدهد فوتیهای ناشی از تصادفات درونشهری در همین بازه زمانی، دقیقاً ۱۰۰ درصد افزایش یافته و از تعداد جانباختگان جادهای پیشی گرفته است؛ پدیدهای که مسئولان را به شدت نگران کرده و آن را جابهجایی خاموش کانون مرگ نامیدهاند.
مسئولان دانشکده علوم پزشکی و بیمارستانهای شهرستان با اعلام افزایش ۲۶ درصدی مصدومان شهری و دو برابر شدن فوتیهای تصادفی در محدوده شهر، بر لزوم تغییر رفتار رانندگی شهروندان و همراهی جدی مردم با کمپین ملی «نه به تصادف» تأکید میکنند و در گفتوگو با ایسنا یک صدا اعلام میکنند که ما همه امکانات را به کار گرفتهایم، اما تا وقتی فرهنگ رانندگی شهروندان تغییر نکند، این روند مرگبار ادامه خواهد داشت.
دکتر حمید ابرهدری، سرپرست مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی دانشکده علوم پزشکی ساوه در گفتوگو با ایسنا، اظهارکرد: ما در جادهها پیروز شدیم؛ مأموریتهای جادهای ۱۶ درصد و مصدومان جادهای ۱۸ درصد کم شده، اما در همان زمان، داخل شهر اتفاقی افتاده که خواب را از چشمانمان گرفته است.
وی افزود: مأموریتهای شهری ۱۵ درصد، مصدومان شهری ۲۶ درصد و فوتیهای درونشهری دقیقاً ۱۰۰ درصد افزایش پیدا کرده است. یعنی دقیقاً دو برابر آدمی که سال گذشته در خیابانهای ساوه جان میدادند، امسال جان دادهاند. این اعداد فقط درصد و آمار نیستند؛ آنها اسم دارند، خانواده دارند، بچه دارند. یک لحظه بیاحتیاطی، یک پیامک، یک نگاه به صفحه گوشی، کافی است تا یک زندگی تمام شود.
موتورسواران فاقد کلاه ایمنی و عابران، بیشترین قربانیان
وی با اشاره به اینکه بیشتر قربانیان این حوادث، موتورسواران بدون کلاه ایمنی و عابران پیاده هستند، افزود: در شهر سرعت کمتر است، اما مرگ بیشتر میآید؛ چون تراکم بالاست. چون موتورسوار کلاه ندارد، چون راننده به جای خیابان به گوشی نگاه میکند. ما هر شب با خانوادههایی روبهرو میشویم که تا صبح کنار تخت ICU گریه میکنند. تنها چیزی که میتوانست جلوی این صحنه را بگیرد، یک کمربند بستهشده یا یک تلفن جواب دادهنشده بود.
چهار رفتار نجات دهنده
دکتر نعمتالله عزیزی، سرپرست معاونت بهداشت و مسئول کمپین «نه به تصادف» در ساوه، نیز در گفتوگو با ایسنا از حجم تلاشها گفت و افزود: ما دیگر فقط بنر نزدهایم؛ یک جنبش اجتماعی راه انداختهایم. آموزش بیش از ۳۰۰۰ دانشآموز و ۳۶۰۰ بزرگسال در مراکز بهداشت، توزیع ۸۰۰۰ تراکت، نصب دهها بیلبورد در میدانها و بلوارها، پخش کلیپهای روزانه در فضای مجازی، همکاری با هلال احمر برای آموزش کمکهای اولیه، تشکیل مجمع سلامت شهرستان و دهها کارگروه تخصصی، اما صادقانه بگویم تا وقتی رانندهای که این بنر را میبیند، گوشی را کنار نمیگذارد، هیچکدام از اینها فایدهای ندارد.
وی تاکید کرد: اگر فقط چهار رفتار شامل بستن کمربند برای همه سرنشینان، رعایت سرعت مجاز، کار نکردن با گوشی حتی در حالت استفاده از هندزفری و پرهیز از سبقت و حرکات نمایشی، در ساوه جدی گرفته شود، من قول میدهم تا پایان سال، آمار فوتیهای شهری را به زیر نصف سال قبل برسانیم. این شعار نیست؛ در شهرهایی که این چهار قانون را اجرا کردند، همین اتفاق افتاد.
رعایت قانون رانندگی یعنی نجات دو زندگی با یک تصمیم
دکتر علیرضا امیرآبادی، رئیس بیمارستانهای شهید مدرس و ۱۷ شهریور ساوه، از زاویهای دیگر مسئله را مطرح کرد و به ایسنا گفت: ما الان در بیمارستان با دو نوع مرگ میجنگیم، یکی مصدوم تصادفی که میتوانست زنده بماند و دیگری بیماری که به خاطر اشغال تخت ICU توسط مصدوم تصادف، دیر به او رسیدیم.
وی افزود: هر تخت ICU که خالی شود، یعنی یک بیمار قلبی یا سرطانی شانس زنده ماندن پیدا میکند. رعایت قانون رانندگی یعنی نجات دو زندگی با یک تصمیم است.
به گزارش ایسنا، مسئولان بهداشت و درمان ساوه یک نقشه راه را بهعنوان «طرح اضطراری یکماهه نجات شهر» پیشنهاد کردهاند که شامل اجرای طرح ضربتی ۳۰ روزه پلیس راهور با تمرکز ۱۰۰ درصدی بر تخلفات مرگبار شهری(تلفن همراه، سرعت، کمربند، کلاه ایمنی)، نصب ۲۵ دوربین ثبت سرعت و تخلف در نقاط سیاه شناساییشده، توقیف ۴۸ ساعته خودرو و الزام راننده به گذراندن دوره ۸ ساعته آموزش عملی رانندگی ایمن، راهاندازی پویش «تعهدنامه رانندگی مسئولانه» در تمام مساجد، مدارس و ادارات با امضای حداقل ۵۰ هزار نفر تا پایان سال، تخصیص ۲۰ درصد از تبلیغات محیطی شهر به پیامهای کوتاه و تأثیرگذار با عکس واقعی قربانیان (با رضایت خانوادهها).
آنها تاکید دارند که تبدیل شدن خیابانهای شهر به محیطی امن برای زندگی تنها با یک اقدام مشترک محقق میشود و آن اجرای فوری نظارت هوشمند و جریمههای بازدارنده در معابر شهری، همراه با تداوم آموزش و فرهنگسازی گسترده است.
با اینهمه، تا زمانی که هر شهروند ساوجی خود را مسئول حفظ جان خود و دیگران نداند، هیچ آمار نگرانکنندهای تغییر نخواهد کرد. «نه به تصادف» فقط یک شعار نیست؛ یک انتخاب روزانه برای زندگی است و تا زمانی که هر شهروند ساوجی پشت فرمان خودرو احساس مسئولیت نکند، کانون مرگ صرفاً جابهجا میشود، نه اینکه از بین برود.
انتهای پیام


نظرات