آرش اسحاقی -کارگردان مستند «پیکار با پیکر»- در گفت‌وگو با ایسنا به جزئیات ساخت این اثر پرداخت. 

وی درمورد موضوع این مستند که در جشنواره حقیقت به نمایش درآمده گفت: این مستند به تاریخ مجسمه‌سازی در ایران می‌پردازد. تاریخی که پیوسته انکار می‌شود.  

اسحاقی جرقه نخستین شکل‌گیری ایده این مستند را جمله‌ای از هرودوت دانست که اشاره کرده "ایرانیان با رویکرد یکتاپرستی هیچ‌گاه مجسمه‌سازی نداشته‌اند."

وی ادامه داد: فیلم به شکل خطی از دوره‌های پیشاایلامی، ایلامیان، مادها و هخامنشی آغاز می‌شود و تا جهان معاصر، سرگذشت مجسمه‌ها و آنچه را بر آنها گذشته، روایت می‌کند.

اسحاقی درباره زمان تولید این اثر گفت: پژوهش این فیلم از سال ۱۴۰۰شروع شد و تا چند ماه قبل ادامه داشت. نزدیک به چهار سال برای پژوهش، تولید و نهایی‌سازی زمان صرف شده است.

این مستندساز یادآور شد: از جمله چالش‌های اصلی ساخت این مستند، عدم دسترسی به بسیاری از آثار تاریخی ایرانی بود که در موزه‌های خارج از کشور نگهداری می‌شوند. تیم ما مجبور شد از آرشیوها و عکس‌ها استفاده کند و در برخی موارد، نماها بازآفرینی شود. همچنین محدودیت‌های فضای شهری و کمبود منابع مکتوب در حوزه تاریخ مجسمه‌سازی در ایران از دیگر مشکلات پیش‌رو بود.

این کارگردان در پاسخ به سوالی درباره استفاده از هوش مصنوعی تأکید کرد که از این فناوری برای تصویرسازی‌های گذشته استفاده نکرده است.

وی درباره اهمیت این مستند افزود: در زمانه‌ای که پیوسته تاریخ ما معمولاً انکار می‌شود و به نمادهای ملی این سرزمین کهن، سنگ می‌زنند، خوشحالم این کار ساخته شده تا رهاورد تاریخ چندهزارساله ایران‌زمین را به بیننده یادآوری کند.

اسحاقی در بخشی از گفت‌وگو به نقد جایزه‌محوری در سینمای مستند پرداخت و گفت: سینمای مستند سال‌هاست شبیه مسابقات ورزشی شده و همه به سمت جام و تندیس حمله می‌برند،به همین دلیل چند دهه است که در سینمای مستند با فیلم جریان‌ساز و یا جریان سینمایی تاثیرگذار روبرو نمی‌شویم.

انتهای پیام