به گزارش ایسنا، پس از پایان جنگ، طوفان در غزه از راه رسید. طی چند روز گذشته باد و باران و طوفان غزه را درنوردیده، خانههای آسیبدیده را سیلزده کرده و چادرهای سست را ویران کرده است. اگر این، در هر جای دیگری از جهان، بهعنوان مثال در سرزمینهای اشغالی اتفاق میافتاد، تلفات جانی وجود نداشت اما پس از دو سال حملات بیوقفه که تقریباً هر ساختمانی را به آوار تبدیل کرده، غزه متفاوت است.
کودکان از سرما جان میبازند و مردم با ریزش دیوارها روی چادرها میمیرند. البته، این واقعاً پس از جنگ نیست، زیرا اگرچه اکنون ۹ هفته از توافق آتشبس بین اسرائیل و حماس میگذرد، حملات به داخل باریکه کماکان ادامه دارد.
به نوشته آبزرور، اسرائیل هنوز بهطور مرتب حملاتی را علیه غزه انجام میدهد. در آغاز این ماه، آمار رسمی کشتهشدگان به ۷۰ هزار نفر رسید. در میان کشتهشدگان اخیر، دو برادر هشت و ۱۱ ساله نیز بودند که در حمله پهپاد اسرائیلی به نزدیکی مدرسهای که آوارگان در آن پناه گرفته بودند، جان باختند.
همچنین وعده تحویل روزانه دست کم ۶۰۰ کامیون کمک ضروری حتی یک بار هم محقق نشده است. اسرائیل اجازه ورود روزانه برخی از کامیونهای سازمان ملل و تجاری را میدهد اما این، به هیچ وجه کافی نیست.
از طرفی دیگر، غزه همچنان یک سرزمین بدون حکومت است. «هیات صلح» پیشنهادی «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا وجود ندارد و کمیته تکنوکرات فلسطینیها که قرار بود زیر نظر آن فعالیت کند، نیز وجود ندارد. این بدان دلیل است که به اسرائیل اجازه داده شده، صلاحیت هر عضو را بررسی کند و تاکنون از مشارکت هر کسی که با تشکیلات خودگردان فلسطین ارتباط دارد، خودداری کرده است.
در نهایت، نیروی ثباتبخش بینالمللی که در طرح ترامپ پیشنهاد شده، همچنان یک ایده مبهم است که تنها برخی از کشورهای عربی، و شاید ترکیه، مایل به اعزام نیرو به غزه برای تضمین آنچه دقیقاً مشخص نیست، باشند. اسرائیل میخواهد که آنها مسئول خلع سلاح حماس باشند اما کشورهای منطقهای که از نظر تئوری مایل به بررسی مشارکت در چنین مأموریتی هستند، تنها در صورتی این کار را انجام میدهند که مأموریت آنها تنها حفظ صلح و نظارت باشد.
«امجد عراقی» تحلیلگر ارشد گروه بحران میگوید: «آنها به آنجا نمیروند که امتداد ارتش اسرائیل باشند.»
آبزرور تصریح کرد: پیشبینی همه اینها آسان بود. در تصویری که به طرز ناامیدکنندهای یادآور «جورج دبلیو بوش» (رئیس جمهور سابق آمریکا) ایستاده بر روی یک ناو هواپیمابر با پلاکارد «ماموریت انجام شد» در پشت سرش پس از جنگ عراق بود، رهبران جهان به شرمالشیخ پرواز کردند تا در مقابل تابلوی عظیم «صلح ۲۰۲۵» بایستند و به خود برای تأمین آنچه ترامپ «طلوع تاریخی خاورمیانه جدید» توصیف کرد، تبریک بگویند.
این، تنها نمایشی از سوی ترامپ بود. «طرح صلح» توسط «استیو ویتکاف» فرستاده او با مشارکت اندک اروپاییها یا اعراب تهیه شده بود. او، احتمالاً به درستی، تنها کسی بود که قدرت مهار «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل را داشت اما این، بدان معنا نبود که بقیه جهان باید در مقابل او تعظیم کنند و به او بچسبند و یا از ارائه پیشنهادات خود کوتاهی نکنند.
در حالی که «کر استارمر» نخستوزیر انگلیس، «امانوئل ماکرون» رئیس جمهوری فرانسه و «فردریش مرتس» صدراعظم آلمان با تأخیر متوجه شدهاند که باید یک طرح جایگزین برای صلح اوکراین ارائه دهند، هیچ پیشنهاد مشابهی از سوی تروئیکای اروپایی برای غزه وجود ندارد. آنها در عوض، همگی طرح پوچ ترامپ را امضا و از ایجاد مشکل خودداری کردند.
نشریه انگلیسی در ادامه، اوکراین را بخشی از دلیل عدم پیشرفت در غزه دانست و افزود: دو مرد مسئول طرح ترامپ برای غزه یعنی ویتکاف و «جارد کوشنر» داماد او، قلم را در مورد اوکراین نیز در دست دارند. امجد عراقی میگوید: «این تیم کوچک همه این پروندهها را مدیریت میکند. نهادهای دیگر، مانند وزارت امور خارجه آمریکا در هیچ یک از این موارد حرفی برای گفتن ندارند.»
در همین حال، اسرائیل در غزه در حال تقویت «خط زرد» ترسیم شده روی نقشه است که به آنها کنترل بیش از نیمی از این قلمرو را میدهد. و هفته گذشته رئیس ستاد ارتش صهیونیستی آن را «خط مرزی جدید» توصیف کرد.
عراقی همچنین گفت: «اکنون نگرانی بزرگ این است که وضعیت برزخی در غزه ادامه یابد، بهطوری که مردم به سختی بتوانند زنده بمانند. مرز باز شده است تا مردم بتوانند آنجا را ترک کنند اما نتوانند برگردند. این درماندگی و ناامیدی به یک مسئله بلندمدت تبدیل خواهد شد.»
آبزرورو در پایان با اشاره به اینکه اکنون دو میلیون فلسطینی در غزه باقی ماندهاند، خاطر نشان کرد که اگر قرار است آنها امیدی به آینده داشته باشند، سرنوشتشان نباید در دستان یک رئیس جمهور دیوانه ایالات متحده باشد که فکر میکند کارش را به درستی به پایان رسانده است.
انتهای پیام
نظرات