به گزارش ایسنا، خبرآنلاین نوشت:

انگشت کوچک پا نسبت به شست پا قدرت کمتری دارد و نقش مستقیمی در هل‌دادن بدن هنگام راه رفتن ایفا نمی‌کند. به همین خاطر، بسیاری تصور می‌کردند حذف آن تفاوتی ایجاد نمی‌کند.

اما علم می‌گوید این تصور کاملاً اشتباه است. انگشت کوچک پا در کنار سایر انگشتان، به پخش وزن بدن و حفظ تعادل جانبی کمک می‌کند. به‌ویژه هنگام ایستادن روی یک پا، تغییر جهت ناگهانی یا حرکت روی سطوح ناهموار، این انگشت کوچک وارد عمل می‌شود.

به زبان ساده بدون آن، بدن پایدار نیست.

وقتی انگشت کوچک نباشد چه می‌شود؟

مطالعات نشان داده افرادی که به هر دلیل انگشت کوچک پای خود را از دست داده‌اند، اغلب دچار کاهش تعادل، تغییر در الگوی راه رفتن،‌ فشار بیشتر روی سایر انگشتان و مچ پا می‌شوند. بدن می‌تواند خود را تطبیق دهد، اما کارآمدی طبیعی کاهش پیدا می‌کند.

بر اساس گزارش IFLScience کفش‌های تنگ و نوک‌باریک می‌توانند عملکرد طبیعی انگشت کوچک پا را محدود کنند. در واقع، بسیاری از مشکلات پا نه به‌خاطر ضعف انگشتان، بلکه به‌دلیل طراحی نامناسب کفش‌ها ایجاد می‌شود.

این موضوع توضیح می‌دهد چرا برخی متخصصان توصیه می‌کنند گاهی با کفش‌های آزادتر یا حتی پابرهنه راه برویم تا پا بتواند کار طبیعی خود را انجام دهد.

انگشت کوچک پا بخشی از یک سیستم پیچیده است و نادیده گرفتن آن، یعنی نادیده گرفتن بخشی از مهندسی دقیق بدن انسان.

انگشت کوچک پا بی‌سروصدا به تعادل، پایداری و حرکت شما کمک می‌کند حتی اگر هرگز متوجهش نشده باشید.

انتهای پیام