به گزارش ایسنا،  ژوئیه ۲۰۰۹، وقتی ماسیمو موراتی رئیس اینتر با مارکو ماتراتزی تماس گرفت و به او قراردادی سه ساله پیشنهاد داد، "ماتریکس" شوکه شد. با این حال واکنشش نه از روی خوشحالی که از روی ناامیدی بود.

مارکوی ۳۶ ساله برای بازنشستگی آماده می‌شد و همسرش دانیلا و سه فرزندشان رویای بازگشت به زادگاهشان پروجا را در سر می‌پروراندند. تمدید قرارداد با مارکو به معنای ماندن در میلان برای ۳ سال دیگر بود اما او تصمیم درستی گرفت؛ اگر این تصمیم نبود او با الگویش  مورینیو نمی‌توانست آشنا شود و لیگ قهرمانان اروپا را نمی‌برد.

در سال ۲۰۰۹، شایعاتی مبنی بر انتقال به اورتون توسط ماتراتزی وجود داشت اما او این پیشنهادها را رد کرد و به نراتزوری وفادار ماند.

پست بازی

«خیلی‌ها یادشان نیست اما من کارم را به عنوان مهاجم شروع کردم. همیشه عاشق گلزنی بودم و بله، وقتی مدافع شدم، توانایی‌های تهاجمی‌ام خیلی در گلزنی به من کمک کرد.»

بسکتبال، موسیقی/جردن یا بونو؟

"من عاشق هر دوی آنها هستم. مایکل و بونو (پاول دیوید هیوسن معروف به بونو وکس، خواننده ایرلندی گروه راک U۲) از هر نظر الگوی من هستند. من بونو را سه بار و مایکل را فقط یک بار ملاقات کردم. بونو، مرا ببخش. فکر می‌کنم شخصیت من بیشتر شبیه جردن است."

«حداقل بزرگی آنها در این واقعیت نهفته است که ساده‌تر و صادق‌تر از آن چیزی هستند که نشان می‌دهند. اگر می‌خواهید آنها را ملاقات کنید، باید از هزاران فیلتر عبور کنید اما بعد دو فرد واقعی پیدا خواهید کرد که ساعت‌ها حاضرند برای شما وقت بگذارند»

اورتون و ۳ اخراج در ۲۷ مسابقه

من هر سه اخراج را به خوبی به یاد دارم اما یکی از آنها کاملاً ناعادلانه بود. من در آن فصل (۱۹۹۹-۱۹۹۸) زیاد بازی کردم. این اخراج‌ها خیلی بد نبود چون می‌توانستم به ایتالیا برگردم.  

او بازیکنان خارجی را به خوبی درک می‌کرد و به ما اجازه می‌داد به خانه برگردیم. او می‌دانست که من در پروجا به طور جدی تمرین می‌کنم و هر بار که محروم می‌شدم یا در تعطیلات بین‌المللی وقفه‌ای پیش می‌آمد، می‌توانستم به ایتالیا برگردم.

لقب "ماتریکس"

"این لقب در نتیجه یک نظرسنجی در وب‌سایت اینتر انتخاب شد. در ابتدا آن را دوست نداشتم اما بعد فیلم را تماشا کردم و متوجه شدم که این نام واقعا افتخار بزرگی است. من هم مثل نئو خواهم بود... نظر شما چیست، آیا من بدل کیانو ریوز هستم؟

قوی‌ترین بازیکنی که تا به حال مقابلش بازی کرده است؟

بی‌شک باتیستوتا اگرچه ویری و شیرر هم خیلی شبیه گابریل بودند، من بوبو ویری را جزو ۵ مهاجم برتری می‌دانم که با آنها بازی کرده‌ام.  بسیار خوش شانس بوده‌ام چون با بزرگترین‌ها بازی کرده‌ام. سه نفر دیگر رونالدو، اتوئو و توتی هستند.

وقتی باتیستوتا به ایتالیا رسید، هیچ کس به او اعتقادی نداشت. او مثل یک تایتانیک واقعی در زمین می‌چرخید و از هر جایی، با هر دو پا، شوت می‌زد. غیرممکن بود که در مقابل او آرام باشید. با توجه به کلاسش، لیاقتش بیشتر از این بود، اما مسیر زندگی خودش را انتخاب کرد..

خالکوبی‌ها

"بیشتر آنها را وقتی جوان بودم زدم. به خالکوبی‌های بازیکنان دیگر نگاه نمی‌کنم. بیشتر به کسانی که اصلاً خالکوبی ندارند حسادت می‌کنم.  امروز واقعاً می‌خواهم از خواب بیدار شوم و هیچ خالکوبی نداشته باشم و همه چیز را از نو شروع کنم. با وجود این، هنوز هم برای خالکوبی‌هایم ارزش زیادی قائلم، چون هر کدام مربوط به یک لحظه از زندگی من است.

اشک‌های جدایی مورینیو

«احساس من بیشتر از هر چیز دیگری خشم بود. می‌دانستم که بدون او نمی‌توانستیم چنین فصل موفقی داشته باشیم. مطمئنم که اگر او با ما می‌ماند، حداقل سوپرجام یوفا و اسکودتو را می‌بردیم.»

ملاقات با اریک کانتونا

«کانتونا مثل من است. او مردی است که عاشق حقیقت است! او همیشه آنچه را که واقعاً فکر می‌کند می‌گوید. با سیستم رو در رو می‌شود و نه فقط در فوتبال. چند بار جان خود را برای مردمش به خطر انداخت؟ او کاملاً با افرادی که به دلیل علاقه شخصی سکوت می‌کنند متفاوت است. چنین مردی که با ذهن خود فکر می‌کند، برای من یک الگو است! و ملاقات با او برای من الهام‌بخش بود.»

درگیری با زیدان

فرانسه به فینال جام جهانی ۲۰۰۶ رسید و باید برابر ایتالیا قرار می‌گرفت. زیدان نمایش درخشانی در این رقابت‌ها داشت و هیچ ستاره‌ای نمی‌توانست او را زیر سایه‌اش قرار دهد. هافبک فرانسوی کاملا شایسته دریافت عنوان بهترین بازیکن جهان را داشت و در دیدار نهایی از روی نقطه پنالتی با یک ضربه چیپ توانست برای فرانسه گلزنی کند.

مارکو ماتراتزی خشن که گل مساوی را به ثمر رسانده بود، پیراهن زیدان را چند بار کشید. بازیکن فرانسوی به او گفت: اگر پیراهنم را می‌خواهی، از من درخواست کن، در پایان دیدار آن را به تو خواهم داد اما ماتراتزی با توهین به خواهر زیدان پاسخ بازیکن فرانسوی را داد.

در فرهنگ زیدان چنین حرفی غیرقابل تحمل بود و جواب او نیز عمق این موضوع را نشان داد. هافبک پیشین رئال مادرید ضربه سر محکمی را به بالای قفسه سینه مدافع ایتالیایی زد که منجر به زمین خوردن ماتراتزی شد.  جایزه بهترین بازیکن جام، توپ طلا و بهترین بازیکن سال فیفا از دست رفت. بازی در ضربات پنالتی دنبال شد و ایتالیا به عنوان قهرمانی دست یافت. تمام افتخارات آن بازی و آن سال به فابیو کاناوارو، کاپیتان ایتالیا رسید. این پایان غم‌انگیزی برای یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال بود.

رویارویی با زیدان

«برای من، ماجرای زیدان دیگر تمام شده است. من او را در میلان، در پارکینگ هتلی که رئال مادرید در آن توقف داشت، ملاقات کردم. من برای دیدن مورینیو رفته بودم و او با برادر و یکی از دوستانش آمده بود.  رفتم و با او دست دادم. همه چیز آرام و تمام شده به نظر می‌رسید اما بعد گفت که من را نمی‌شناسد. چطور چنین چیزی ممکن است؟ نمی‌دانم...»

«من همیشه او را به یاد خواهم داشت چون به ما «کمک کرد» تا تیمش را شکست دهیم.»

انتهای پیام