به گزارش ایسنا، روزنامه «جروزالم پست» در مقالهای تأکید کرده است که تصمیم رژیم صهیونیستی برای شناسایی رسمی «سومالیلند» بهعنوان یک موجودیت مستقل، یک خطای راهبردی است که پیامدهای منفی آن بهمراتب بیش از منافع احتمالیاش خواهد بود.
اگرچه تلاش چنددههای سومالیلند برای کسب شناسایی بینالمللی قابل درک است، اما اقدام شتابزده رژیم صهیونیستی اقدامی عجیب و آسیبزا بوده که نهتنها شکافهای داخلی سومالیلند را عمیقتر میکند، بلکه تنشهای منطقهای در شاخ آفریقا را تشدید کرده، به اهداف امنیتی اعلامی تلآویو کمکی نمیکند و در نهایت میتواند به انزوای دیپلماتیک رژیم اشغالگر بینجامد.
این مقاله مینویسد که از نظر اصولی، استدلالهای سومالیلند برای شناسایی بینالمللی بر پایه ثبات نسبی و وضعیت بهتر معیشتی در مقایسه با سایر مناطق سومالی شکل گرفته است. به گفته نویسنده، ساختارهای دولتی بهجامانده از دوران استعمار در بسیاری از موارد نتوانستهاند امنیت، اشتغال و مشروعیت سیاسی را برای جوامع منطقه فراهم کنند. با این حال، مقاله تصریح میکند که شناسایی سومالیلند از سوی رژیم صهیونیستی در عمل به تقویت این موجودیت منجر نمیشود و برعکس، آسیبپذیری آن را افزایش داده و انسجام داخلیاش را تضعیف میکند، بیآنکه دستاورد راهبردی قابلتوجهی برای تلآویو به همراه داشته باشد.
به نوشته جروزالم پست، این اقدام رژیم صهیونیستی اهدافی را که گاه برای توجیه آن مطرح میشود، محقق نمیکند؛ از جمله مقابله با انصارالله، محدود کردن نفوذ ترکیه در شاخ آفریقا، تأمین امنیت دریای سرخ، گسترش توافقهای موسوم به «ابراهیم» یا حتی تسهیل خروج فلسطینیان از غزه. مقاله استدلال میکند که به رسمیت شناختن سومالیلند بیش از آنکه سودی برای تلآویو داشته باشد، به تضعیف سومالیلند میانجامد و بازده راهبردی بسیار محدودی دارد.
این مقاله همچنین اشاره میکند که ابتکار شناسایی سومالیلند بهعنوان یک کشور مستقل تا حد زیادی از سوی نهاد اطلاعاتی رژیم صهیونیستی پیش برده شده است. نویسنده نقش محوری موساد را نشانهای از «خودبزرگبینی نهادی»، «غرور راهبردی» و درک سطحی از واقعیتهای شاخ آفریقا میداند. به گفته مقاله، موساد پیشتر نیز در پیشبینی تهدید انصارالله ناکام بوده و اکنون خطرات در حال شکلگیری در سودان را نیز دستکم میگیرد.
زمانبندی این تصمیم نیز از منظر مقاله معنادار است. جروزالم پست مینویسد نخستوزیر رژیم صهیونیستی بهطور علنی از وزیر خارجه، رئیس موساد و این نهاد بهدلیل تسهیل شناسایی سومالیلند قدردانی کرده و برای آن آرزوی موفقیت کرده است. با این حال، مقاله استدلال میکند که نیاز فوری سومالیلند به شناسایی و فضای سیاسی ناشی از نزدیکشدن انتخابات در رژیم صهیونیستی، فرصتی سیاسی فراهم کرده که الزاماً با منافع راهبردی بلندمدت همخوانی ندارد.
مقاله تأکید میکند که تصویر ارائهشده از سومالیلند بهعنوان یک واحد سیاسی باثبات، دموکراتیک و مستقل، با واقعیتهای داخلی آن فاصله دارد. به نوشته جروزالم پست، هویتهای قبیلهای نقشی تعیینکننده در سیاست، مالکیت زمین و نمایندگی سیاسی دارند. قبیله «اسحاق» کنترل مراکز شهری مهمی مانند هرگیسا، بربره و بورائو را در دست دارد، در حالی که مناطق شرقی از جمله سول و سناگ، محل مناقشهاند و قبایل «دلبهانته» و دیگر زیرشاخههای دارود همچنان به دولت فدرال سومالی وفادار ماندهاند.
این مقاله یادآوری میکند که در ۱۴ آوریل، دولت سومالی موجودیتی به نام «اساسسی-خاتومو» را بهعنوان ششمین ایالت فدرال به رسمیت شناخت؛ اقدامی که به گفته نویسنده، قلمرو تحت کنترل سومالیلند را به حدود ۴۵ درصد از سومالیلند سابقِ تحت استعمار بریتانیا کاهش داده و ادعای استقلال آن را بهطور جدی تضعیف کرده است.
در شمالغرب نیز، مقاله به نقش قبیله «دیر»، بهویژه شاخه «عیسی» در مناطق اودال و بوراما اشاره میکند که پیوندهای نزدیکی با جیبوتی دارند و اغلب در برابر اقتدار مرکز سومالیلند مقاومت میکنند. به باور نویسنده، به رسمیت شناختن سومالیلند از سوی تلآویو میتواند درگیریها را هم در شرق و هم در شمالغرب تشدید کند؛ بهگونهای که قبایل همسو با دولت فدرال سومالی از حضور رژیم صهیونیستی برای بسیج مخالفت علیه حاکمیت هرگیسا استفاده کنند.
این مقاله همچنین مینویسد که چنین تحولی به گروه الشباب امکان بهرهبرداری تبلیغاتی میدهد. تمایلات صهیونیستستیزانه در میان ملیگرایان سومالیایی و جریانهای اسلامگرا میتواند برای جذب نیرو و کسب مشروعیت مورد استفاده قرار گیرد.
از منظر راهبردی، مقاله تأکید میکند که این شناسایی کمکی به تضعیف انصارالله نمیکند. نویسنده میگوید مقابله مؤثر با انصارالله نیازمند عملیات زمینی و ارتشی منسجم است؛ ظرفیتی که سومالیلند فاقد آن است. حضور احتمالی رژیم صهیونیستی نیز، بهزعم مقاله، صرفاً خطر حملات را افزایش میدهد، بیآنکه موازنه راهبردی را تغییر دهد.
در جمعبندی، مقاله نتیجه میگیرد که شناسایی سومالیلند از سوی رژیم صهیونیستی نه به نفع تلآویو است و نه به سود سومالیلند. به باور نویسنده، این اقدام شکافهای داخلی را تعمیق میکند، تنشهای منطقهای را افزایش میدهد، روایتهای افراطگرایانه را تقویت کرده و رژیم اشغالگر را در صحنه دیپلماتیک منزویتر میسازد؛ امری که هر ۲ طرف را در معرض خطرات جدی و غیرضروری قرار میدهد.
انتهای پیام


نظرات