این کارگردان تئاتر در گفتگو با ایسنا با ارایه توضیحاتی درباره داستان نمایش خود افزود: نمایش«بازی بزرگ» درباره تعدادی زن است که می‌خواهند نمایشی را در جشنواره فجر اجرا کند و در مسیر رسیدن به این جشنواره با یک سری مسائل روبرو می‌شوند.

او که پیش از این نمایش‌های مختلفی را به صورت عروسکی روی صحنه برده است، درباره فاصله گرفتن خود از نمایش عروسکی توضیح داد: از سال ۹۰ کم کم رویکردم را تغییر دادم و به این سمت رفتم که در نمایش‌هایم از حضور همزمان بازیگر و عروسک بهره بردم ولی به تدریج حضور بازیگران پررنگ‌تر شد اما این به معنی آن نیست که نمایش عروسکی کار نمی‌کنم بلکه هر نمایشنامه‌ای، ظرفیت‌های خاص خود را دارد. نمایشنامه «بازی بزرگ» ظرفیت عروسکی شدن نداشت و به همین دلیل آن را با حضور بازیگران روی صحنه می‌برم.

بهروزی‌نیا که نمایشش را اثری اجتماعی می‌داند، درباره وضعیت تئاتر اجتماعی در شرایط فعلی نیز گفت: روزی که این متن را نوشتم، موضوعات اجتماعی اولویت بیشتری داشت. به هر حال یک کار اجتماعی رسالتی دارد و می‌تواند یک سری آگاهی‌ها به مخاطب بدهد. ما به صورت نمونه‌ای، بخشی از مسائل اقشاری از جامعه را مطرح می‌کنیم. گرچه الان کارهای سرگرم‌کننده، بیشتر مورد اقبال تماشاگران هستند، اما نمایشنامه‌های اجتماعی هم حرف‌های خاصی برای ارائه دارند که امیدوارم نمایش ما هم با مخاطبان ارتباط لازم را برقرار کند.

این کارگردان درباره زنانه بودن این نمایش توضیح داد: با اینکه همه شخصیت‌های نمایشنامه من زن هستند اما داستان‌های ما جنبه عمومی دارد و مسائلی که در این کار مطرح می‌شود، شامل حال آقایان هم خواهد شد ولی ما از نگاه خانم‌ها به این مقولات می‌پردازیم.

او که آخرین بار دور نخست اجرای همین نمایش را در سال ۱۴۰۱ روی صحنه برده، درباره تفاوت شرایط ساخت و اجرای تئاتر در سه سال اخیر نیز توضیح داد: در این سه سال متوجه شده‌ام آنچه خیلی اهمیت پیدا کرده، مساله تبلیغات است. به این معنا که تئاتر درگیر یکسری حاشیه‌ها و تجملاتی شده که دارد آن را از شکل اصیل خود دور می‌کند. مثلاً برای جذب مخاطب باید تیزری بسیار پر زرق و برق داشته باشیم. من منکر اهمیت تبلیغات نمی‌شوم ولی گویی تئاتر دارد به سمت تجملات حرکت می‌کند و این سبب شده که کار کردن برای یک سری از کارگردان‌ها بسیار دشوار شود. این شکل از تبلیغات، ماهیت تئاتر را کمرنگ می‌کند و آن را به حاشیه می‌راند.

او یادآوری کرد: ۱۴۰۱ هم همزمان با اجرای نمایش پیشنیم این مساله را حس کردم ولی حالا خیلی پررنگ‌تر شده. مثلاً به من می‌گویند تیزر نمایش سه سال گذشته ات از مد افتاده! نمی‌فهمم این حرف یعنی چه. آیا تیزر تئاتر هم باید مانند فیلم‌های عروسی مدام به روز شود. بنابراین بیشترین مساله‌ای که با آن مواجه هستم، مساله تبلیغات است.

او با اشاره به قدمت و اصالت تئاتر افزود: ما هزاران سال است که در دنیا ,هنری به اسم تئاتر داریم. وقتی این هنر چنین قدمتی دارد، باید ماهیت آن را به درستی حفظ کرده و آن را به بهترین شکل و معنا به مخاطب ارائه دهیم و البته امیدوار باشیم که تئاترهای اصیل همچنان مخاطبان خود را دارند.

بهروزی‌نیا به مساله‌ای دیگر در تئاتر امروز اشاره کرد و افزود: یکی از دغدغه های در حال حاضر کارگردان تئاتر ، تلاش در جذب مخاطب در دنیای پر از رقابت است که باید به شرایطی چون حضور چهره‌های سرشناس غیر تئاتری مانند بازیگران سینما، یا افراد پرمخاطب اینستاگرامی فکر کند که به نظر من این موضوع رقابت را برای تولید یک تئاتر اصیل سخت می‌کند. تئاتر نباید تبدیل به هنری شود که مخاطب را فقط به خاطر دیدن چهره‌ی مورد علاقه‌ی خود به سالن بکشاند. تماشاگر باید خود تئاتر را ببیند تا هدف برآورده شود. این موضوعی است که باید به آن توجه کنیم. 

این کارگردان با اشاره به شرایط اجرای تئاتر در دو دهه گذشته، یادآوری کرد: سال‌ها پیش وقتی که نمایشی را روی صحنه می‌بردیم، همه تلاش گروه برای ارتقای سطح کیفی آن نمایش بود. دیگر اهمیتی نداشت که بازیگر مشهوری در آن بازی کند یا اینکه تبلیغات آن پر زرق و برق باشد. اما حالا مختصات تئاتر عوض شده و این برای ما چالش‌برانگیز است.

به گزارش ایسنا، نمایش «بازی بزرگ» نوشته و کار زهره بهروزی‌نیا از روز جمعه ۵ دی ماه اجرای خود را در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر آغاز کرده است.

این نمایش با بازی (به ترتیب حروف الفبا) آتیه جاوید، فاطیما سرلک، پریناز لطف اللهی، مریم معینی، بهناز نادری و هدی ناصح هر شب ساعت ۲۰ و به مدت ۷۰ دقیقه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

انتهای پیام