عليرضا دبير گفت: سه بار شكست در فينال مسابقات جهاني بسيار ناراحت كننده است. قهرمان كشتي المپيك و جهان در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشي ايسنا پيش از اعزام به بازيهاي آسيايي بوسان گفت: شكست خوردن در كشور خود بسيار سخت است، بهانه نمي‌آورم و اصلا به دنبال آن هم نيستم، باخته‌ام و آنرا قبول دارم، با تلخي اين شكست هم كنار آمده‌ام، اما هيج جاي دنيا فينال مسابقات جهاني ساعت 10 شب برگزار نمي‌شود، من ساعت 22:20 دقيقه شب كشتي گرفتم، پس از كشتي با «زائور باتايف» روس كه به جنجال كشيده شد، تا ساعت 4:30 ـ 5 مي‌گفتند كه كشتي تكرار خواهد شد و من در استرس وحشتناكي گرفتار شده بودم، از حدود ساعت 3/5 تا 22 شب در سالن مسابقه منتظر ماندم تا كشتي فينال را برگزار كنم، توقع و انتظارات مردم هم روي دوشم فشار مي‌آورد، اين مسايل غير قابل گفتن است و شايد درك آن براي خيلي‌ها سخت باشد. دارنده‌ي مدال‌هاي طلاي كشتي آزاد المپيك و جهان افزود: من مجبور شده بودم به وزن 66 كيلوگرم بيايم، طي دو سال 2 بار وزن خود را تغيير داده‌ام و اين مساله واقعا دشوار است خيلي به من فشار آمد، روز آخر تمام شده بودم، مگر چقدر مي‌توان با فن و تكنيك پيروز شد، بالاخره هم در فينال شكست خوردم، «البروس تديف» هم روي كشتي من كار كرده بود، من به تديف باختم او مرا شكست نداد. قهرمان پرآوازه‌ي كشتي جهان در مورد جريان كشتي نهايي خود با «تديف» اكرايني گفت: مدال طلا را براي خودم مي‌دانستم، حتي قبل از برگزاري ديدار فينال رفتم و به سكوي قهرماني بوسه‌زدم، اما روي تشك تا 4 دقيقه گيج بودم، نمي‌خواهم بهانه بياورم اما تمركز نداشتم، تديف هم كشتي‌گير خوبي است، يكي ، دو مدال جهاني و المپيك داشت، با اين حال حتي يك درصد هم فكر شكست را نكرده بودم، برنامه‌ريزي و استراتژي نداشتم چيزي كه معمولا از ابتداي كشتي به آن فكر مي‌كنم، براي خودم هم عجيب است كه چطور 5 بار بزكش شدم. دبير در مورد احساس خود پس از شكست در ديدار نهايي مسابقات جهاني تهران گفت: احساس واقعا تلخي بود، به جز دو دوست دوران كودكي‌ام هيچكس كنار من نماند و من ساعت 11 شب با پاي پياده تا هتل رفتم، حتي يك ماشين نبود كه مرا تا هتل ببرد، خدا را شكر كردم كه دوم شدم اگر از دور مسابقات بيرون رفته بودم چه مي‌شد؟ اين يك درس بزرگ براي من بود، از شكست در فينال مسابقات جهاني تهران خيلي چيزها را فهميدم. دبير افزود: خدا را شكر مي‌كنم در اوج جواني و با كسب مدال نقره‌ي جهان دوران افت خودم را تجربه كردم، بر خلاف بعضي‌ها مردم با من عالي برخورد كردند، واقعا مرا شرمنده‌ي خود كردند، قول مي‌دهم به خاطر همين مردم خوب و خونگرم كه شده در مسابقه‌هاي بعدي جبران كنم تا ديگر شرمنده نباشم. نايب قهرمان جهان در سال 2002 با اشاره به سطح بالاي رقابتهاي جهاني تهران گفت: من هنوز يك 66 كيلوگرمي ايده‌آل نيستم، بايد خيلي زحمت بكشم و با شرايط اين وزن خودم را وفق بدهم و روي نقاط ضعفم كار كنم. در اين 6ـ5 سالي كه در تيم ملي كشتي بوده‌ام، خيلي چيزها را ديده‌ام و مي‌بينم، خيلي‌ها در مورد من يك طرفه قضاوت كرده‌اند، اما چون هدف دارم و از ورود به حاشيه هم بيزارم سكوت مي‌كنم، بهتر است فعلا چيزي نگويم، باز هم ساكت مي‌مانم و قضاوت را به خدا مي‌سپارم. دبير در مورد "كوچ" كردن محمد طلايي در خلال ديدار رده بندي وزن 60 كيلوگرم كه انتقادهايي براي وي همراه داشت گفت: در ديدار نيمه نهايي كه حق طلايي را خوردند، او هيچ انگيزه‌اي نداشت، من آن روز حتي نمي‌خواستم به سالن مسابقات بيايم اما وقتي متوجه اين موضوع شدم وظيفه خود دانستم كه با او صحبت كنم، قبل از هر چيز پيش آقاي محبي، سرمربي تيم ملي، رفتم و دستش را بوسيدم و اجازه خواستم كه در كنار تشك باشم، من فقط از لحاظ روحي با طلايي صحبت مي‌كردم و حس كردم كه خود طلايي هم از اين قضيه خوشنود است، صحبتهاي من باعث شد تا طلايي زيرورو شود و كشتي خوبي بگيرد، اما باز هم حق او را خوردند، من در مسايل فني هيچ دخالتي نداشتم، فقط مي‌خواستم از لحاظ روحي او را تقويت كنم. فيناليست 5 دوره‌ي مسابقات جهاني و المپيك در مورد دوپينگ كردن "هارون دوغان" قهرمان وزن 60 كيلوگرم جهان از تركيه گفت: در اين قضيه بيشتر از همه براي طلايي خوشحال شدم، اولين نفري بودم كه اين خبر را به او دادم، ولي از طرف ديگر براي دوغان ناراحت شدم و بيشتر از همه براي خودم متاسف شدم چرا كه در سال 1999 من در فينال به "دوغان" باخته بودم و به مدال نقره رسيدم، مي‌دانستم او دوپينگ كرده است اما چون بازنده بودم نمي‌توانستم حرفي بزنم، حتي مهندس فائقي و پرويز سيروس‌پور (رييس سابق فدراسيون كشتي) هم از اين مساله اطلاع داشتند، اما مسابقات در تركيه بود و كاري نمي‌توانستم انجام دهيم. دبير، سرسخت‌ترين حريف خود در مسابقات جهاني تهران را “ زائور باتايف” از كشور روسيه دانست و گفت: او كشتي‌گير فوق‌العاده‌اي است، اگر در نيمه نهايي با من روبرو نمي‌شد شايد قهرمان مسابقات جهاني بود. قهرمان المپيك سيدني در مورد حضور خود در بازيهاي آسيايي بوسان گفت: حتما اين مصاحبه زماني چاپ مي‌شود كه من در ايران نيستم، واقعيت اين است كه به هيچ وجه دوست نداشتم به بوسان بروم، نه انگيزه داشتم و نه ميلي به اين كار، در عمل انجام شده قرار گرفتم، فدراسيون و كميته‌ي ملي المپيك فشار زيادي براي حضور من در بوسان وارد كردند، البته الان زماني بود كه بايد به تيم ملي كمك مي كردم. وي افزود: مسابقات جهاني تهران بسيار سنگين بود، هنوز هم خسته‌ام، براي اولين بار است كه به مسابقات آسيايي مي‌روم، در آسيا كشتي‌گيراني از كره جنوبي، كره شمالي، هند، قزاقستان و قرقيزستان در وزن 66 كيلوگرم مطرح اند، من سعي خواهم كرد كشتي‌هاي خوبي بگيرم. دبير در پايان كسب مدال طلاي المپيك 2004 آتن را هدف اصلي خود دانست و افزود: بايد با تمام توان تمرين كنم، المپيك آتن برايم خيلي مهم است چرا كه معتقدم كارنامه‌ي اصلي يك ورزشكار با افتخار در المپيك درخشان خواهد شد، سعي مي‌كنم با مدال طلاي المپيك دل مردم خوب ايراني را كه همواره به من لطف داشته‌اند شاد كنم. انتهاي پيام