حضرت امام خميني (ره)، بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران در پيام نوروز 1367 بر لزوم بيداري و هوشياري ملت تاكيد كردند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متن كامل پيام نوروزي حضرت امام خميني (ره) در سال 1367 در جلد بيست‌ويكم صحيفه‌ي امام، بدين شرح است:‌ ”بسم‌الله الرحمن الرحيم انگيزه‌ي قيام سيد‌الشهدا «يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبر الليل و النهار، يا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الي احسن الحال» خداوند اين سال جديد را بر همه‌ي مسلمان‌ها، بر ملت ما، بر همه‌ي مستضعفين جهان مبارك كند. و اين سال يك خصوصياتي دارد كه كم اتفاق مي‌افتد. نوروز در آستانه‌ي ولادت حضرت سيد‌الشهدا، كه ما بايد انگيزه‌ي قيام ايشان را ببينيم چي بود و مقصد ايشان چي بود و وضع زندگي ايشان و همه‌ي ائمه - عليهم السلام - چي بود، خصوصا در ماه شعبان چه وضعي داشتند. سيدالشهدا - سلام الله عليه - از همان روز اول كه قيام كردند براي اين امر، انگيزه‌شان اقامه‌ي عدل بود. فرمودند كه، مي بينيد كه معروف، عمل بهش نمي‌شود و منكر، بهش عمل مي‌شود. انگيزه اين است كه معروف را اقامه كند و منكر را از بين ببرد، انحرافات همه از منكرات است، جز خط مستقيم توحيد هر چه هست منكرات است، اينها بايد از بين برود و ما كه تابع حضرت سيدالشهدا هستيم بايد ببينيم كه ايشان چه وضعي در زندگي داشت، قيامش، انگيزه‌اش نهي از منكر بود كه هر منكري بايد از بين برود. من جمله قضيه حكومت عدل، جور، حكومت جور بايد از بين برود، از آن طرف وقتي كه مناجاتشان را مي‌بينيم، مناجاتي كه در ماه شعبان هست و من در نظر ندارم كه در هيچ يك از ادعيه گفته شده باشد كه ادعيه ما همه ائمه است. اين دعاي شعبان، مناجات شعبان، مناجات همه‌ي ائمه است و در اين، مسايل بسيار هست، معارف بسيار هست و ادب اين كه انسان چه جور بايد با خداي تبارك و تعالي مناجات كند. ما غافليم از اين معاني كه وضع چي است. شايد بعضي از جهال ما هم اين طور اعتقاد دارند كه اين ادعيه وارد شده و اين چيزهايي كه از ائمه وارد شده است، اين‌ها تشريفات است. مي‌خواهند ما را ياد بدهند و حال اين كه مسأله اين نيست، مسأله اين است كه در مقابل خدا ايستادند؛ آنها، آنها مي‌دانند كه در مقابل چه عظمتي ايستادند، آنها معرفت دارند به خداي تبارك و تعالي و مي‌دانند چه كار كنند و مناجات شعبانيه از مناجات‌هايي است كه اگر يك نفر انسان دلسوخته، يك عارف دلسوخته - نه از اين عارف‌هاي لفظي - بخواهد اين را شرح كند و شرح كند از براي ديگران، بسيار ارزشمند است و محتاج به شرح است، چنانچه همه ادعيه ائمه - عليهم السلام. الگوپذيري از انبيا و ائمه(ع) در مبارزه با ظلم شما - در مناجات حضرت - در دعاي عرفه حضرت سيدالشهدا ملاحظه مي‌كنيد كه چه مسايلي در آن هست و ما ازش غافل هستيم. ماه شعبان اين خصوصيت را دارد كه الان عيد نوروز ما در آستانه‌ي ولادت حضرت سيدالشهدا است و دنبال او ولادت حضرت مهدي - عليه السلام - كه آن هم در 15 شعبان واقع شده است. بنابراين تقريبا بايد ما بگوييم كه يك حجتي است بر ما اين دو ولادت و اين واقع شدن اين روز شريف و اين روز نوروز در يك همچو آستانه‌اي كه اين دو بزرگوار كه هر دو - اقامه‌ي عدل - براي اقامه‌ي عدل هستند؛ سيدالشهدا - سلام الله عليه - كه همه‌ي عمرش را و همه‌ي زندگي‌اش را براي رفع منكر و جلوگيري از حكومت ظلم و جلوگيري از مفاسدي كه حكومت‌ها در دنيا ايجاد كردند، تمام عمرش را صرف اين كرد و تمام زندگي‌اش را براي رفع منكر و جلوگيري از حكومت ظلم و جلوگيري از مفاسدي كه حكومت‌ها در دنيا ايجاد كردند، تمام عمرش را صرف اين كرد و تمام زندگي‌اش را صرف اين كرد كه اين حكومت‌، حكومت جور بسته بشود و از بين برود؛ معروف در كار باشد، منكرات از بين بروند. حضرت صاحب - سلام الله عليه - و ارواحنا فداه - هم كه تشريف مي‌آورند براي همين معناست. تمام انبيا كه قيام كرده‌اند در عالم طبيعت - حالا معاني‌شان كه، معارف غيبيه‌شان را خدا مي‌داند ما نمي‌دانيم اما در عالم طبيعت - وقتي زندگي اين‌ها را مي‌بينيم از اول مقابله با طاغوت بوده است. بنابراين معنا بوده و اين بايد سرمشق بشود از براي مسلمان‌ها، كساني كه واقعا مسلمان هستند و واقعا علاقه‌مند به اهل بيت عصمت هستند و به پيغمبر اسلام هستند و از هر مذهبي كه هستند، علاقه‌مند به آن مذهبشان هستند، بايد ببينند كه صاحب مذهب چه كرده است؛ موسي بن عمران چه كرد، در زندگي‌اش چه كرد، حضرت ابراهيم در زندگي‌اش چه كرد، تمام اين‌ها قيام كردند در مقابل جور، در مقابل ظلم؛ همه‌ي قيامشان اين معنا بود. ما سرمشق بايد بگيريم از اين‌ها و ما بايد قيام كنيم در مقابل ظلم؛ مسلمان‌ها بايد در مقابل جورها، در مقابل ظلم‌ها، در مقابل منكرات قيام كنند،همان طوري كه ملت شريف ايران بحمدالله قيام كرد و مي‌شود گفت كه اين انقلاب كه در اين دعاي شريف واقع شده است كه “يا مقلب القلوب“ ، در جوان‌هاي ما واقع شده است؛ اين‌ها الان برگشتند از يك حالي به حال ديگري و حال نويي پيدا كرده‌اند. و در اين ماه كه ماه شعبان است بايد ما توجه به اين معنا بكنيم كه ما بايد چه بكنيم، با اين طاغوت‌ها بايد چه بكنيم؟ بايد همان طوري كه سيدالشهدا - سلام الله عليه - تمام حيثيت خودش، جان خودش را و بچه‌هايش را، همه چيز را در صورتي كه مي دانست قضيه اين طور مي‌شود، كسي كه فرمايشات ايشان را از وقتي كه از مدينه بيرون آمدند و به مكه آمدند و از مكه آمدند بيرون حرف‌هاي ايشان را مي ‌شنود همه را، مي‌بيند كه ايشان متوجه بوده است كه چه دارد مي‌كند، اين جور نبود كه آمده است ببيند كه، بلكه آمده بود حكومت هم مي خواست بگيرد، اصلا براي اين معنا آمده بود و اين يك فخري است و آنهايي كه خيال مي‌كنند كه حضرت سيدالشهدا براي حكومت نيامده، خير؛ اينها براي حكومت آمدند، براي اين كه بايد حكومت دست مثل سيدالشهدا باشد، مثل كساني كه شيعه سيدالشهدا هستند باشد؛ اصل قيام انبيا از اول تا آخر اين بوده است. در طبيعت قيام انبيا -قيام مسلحانه يا غيرمسلحانه - در مقابل همه كساني كه به جور داشتند مردم را از بين مي‌بردند باشد. لزوم مقابله‌ي مسلمين جهان با ظالمين و ما امروز مبتلاي به اين معنا هستيم، مسلمان‌ها مبتلاي به اين معنا هستند، مسلمان‌ها مي‌بينند كه اين دولت‌هاي بزرگ، اين قدرت‌هاي بزرگ و اين كساني كه اذناب آن‌ها هستند، كساني كه فرمانبر آن‌ها هستند الان با مسلمين، با مردم، با مستضعفين، حتي با آن كساني كه مال خودشان است چه مي‌كنند. تمام اين‌ها ظاهر مي‌گويند كه ما اقامه‌ي عدل مي‌خواهيم بكنيم، اما چه عدلي؟ عدل امريكايي، عدل امريكايي يعني چه؟ يعني هر كس خاضع به من شد، آن يك چيزي است كه ما او را قبولش داريم، هر كس منافع مملكتش را به ما داد، ما او را قبول داريم؛ از آن ور شوروي هم همين است، همه‌ي اين قدرت‌هاي بزرگ اين طوري هستند و ما بايد در مقابل تمام اين‌ها بايستيم، همان طوري كه جوان‌ها ما بحمدالله الان در جبهه‌ها اين پيروزي‌ها را، اين پيروزي‌هاي بزرگ را به دست آوردند، بايد تا آخر اين مطلب باشد، بايد هيچ درش سستي نشود تا وقتي كه ان‌شاءالله علم را به دست صاحب علم بدهند. بنابراين عيد نوروز ما، يك عيد نوروزي است كه در يك وقتي واقع شده است كه حجت بر ماست و او اين است كه زندگي سيد‌الشهدا، زندگي حضرت صاحب ـ سلام الله عليه ـ زندگي همه‌ي انبياي عالم، همه‌ي انبيا از اول، از آدم تا حالا همه‌شان اين معنا بوده است كه در مقابل جور، حكومت عدل را مي‌خواستند درست كنند ـ حكومت ـ و مع‌الاسف به قدري به گوش ما خواندند، به گوش ملت‌هاي ضعيف خواندند كه حكومت به شما چه كار دارد، شما برو نمازت را بخوان، شما مسجدت را برو، همين! البته، ما اگر فقط مسجد برويم و دعا بكنيم و بعد هم دعا به ـ عرض بكنم كه ـ آن بزرگان چه بكنيم، همه با ما خوب مي‌شوند! اما وظيفه اين است كه ما برويم مسجد بنشينيم دعا بخوانيم يا وظيفه اين است كه ما بايد قيام بكنيم؟ وظيفه اين است كه ما همه بايد همه چيز خودمان را در راه اسلام فدا بكنيم، چنانچه اولياي ما اين كار را كردند. و امروز شما مي‌بينيد كه اين صدام را كه بحمدالله سيلي خورده است و الان محو اين سيلي است، الان نمي‌فهمد دارد چه مي‌كند؛ شما ببينيد كه اينهمه پيروزي‌اي كه واقع شده، اصلا اين انكار مي‌كند كه اينجا چيزي واقع شده، اين نمي‌فهمد كه فردا اين خبرنگارها، اين خارجي‌ها مي‌آيند مي‌روند آنجا مي‌بينند چه خبر است. اين يك همچون حيواني است كه مملكت خودش را، افراد خودش را، اشخاصي كه مربوط به خودش هستند، آن‌ها را بمباران مي‌كند، بمباران شيميايي مي‌كند كه بايد پاسدارهاي ما به داد آن‌ها برسند. تقدير و تجليل از فداكاري‌هاي ملت من بايد تشكر كنم از اين ملت، اين ملت شريف خودمان و خصوصا از اين كساني كه در جبهه‌ها مشغول هستند يا پشت جبهه‌ها مشغول به اين هستند كه آن‌ها را كمك كنند، ما بايد تشكر كنيم از اين‌ها و خصوصا از اين جوان‌هايي كه همه چيزشان را در راه اسلام دادند. شما ملاحظه مي‌كنيد كه اشخاصي مي‌آيند اينجا، همه چيزشان را كانه دادند، مع ذلك مي‌گويند كاش كه ما يك بچه‌ي كوچكي كه داريم بزرگ بشود، برود جنگ بكند، اين‌ها حجت بر ما هست، اين‌ها حجت بر آن اشخاصي هست كه تو خانه نشستند و نق مي‌زنند، تو خانه نشستند و به مردم تزريق مي‌كنند كه نه، نرويد جايي؛ خدا ان‌شاءالله بيدار كند اين‌ها را، خداوند ان‌شاءالله اشخاصي را كه مخالفت مي‌كنند يا از روي عمد يا از روي ـ عرض مي‌كنم ـ نفهمي مخالفت مي‌كنند، اين‌ها را بيدار كند و اين‌ها را در اين سال نو تجديد كند. و خداوند ان‌شاءالله اين اسراي ما را، اين كساني كه محبوب ما هستند، محبوب ملت ما هستند، اين معلولين را، اين اسرا را و اين تمام كساني كه محبوب ما هستند، محبوب ملت ما هستند، اين معلولين را، اين اسرا را و اين تمام كساني كه در آن جا دربند هستند، همه‌ي اين‌ها را خداوند ان‌شاءالله آزاد كند و ما را هم به وظيفه‌ي خودمان آشنا كند. و اي كاش كسي مي‌آمد و اين ادعيه‌ي ائمه ـ عليهم السلام ـ را ترجمه مي‌كرد، اين را شرح مي‌كرد، اين ادعيه خيلي محتاج به شرح است. و ما اگر اين ادعيه را بتوانيم يك اشخاص عارفي، عارف صحيح، دلسوخته پيدا بشود كه اين‌ها را براي مردم تشريح بكند، همه چيز در اين‌ها هست، در عين حالي كه دعاست. شما ادعيه‌ي حضرت سجاد را مي‌بينيد، دعاست اما چه مي‌كند در اين دعاها! هم معنويات هست، هم قضيه حكومت هست، همه چيز هست، هم از بين بردن حكومت ظلم است، چنانچه سيره‌ي همه‌ي ائمه ـ عليهم السلام ـ بر اين بوده و ما به قدري در گوشمان خواندند كه بابا برويد سراغ كارتان، كار نداشته باشيد به حكومت، كه حتي اشخاص كه آگاه هم بودند، اين‌ها هم بازي خورده بودند. من بعضي از اشخاصي كه ازشان هيچ توقع نداشتم، در سابق [فعال] بودند، ... داخل در اين مسايل ما بودند، لكن مع ذلك، اين‌ها مي‌گفتند آخر ما چه كار داريم به اين كار، حالا آنها مي‌خواهند اين كار را بكنند، اين كار آن‌هاست، ما كار ديگر داشته باشيم. اين يك همچون چيزي بود كه ما را بازي داده بودند و مردم الان بايد بدانند كه هر مطلبي را كه اين خارجي‌ها مي‌گويند تمام مطالب اين خارجي‌ها براي گول زدن ماهاست، گول زدن همه‌ي ماست. كساني هم كه تابع آن‌ها هستند مطالبي مي‌گويند، براي اين است كه ما را باز به دامن آن‌ها بيندازند. و ما بايد بيدار باشيم و هوشيار باشيم و هيچ وقت لغزش پيدا نكنيم. خداوند ان‌شاءالله اين ملت ما را بيدار كند و بيدارتر. خداوند ان‌شاءالله مردم ما را به سلامت، عزت برساند، به مقاصد خودشان، كه آن مقصد، مقصد اسلام است و كوتاه كردن دست تمام كساني كه ظالم هستند. ان‌شاءالله خداوند اين عيد را بر همه‌ي ما، بر همه‌ي مسلمين، بر همه‌ي مستضعفين مبارك كند. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته“. زمان: 1 فروردين 1367 / 2 شعبان 1408 مكان: تهران، جماران موضوع: اقامه‌ي عدل، مهمترين انگيزه‌ي قيام سيد‌الشهدا مناسبت: عيد نوروز مخاطب: ملت ايران انتهاي پيام