نشست نقد و بررسي مجموعه‌ي شعر "شناسنامه‌ي خلوت" سروده بكتاش آبتين، عصر روز چهارشنبه در انجمن غزل ايران برگزار شد. به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين نشست، عليشاه مولوي - شاعر - درباره‌ي شعرهاي آبتين گفت: در شعرهاي كوتاه آزاد او به دليل كوتاهي‌اش، شعر اين امكان را نمي‌يابد كه چندصدايي باشد؛ ولي بسيار عميق است و شعرها در عين كوتاهي، تاثير بسزايي در مخاطب مي‌گذارند و اشيا و مكان‌ها در شعر او بسيار متعدد است. وي با بيان اين مطلب كه آبتين ازجمله شاعراني است كه كمتر به سراغ فضاي جنگ رفته است، در ادامه يادآور شد: اما وقتي او سراغ فضاي جنگ رفته، قضاوت انساني كرده و براي صلح شعر نوشته است؛ نه جنگ. اخيرا شعر «ايران‌خانم» رضا براهني را خواندم؛ شعر او رنگ‌وبويي از وضعيت كشور نبرده بود و هيچ حسي از وطن را برنمي‌انگيخت؛ اين شعر به‌نوعي خشك و كاذب است. اما وقتي شعر «فرشته‌خانم» آبتين را مي‌خوانيم، مي‌بينيم كه او در اين شعر به‌سراغ خيابان‌هاي كشوري مي‌رود كه بيمار است؛ اگر ضربان قلب و مشكلات روحي و جسمي اين بيمار را حس كرده باشيم، به اين شعر مي‌رسيم. مولوي همچنين رفتار آبتين را با زبان، رفتار پخته و جاافتاده‌اي خواند و تصريح كرد: او ازجمله شاعراني است كه فضاي شعرهايش بيروني است و اين از ارزش‌هاي كار اوست. در ادامه اين مراسم، بكتاش آبتين درباره‌ي مجموعه‌ي شعر "شناسنامه خلوت" توضيحاتي را ارايه كرد و چند شعر از اين مجموعه را براي حاضران خواند. سپس مظاهر شهامت - شاعر - ابتدا به بررسي مجموعه‌ي پيشين اين شاعر (مژه‌ها چشم‌هايم را بخيه كرده‌اند) پرداخت و گفت: شعرهاي مجموعه شعر پيشين آبتين در بازخوانش مجموعه‌ي جديد تاثير جدي داشته است. در شعرهاي عاشقانه اين دفتر همان زبان ساده با كيفيت تضمين و در معناي آركائيك به‌شكل زيبايي منعكس شده است. در بعضي ديگر شعرهاي اين دفتر شاعر، مولف هرچند سادگي و مهرباني زبان را حفظ كرده، اما شعرها ضعيف و حتا كوچه بازاري است. وي سپس با اشاره به شعرهاي اجتماعي اين دفتر و ويژگي‌هاي آن، افزود: در بخش اشعار اجتماعي، به شعرهايي برمي‌خوريم كه شاعر دغدغه‌ي جدي ندارد و برخورد ساده‌اي با مسائل جدي داشته است. البته در كنار اين شعرها، شعرهايي هم در اين مجموعه است كه شاعر با جديت اجتماعي به مسائل پرداخته است. اين مدرس دانشگاه با اشاره به شعرهاي مرگ‌انديش آبتين در اين مجموعه اظهار داشت: در اين بخش شاعر نشان مي‌دهد چندان هم كه بخواهد يا نه، مرگ‌انديش نيست. او نه به مرگي مي‌انديشد كه مي‌تواند باتلاق پايان دهنده باشد، يا جهاني آغازكننده از نوعي ديگر، بلكه به ظواهري فكر مي‌كند كه اگرچه مرگ را به‌ياد مي‌آورند يا تداعي مي‌كنند، اما از نشان دادن هيبت يا علت آن عاجزند. وي متذكر شد: فكر مي‌كنم شاعر به‌جاي اين‌كه به مرگ فكر كند، سنگيني آن‌را دست‌كاري كرده است تا با آن شوخي كرده باشد؛ چراكه سنگيني زندگي عاشقانه در او جز اين را مجال نداده است. در ادامه حسن گوهر‌پور - شاعر - گفت: اين مبحث را با دو پيش‌فرض كاملا متفاوت شروع مي‌كنم؛ اولين پيش‌فرض را كه از زبان‌شناسي وام گرفته‌ام (البته فقط تعبير و شكل كلي‌اش را) بررسي درزماني و هم‌زماني كتاب است؛ با كتاب‌هاي ديگر در حوزه شعر، و دومين پيش‌فرض كه به بررسي محتواي كتاب اشاره دارد، از فلسفه وام گرفته‌ام كه در عمده دستگاه‌ها و جريان‌هاي بزرگ انديشه، انسان در سه ساحت خود با خويش، خود با جامعه و خود با تصوري كه از آفريدگار دارد، تعريف و بررسي مي‌شود. وي ادامه داد: در فرض اول، كتاب شناسنامه خلوت بين مجموعه شعرهايي كه در چند ساله اخير (درزماني - تاريخي) منتشر شده جوهره شعري قابل تاملي دارد. در اين كتاب، تلاشي براي خارج شدن بدون پشتوانه تئوريك و زبان‌شناختي از فرم دستور زبان و شكستن ساخت آن به شكل افراطي ديده نمي‌شود و در ادامه منطقي حركت محتوايي شعر بعد از نيما و در حال گفت‌وگو با ساير متون نيمايي است. در حركت هم‌زماني هم موارد بالا صادق است. اما در پيش‌فرض دوم، كه مربوط به مباحث انديشه در شعر است؛ اين اشعار كه مي‌توان شكلي بين دوبيتي، رباعي و هايكو براي آن قايل شد، به يك اعتبار، تعريفي از خود ارايه مي‌دهد كه بازتاب زيست جهان شاعر است. اين را حتي مي‌توان در طرح و رنگ جلد و تصاوير درون كتاب واكاوي كرد. «لحظه نوشت‌»‌هاي اين كتاب موقعيت ذهني و روح ذهني مولف را (تعبيري از هگل) به روح عيني او كه همانا اثر اوست، بازتاب داده و منعكس مي‌كند. گوهرپور در پايان اشاره كرد: برخي از اشعار اين مجموعه درگير روابطي از عناصر و نشانه‌هاست كه بافت معنايي شعر را به شكلي كاملا قدمايي نزديك مي‌كند. در اين مراسم همچنين مريم جعفري، محمد احساني و روجا لطفي‌نژاد نيز به‌ بيان ديدگاه‌هايي درباره اين مجموعه شعر پرداختند. شاعراني چون سيدعلي‌ صالحي، غزل ‌تاجبخش، هيوا مسيح و داريوش‌ معمار نيز در اين جلسه حضور داشتند. انتهاي پيام