مدير كل دفتر حقوقي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري گفت: ايران آخرين لايحه‌ي خود را در پرونده‌ي گل‌نوشته‌هاي امانت داده‌شده به دانشگاه شيكاگو به دادگاه داده است و خواهان تا 20 آذرماه فرصت دارد كه لايحه‌ي معارض خود را ثبت كند؛ سپس وكلاي دو طرف در جلسه‌اي كه براي استعماع دعوا 30 آذرماه برگزار مي‌شود، شركت مي‌كنند.

اميد غنمي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، يادآوري كرد: براساس قانون حفظ آثار ملي مصوب سال 1309، كشورها و موسسه‌هاي فرهنگي كه در حفارهاي علمي در ايران شركت مي‌كردند، اجازه داشتند، نيمي از اشياي استخراج‌شده را به‌جز چند شيء منحصربه‌فرد به نفع خود تصاحب كنند. با توجه به آن قانون، بيشتر اشياي ايراني كه در موزه‌هاي دنيا هستند، از جمله اموالي‌اند كه در چارچوب قانون آن زمان از كشور خارج شده‌اند.

وي درباره‌ي گل‌نوشته‌هاي امانت داده‌شده به دانشگاه شيكاگو، اظهار كرد: اين اموال در سال 1316 از كشور خارج شدند؛ تعداد 179 قلم از آن‌ها در سال 1327، 37 هزار و 74 قطعه در سال 1350 و تعداد 300 قلم نيز در سال 1383 در دوره‌ي رياست مهندس سيدمحمد بهشتي در سازمان ميراث فرهنگي به كشور بازگردانده شدند.

او ادامه داد: در آخرين مرحله‌اي كه اين اشيا به ايران تحويل شدند، در يكي از دادگاه‌هاي ايالت آمريكا بنا بر دلايلي واهي دستوري را به‌صورت غيابي صادر و دولت ايران را به پرداخت خسارت به برخي اتباع آمريكا محكوم كردند؛ آن دادگاه، دستور داد كه گل‌نوشته‌هاي ايران كه در اختيار موسسه‌ي شرق‌شناسي دانشگاه شيكاگو هستند، توقيف شوند. در آن زمان، اين دستور به ايران ابلاغ نشد، تا سال 1384 كه دانشگاه شيكاگو ايران را در جريان قرار داد.

غنمي درباره‌ي روند حقوقي كه ايران در اين پرونده طي كرده است، به‌شكل خلاصه توضيح داد: با توجه به اين‌كه نماينده‌اي ازسوي دولت ايران در هيچ‌يك از جلسه‌هاي دادگاه ايالت آمريكا كه براساس ادعايي واهي تشكيل شده بودند، شركت نكرده بود و خود را طرف دعوا نمي‌دانست، ‌سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري پس از بررسي مساله و مشورت با وزارت امور خارجه و مركز خدمات حقوقي و بين‌الملل رياست جمهوري اين مساله را بررسي كرد و تصميم گرفت، بدون ورود به ماهيت دعوا، به‌صورت شكلي به مساله وارد شود.

انتهاي پيام