مجموعه‌ي «دايره ترديد» در برنامه‌ي «نقد اول» شبكه‌ي يك سيما به نقد كشيده شد. به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) اين برنامه با حضور امير قويدل(كارگردان)، فرهاد توحيدي(نويسنده)، سرهنگ شمس‌آبادي (مدرس دانشگاه پليس)، جواد طوسي (منتقد) وداريوش كاردان مجري ـ كارشناس برگزار شد. قويدل گفت: هيچ چيز من را آن قدر خوشحال نمي‌كند كه نكات منفي اثري را كه ساخته‌ام بيان شود و معتقدم كه نقد بايد پشت فيلمساز را بلرزاند و اگر اين اتفاق بيفتد، كارگردان هنگام رفتن كنار دوربين احساس ديگري مي‌كند. وي خطاب به افراد حاضر در جلسه اظهار كرد: من در 35 سالگي فيلمساز شدم و هنوز اين احساس را دارم و دوست دارم اثر دلخواهم را بسازم. اين كارگردان درباره‌ي مشكلات به تصوير كشيدن اتاق «ICU» در يكي از قسمت‌ها اظهار كرد: ما براي تصويربرداري صحنه‌ي مربوط به ICU به بيمارستاني رفتيم كه فاقد اين تجهيزات بود. بنابراين ما مجبور بوديم كه اين وسايل را خودتهيه كنيم، همه و آن چه كه به عنوان اتاق «ICU » به تصوير كشيده شده بود، كار طراحان صحنه بود. در بخش ديگري از اين نشست جواد طوسي خاطرنشان كرد: در عين حال كه معتقدم كه شان و منزلت پليس بايد به تصوير درآيد، ولي بايد در ساخت سريالها واقعيت را هم در نظر گرفت چرا كه با مخاطب خاصي سر و كار داريم. وي افزود: ساختن كارهاي پليسي، حركت كردن روي لبه‌ي تيغ است، اگر بيش از حد به سمت پروپاگاندا در اين گونه آثار پيش برويم، آثار پليسي در بين مخاطبان ايجاد حس دافعه مي‌كند. اين منتقد در ادامه گفت: ويژگي مثبت مجموعه‌ي «دايره‌ي ترديد» اين است كه هويت پليس ايراني در آن برخاسته از جامعه‌ي متناقض ماست. در اين مجموعه خيلي كوتاه و موجز ايراني بودن پليس به تصوير در مي‌آيد. به عنوان نمونه علي هدايت آستين خود را براي وضو گرفتن بالا مي‌زند و در همين جا كات مي‌شود. بيننده با ديدن اين صحنه مي‌فهمد كه او مباني اعتقادي دارد. در نتيجه اگر قرار است كه به درستي گونه‌ي پليسي را تجربه كنيم بايد مخاطب‌شناسي درست را رعايت كنيم وخيلي هوشمندانه بايد جلو برويم. وي در ادامه اظهار كرد: اگر توانستيم كه يك پليس ايراني را به درستي خلق كنيم، در مرحله بعد مي‌توانيم حتي پليسي را به تصوير بكشيم كه هيچ سنخيتي با جامعه ندارد ولي آن قدر در اجرا آن را قوي در بياوريم كه بتواند بيننده را كاملا مسحور خود كند. به گزارش ايسنا، در ادامه‌ي «نقد يك» قويدل گفت: ژانر پليسي، ژانر محبوبي است كه در همه‌ي دنيا درباره‌ي آن آثاري ساخته مي‌شود، سينما و تلويزيون ما از داشتن قهرمانان دوست داشتني خالي بود، ولي اميدوارم بعد از اين و با طي شدن گامهاي اوليه بتوانيم اين خلا‌ را پر بكنيم و پليس دوست داشتني در آثار نمايشي داشته باشيم. وي افزود: قهرمان مي‌تواند داستانهاي جذاب خلق كند و هم آموزش داشته باشد و هم اهداف ديگر را تعقيب كند. به گزارش ايسنا، سرهنگ شمس‌آبادي در ادامه گفت: اگر ناجا در بخش ساخت آثار تلويزيوني و سينمايي سرمايه‌گذاري كرده است، به خاطر به تصوير كشيده شدن حرفه خود و آموزش برخي مسايل به مردم است تا به مخاطبان آمادگي ذهني و علمي بدهيم تا در دام مجرمان نيفتند. طوسي در ادامه «نقد اول»به نگاه سينمايي اين اثر اشاره كرد و گفت: جاي اين نوع نگاه‌هاي تصويري در تلويزيون خالي است. وي با اشاره به نقاط ضعف مجموعه گفت: پايان‌بندي قسمت «شعله‌هاي آتش» از جمله نقاط ضعف «دايره ترديد» است چرا كه همه چيز بر اساس تصادف شكل مي‌گيرد. اين منتقد هم‌چنين پيشنهاد داد: چنين مجموعه‌هايي از ديدگاه جامعه‌شناسان، جرم‌شناسان، مشاوران نظامي و قضايي بررسي شود و اين افراد به يك كشمكش كلامي برسند و در نهايت به نتيجه‌ي ايده آلي كه با سنخيت با شرايط جامه ما دارند، ايجاد شود. داريوش كاردان - مجري برنامه - در پايان برنامه با بيان اين كه در دايره ترديد يك پليس ايراني ديديم، خاطرنشان كرد: داستانهاي اين مجموعه خيلي خوب نوشته شده بود. انتهاي پيام