جليل واقع‌طلب چگونگي و نحوه‌ي انتخاب برترين‌هاي جشنواره‌ي شعر فجر را شگفت‌آور دانست. اين شاعر در يادداشتي كه در اختيار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، قرار داده، به نكاتي درباه‌ي جشنواره‌ي شعر فجر امسال و منظومه‌ي «باران تشنگي»اش اشاره كرده است و آورده است: همه‌ي آنان كه به دريافت جوايز ويژه‌ي جشنواره‌ي شعر فجر نائل آمده‌اند، بي‌ترديد استحقاق آن‌را داشته‌اند؛ اما... او در ادامه يادآور شده است: منظومه‌ي «باران تشنگي» در سال‌هاي 82، 83 و 84 از جانب سه مركز مطالعاتي و تحقيقاتي در تهران مورد تقدير قرار گرفت و چاپ سوم آن با ويرايش جديد در دو مجلد و قريب به چهارهزار و 500 بيت، نظر بسياري از ناقدان عرصه‌ي قلم را به خود معطوف داشته است. واقع‌طلب با تأكيد بر اين‌كه هيچ هنرمندي هنگام خلق يك اثر، آن‌هم در رويكرد به سوژه‌هاي متعالي، به فكر اخذ جايزه نبوده و نيست، نوشته است: در مقطعي كه حيثيت هنري يك صاحب قلم با علامت سؤال مواجه مي‌شود، سكوتش همانند دل نازكش مي‌شكند و قادر به تحمل اين واقعيت تلخ نيست كه در هر گزينشي استثناهايي نيز اعمال مي‌شود. او همچنين متذكر شده است: شايد من دچار خودبزرگ‌بيني شده‌ام؛ اما وقتي با قضاوت رسانه‌يي ناقداني همچون استاد بامداد ماچياني و محمدهادي رنگرزيان مواجه مي‌شوم كه چاپ سوم اين اثر را پس از شاهكار محتشم، بي‌بديل‌ترين اثر چهار قرن اخير شناخته و معرفي كرده‌اند، دلتنگ مي‌شوم. اين شاعر ساكن رشت با اشاره به اين‌كه اداره‌ي ارشاد گيلان، معرفي شش نفر از شاعران گيلاني به دبيرخانه‌ي جشنواره‌ي شعر فجر را نتيجه‌ي عملكرد وزارتخانه دانسته، مدعي شده است: اين در حالي‌ است كه نگرش ناسيوناليستي اداره‌ي ارشاد گيلان دقيقا با اين گفته منافات دارد. جليل واقع‌طلب در پايان اين يادداشت از افرادي از جمله: محمدرضا شفيعي ‌كدكني، علي معلم دامغاني، سيدعلي موسوي ‌گرمارودي، محمدرضا سنگري، ساعد باقري و... تقاضا كرده است، با توجه به نقد و نظر بامداد ماچياني و مقايسه‌ي اين اثر دوجلدي با ديگر آثار معرفي‌شده به دبيرخانه‌ي جشنواره، عنايت كنند و حاصل بررسي منصفانه‌ي خود را درباره‌ي منظومه‌اش به اطلاع علاقه‌مندان برسانند. انتهاي پيام