• جمعه / ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۸ / ۱۳:۲۵
  • دسته‌بندی: سینما و تئاتر
  • کد خبر: 8802-11831
  • خبرنگار : 71133

نوشتاري از شرف‌الدين در پي درگذشت پيمان ابدي: تا كي و چقدر بايد از آنچه داريم غافل باشيم و دوباره از صفر شروع كنيم؟!

نوشتاري از شرف‌الدين در پي درگذشت پيمان ابدي:
تا كي و چقدر بايد از آنچه داريم غافل باشيم و دوباره از صفر شروع كنيم؟!

در پي درگذشت پيمان ابدي بدل‌كار سينما و تلويزيون ايران، محمدرضا شرف‌الدين از متخصصين جلوه‌هاي ويژه، تهيه‌كننده و مديرعامل انجمن سينماي انقلاب و دفاع مقدس در يادداشتي به اين حادثه ناگوار پرداخت.

در نوشتار محمدرضا شرف‌الدين به بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، آمده است: «پيمان ابدي در يك سانحه دلخراش و در حين كار از ميان ما رفت و در جوار رحمت الهي آرام گرفت.

پيمان از كساني بود كه در مسير توسعه صنعتي سينماي ايران گام برمي‌داشت و اميدوارم كه با رفتن او در حرفه‌اي كه امروزه بخش قابل‌ توجه صنعت ميداني سينما را تشكيل مي‌دهد خالي از اين‌گونه نيروهاي جوان، متخصص، خوش‌فكر و با انگيزه نماند.

مدتي پيش پيشنهاد تأسيس گرايش جلوه‌هاي ويژه را به يكي از دانشكده‌هاي سينمايي ارايه دادم، زيرا معتقد هستم تجاربي كه نسل من به لحاظ روحيه جست‌وجوگري و خودباوري كه بعد از انقلاب اسلامي به دست آورد و آن‌چه كه نسل بعد از من در عرصه بهره‌برداري از فناوري تصوير به دست آورده و نيز همه آن‌چه را كه ملت ايران در همه عرصه‌هاي علمي، سياسي، فرهنگي، اقتصادي و ... به خصوص در حوزه‌هاي فني و صنعتي كسب كرده است تا در يك سامانه كلاسيك نهادينه نشود مانا و پويا نخواهد بود.»

او يادآور شده است:«هنگامي‌ كه موافقت رياست آن دانشكده را براي طراحي گرايش مذكور دريافت كردم شروع به تحقيق براي طراحي واحدهاي درسي موردنياز آن نمودم. يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي جلوه‌هاي ويژه در سينما و تلويزيون بدلكاري و عمليات‌هاي مربوط به آن است كه يك مدير جلوه‌هاي ويژه و يا بهتر بگويم، يك كارشناس و متخصص جلوه‌هاي ويژه صرف‌نظر از اين‌كه خود مجري باشد يا نه بايد به خوبي با قواعد و مباني و حتي سامانه‌هاي علمي آن نه تنها كاملا آشنا باشد، بلكه به دليل نياز به عنصر خلاقيت جهت تنوع‌بخشي به اين گونه عمليات بايد كاملا مسلط بوده و از دانش پايه و دانش فني و اجرايي آن به خوبي برخوردار باشد. در اين هنگام بود كه با اميدواري به پيمان ابدي انديشيدم. اگر ما مي‌خواستيم مثلا 10 سال پيش چنين رشته‌اي را در دانشكده‌هاي سينمايي كشور ايجاد كنيم به لحاظ بعضي محدوديت‌ها مشكلات زيادي داشتيم. اولا توسعه سامانه گرافيك رايانه‌اي با قابليت‌ها و توانمندي و ظرفيت بالا هنوز در اختيار يكي دو استوديوي هاليوودي بود (گويي كه امروز نيز فقط SONY PICTIUR آخرين حرف را در سامانه CGI ) لكن پيشرفت‌هاي اخير در دنياي تصوير ديجيتال و امكانات تكميلي آن و فراگيري حرفه‌اي آن به خصوص برنامه‌هاي نرم‌افزاري گوناگون و يا سخت‌افزارهاي ويژه و اختصاصي فضاي توسعه ميداني تصويرسازي را بسيار گسترده و فراگير نموده است و تقريبا از انحصار خارج كرده است و از سوي ديگر جوانان انديشمند جوياي نام و با انگيزه‌اي كه امروز با هوش وافر و ممتاز يك ايراني وجود دارند توانسته‌اند همه آن‌چه را كه صاحبان صنعت پيچيده، سنگين و تحسين‌برانگيز تصويرسازي توليد نموده‌اند را در حد اعلا مورد استفاده قرار داده و گاه بهره‌وري بالاتر و فراتر از خود آن‌ها داشته باشند.»

شرف‌الدين در ادامه اذعان داشت:«لكن هنوز بعضي عرصه‌ها همگام و هماهنگ با ديگر عرصه‌هاي اين صنعت جادويي پيشرفت نكرده است. اين عدم هماهنگي در شتاب توسعه يكي از نقيصه‌هاي مديريت توسعه در كشور ماست كه ما را از غافله توسعه هم‌چنان عقب نگه داشته است و انگار اراده جدي براي اين هماهنگي نيست.

بالاخره پيمان ابدي به عنوان كسي كه از يك عرصه حرفه‌اي صنعتي و يا بهتر بگويم پيشرو و توسعه يافته با تجارب و دانشي كه سينماي ايران بسيار به آن نياز دارد آمده بود و مي‌توانست در نهادينه‌كردن عناصر موثر توسعه صنعتي سينما يعني «تجربه و دانش» فردي سازنده و تأثيرگذار باشد. اما امروز همان عوامل عقب‌ماندگي او را از ما گرفت، شايد در يك نگاه سطحي اين سانحه را يك حادثه بپنداريم و شايد بگوييم كه بله در بسياري از فيلم‌هاي كوچك و بزرگ جهان حتي پيشرفته‌ترين سينماي صنعتي جهان يعني هاليوود هم اين‌گونه حوادث اجتناب‌ناپذير است. بله من هم قبول دارم همين مدتي پيش مشغول نقد فيلم بزرگ «صخره سرخ» ساخته «جان‌وو» بودم كه در اطلاعات اينترنتي آن دريافتم كه يكي از مجريان جلوه‌هاي ويژه و عضو تيم بدلكاري آن فيلم در هنگام آتش‌سوزي قايق‌ها دچار سانحه شده و جان سپرده است. لكن موضوع اين است ما مگر چندنفر پيمان ابدي داشتيم و يا آيا سينما و تلويزيون ما جز از توانمندي‌هاي ميداني او چه‌قدر بهره برده است و آيا وقتي او در كنار ما بود كدام سازمان، نهاد و يا ارگان براي نهادينه‌كردن دانش او تلاش كرد و آموزش را به عنوان بخشي از فعاليت‌هاي او و تربيت نيروي انساني به عنوان محور توسعه پايدار ترتيب داد؟ تا كي و چه‌قدر بايد از آن‌چه داريم غافل باشيم و چندبار بايد از صفر شروع كنيم. چرا وقتي به عددي هرچند تك‌رقمي مي رسيم آن را نهادينه نمي‌كنيم تا اين رقم با از دست رفتن يك فرد عقب‌گرد نكند و هر روز مجبور نباشيم به دنبال كسي بگرديم كه همان گذشته‌مان را برايمان پديد‌ آورد و براي اين امر چه‌قدر بايد هزينه كنيم. از اين‌ها كه بگذريم بايد اين حادثه دلخراش آسيب‌شناسي شود، اصول و كوتاهي‌هاي احتمالي بررسي گردد و با تكيه بر دانش فني و تربيت نيروي متخصص از تكرار اين‌گونه حوادث جلوگيري نماييم.»

شرف‌الدين در پايان اين نوشتار از درگاه خداوند غفار براي پيمان طلب رحمت و مغفرت و براي خانواده داغ‌ديده‌اش صبر و اجر جميل خواستار شده است.

انتهاي پيام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha