درپي درگذشت فرامرز پايور آهنگساز نوازنده‌ي برجسته‌ي سنتور هوشنگ كامكار، سيامك آقايي، داريوش پيرنياكان و محمد سرير از اين هنرمند گفتند و از آثار و كارهايش ياد كردند.

هوشنگ كامكار معتقد است: فرامرز پايور يكي از بنيان‌گذاران سنتور‌نوازي مدرن در ايران بود.

اين آهنگساز در پي درگذشت فرامرز پايور در گفت‌وگويي با خبرنگار موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي جايگاه اين هنرمند گفت: او يكي از برجسته‌ترين موسيقيدانان بود كه سال‌ها براي موسيقي سنتي ايران‌ و ساز سنتور زحمت كشيد و نزد موسيقيدانان بزرگي هم‌چون صبا كار كرد.

 او مرگ پايور را ضايعه‌ي‌ بزرگي براي جامعه موسيقي ايران دانست و افزود: بسياري از سنتور‌نوازان بزرگ كشور نزد او رديف و سنتور را آموختند و در تمام سال‌هاي فعاليتش، كنسرت‌هاي بزرگي را هدايت كرد.

كامكار يادآور شد:ايشان در تمام سال‌هاي فعاليتش اجراهاي قابل قبول در داخل و خارج از كشور داشت و در آن سال‌ها تصانيف قديمي و برجسته ايراني را با حضور خوانندگان و نوازندگان بزرگ احيا و بازسازي كرد.

 اين آهنگساز با اظهار تاسف از عدم توجه به جايگاه و وضعيت اين هنرمند در ماه‌هاي گذشته گفت: جاي تاسف دارد كه در روزهايي كه ايشان در بستر بيماري بودند، آنچنان كه بايد و شايد از ايشان دلجويي نشد و خبري درباره‌ي وضعيت او نشنيديم، در حالي‌كه همواره در روزهاي مرگ هنرمندان به يادشان مي‌افتيم.

 كامكار با تسليت به جامعه موسيقي و به خصوص سنتور‌نوازان به ايسنا گفت:قطعا جايگاه فرامرز پايور نيازي به تعريف ما ندارد، چون در زماني كه كودكي بيش نبوديم، شهرت فرامرز پايور در داخل ايران عالمگير بود و تكنيك قدرتمند و شيوه‌هاي جديد او در سنتور‌نوازي نيازي به تعريف ندارد.

سرپرست گروه كامكارها در پايان اظهار اميدواري كرد: تا حداقل بعد از مرگ اين هنرمند آن‌طور كه بايد يادي از او شود و آثارش به بهترين شكل حفظ گردد.

 سيامك آقايي هم گفت: بي‌شك فرامرز پايور پركارترين هنرمند در حوزه‌ي موسيقي سنتي ايران محسوب مي‌شود.

اين نوازنده‌ي سنتور اذعان داشت: ايشان در حوزه‌ي آثار صوتي، گروه‌نوازي، تك‌نوازي و آموزش موسيقي با كمال عجيب و غربي و حجم وصف‌نشدني كار كرد و چند برابر دو نسل بعد از خودش كار به دوش كشيد.

او ادامه داد: ماحصل زحمات فرامرز پايور تربيت صدها شاگرد برجسته بود كه امروزه به عنوان نوازندگان سنتور و آهنگسازان كشور از آنها ياد مي‌شود و او علاوه بر اين‌كار بيشترين كتاب‌ها و تاليفات را هم در كارنامه‌ي خود دارد و شايد پيشكسوت‌ترين و قديمي‌ترين نوازنده‌ي سنتور باشد.

 آقايي با اشاره به جايگاه پايور در يادگيري رديف‌هاي موسيقي ايران،تصريح كرد: ايشان دردهه‌ي 40 نزد استاد دوامي كه يكي از بزرگ‌ترين رديف‌دانان كشور بود، آموزش ديد و اولين كسي هم بود كه مقوله‌ي آموزشي را به شكل جدي و آكادميك در اين عرصه ترويج داد و دستور سنتور را براي ديگران باقي گذاشت.

اين نوازنده سنتور كه چندي پيش با همكاري گروه «گوشه» به ياد پرويز مشكاتيان كنسرتي داده بود، اضافه كرد: فرامرز پايور الگو بود و نظم و ترتيب در كارهايش زبانزد خاص و عام است.

 به اعتقاد سيامك آقايي، امسال يكي از سياه‌ترين سال‌ها براي موسيقي ايران است و ادامه داد: بعد از پرويز مشكاتيان، اين‌بار داغدار فرامرز پايور شده‌ايم و اين اتفاق فاجعه‌ي بزرگي براي سنتور ايران است، زيرا مرگ اين دو هنرمند تنها مرگ دو نوازنده‌ي سنتور نيست بلكه جسارت آنها و خلاقيت‌شان تكرار‌نشدني است و متاسفانه در فاصله‌ي زماني كمي از هم، اين اتفاق افتاده است.

داريوش پيرنياكان نيز گفت:«فرامرز پايور» يكي از اسطوره‌هاي موسيقي ايراني بود و ساز سنتور با نام او عجين شده است.

اين آهنگساز و نوازنده‌ي‌ تار در گفت‌وگو با ايسنا مطرح كرد: پيش از حضور فرامرز پايور در عرصه‌ي موسيقي سنتي، ساز سنتور چندان شناخته شده نبود و جايگاهي نداشت.اما با حضور اين هنرمند در موسيقي سنتي اين ساز شناخته شد و در ميان مردم راه يافت و به ويژه آموزش اين ساز پيش از گذشته جدي گرفته‌ شد.

پيرنياكان جايگاه فرامرز پايور را در پيشبرد نوازندگي سنتور مهم برشمرد و افزود: ايشان كتاب‌هاي زيادي را براي آموزش سنتور تاليف كرد و اگر موسيقي را هم‌چون چهارراهي فرض كنيم، از هر سمت كه وارد اين عرصه شديم قطعا به فرامرز پايور مي‌رسيم.

 او در رديف‌داني، آهنگسازي، نوازندگي و تحقيق و آموزش يك استاد بي‌بديل بود و از زماني كه به‌دليل سكته‌ي مغزي از حوزه‌ي موسيقي بازنشسته شد، ما با ضايغه‌ي بزرگي مواجه شديم كه امروز با مرگ ايشان به اوج اين ضايعه رسيديم.

 محمد سرير؛تأثير فرامرز پايور را در ارتباط او با نسل اول و دوم موسيقي ايران و تلاش براي مكتوب كردن دستاوردهاي موسيقي مهم برشمرد.

 مديرعامل خانه‌ي موسيقي درباره جايگاه پايور در عرصه موسيقي سنتي و ملي گفت: او پيوندي عميق با نسل اول و دوم موسيقي داشت و به نوعي با شاگردي اساتيد برجسته موسيقي قديم، دانش شفاهي آن‌ها را آموخته بود و با تسلطي عميق بر حوزه علمي موسيقي اين دانسته‌ها را با زبان وامكاناتي ديگر به نسل جديد عرضه كرد.

او ادامه داد: پايور علاوه بر انتقال داده‌هاي شفاهي موسيقي به هنرجويان آن زمان توانست كتاب‌هاي بسياري را در آن سال‌ها مكتوب كند و به اين شكل دستاوردهاي موسيقي را براي ساليان سال ثبت نمايد.

سرير توانايي اين آهنگساز و نوازنده را در نواختن سنتور ماهرانه دانست و افزود: پايور با روش‌هايي نوين سنتورنوازي را آموزش داد و كتاب‌هاي او امروزه دستمايه هنرجويان هنرستان‌هاي موسيقي و دانشگاه‌ها قرار مي‌گيرد. علاوه بر آن او در حوزه آهنگسازي نيز آثار بسيار درخشاني را از خود باقي گذاشته است كه در حوزه موسيقي ايران چشم‌اندازهاي تازه‌اي محسوب مي‌شد و براي ساليان سال براي نسل كنوني و آينده باقي خواهد ماند. 

وي در پايان اذعان داشت:اركستري كه فرامرز پايور در آن سال‌ها رهبري مي‌كرد و نوازندگان برجسته‌اي كه در اين اركستر زيرنظر او تربيت شده‌اند، جايگاه ويژه‌اي را براي او كسب كرده است و به اين دليل هم او يكي از شاخص‌ترين هنرمندان در عرصه موسيقي ملي و ايراني است.

 به گزارش ايسنا،اين آهنگساز و نوازنده برجسته سنتور كه پس از گذراندن يك دوره طولاني بيماري صبح امروز - 18 آذر ماه - در بيمارستان شهيد با هنر اقدسيه به دليل ايست قلبي و مشكل تنفسي درگذشت، روز شنبه - 21 آذر ماه - از مقابل تالار وحدت تشيييع مي‌شود و در قطعه هنرمندان بهشت زهار (س) به خك سپرده مي‌شود.

فرامرز پايور نوازنده‌ي برجسته سنتور و آهنگساز در سن 77 سالگي از دنيا رفت. اين هنرمند موسيقي متولد 1311 در تهران است.از سال 1328 تحت تعليم ابوالحسن صبا قرار گرفت و پس از شش سال موفق به فراگيري دوره‌ي كامل رديف موسيقي ايراني (روي سنتور) و دريافت تقديرنامه‌اي از صبا شد.

 وي آموختن موسيقي را در محضر عبدالله دوامي، موسي معروفي و ... ادامه داد و مدتي هم نزد امانوئل مليك اصلانيان وحسين دهلوي آهنگسازي آموخت. فرامرز پايور همكاري خود را از سال 1334 با اركستر شماره‌ي يك اداره‌ي هنرهاي زيبا آغاز نمود و از سال 1338 استاد هنرستان موسيقي ملي بود. ضمن آن، كنسرت‌هاي بسياري را در سراسر دنيا به عنوان تكنواز سنتور و سرپرست گروه‌ها به اجرا در آورد.

 در سال 1342 براي تحصيل زبان به انگلستان رفت و پس از گذراندن دوره‌اي سه‌ساله موفق به دريافت درجه‌ي تخصصي زبان انگليسي از دانشگاه كمبريج (cambridge) شد. در اواخر همين دوره تحصيلي،چند برنامه تك‌نوازي سنتور را همراه با سخنراني‌هاي براي معرفي موسيقي ايراني در دانشگاه‌هاي لندن و كمبريح اجرا كرد و به قول خودش، تحصيل زبان انگليسي را در خدمت معرفي موسيقي ايراني گرفت.

پايور در سال 1345 گروه سازهاي ملي را با شركت هنرمنداني برجسته درتالار رودكي تهران تشكيل داد كه اين گروه هم‌چنان بانام گروه فرامرز پايور به فعاليت خود ادامه مي‌دهد.

 گردآوري تنظيم و ارائه‌ي آثار هنرمندان قديمي موسيقي ايران مانند: درويش‌خان، عارف قزويني، مرتضي ني‌داوود، عبدالله دوامي، علي‌اكبر شيدا و ... بخشي از فعاليت‌هاي گسترده‌ي اوست.

آثار: چندين صفحه تك‌نوازي سنتور با تمبك حسين تهراني، گل‌هاي تازه 133 و 158 با آواز محمدرضا شجريان، آثاري با ويلن ابوالحسن صبا. كاست‌هايي شامل تكنوازي و همنوازي با علي‌اصغر بهاري، جليل شهناز، محمد اسماعيلي ... و خوانندگاني چون علي رستميان، حميدرضا نوربخش و ... آثار چاپ شده: ترانه و اتود دشتي، دستور سنتور (چاپ 1340)، سي‌قطعه چهار مضراب براي سنتور (چاپ 1351)، پرنيان (دو نوازي براي تار و سنتور _ چاپ 1358)، گفت‌وگو (براي ويلن و سنتور _ 1358)، رديف چپ كوك براي سنتور (1359)، تئوري موسيقي (1362)، رديف ابتدايي براي سنتور (1367)، رهگذر (براي فلوت و سنتور _ چاپ 1368)، رديف آوازي و تصنيف‌هاي قديمي به روايت عبدالله دوامي (1378).

 انتهاي پيام