با حضور جمعی از مدیران و مستندسازان سینمای ایران، سومین نشست تخصصی سینمای مستند و تجربی در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار شد.

به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، شفیع آقامحمدیان در ابتدای این نشست كه 2مرداد ماه برگزار شد، گفت: در این جلسات به دنبال یافتن مفهوم سینمای تجربی هستیم و می‌خواهیم همه دوستان، نظرات و پیشنهاداتشان را دراین خصوص اعلام کنند تا ما نیز به راه حل هایی برای دستیابی به سینمای تخصصی و استاندارد برسیم.

وی افزود: از فیلم تجربی تعاریف متعددی وجود دارد و لازم است که به مفهوم دقیق‌تری از آن برسیم. ما این بحث را از یکسال و نیم پیش‌تر به طور چراغ خاموش آغاز کرده بودیم و آنرا با همفکری همه دوستان مستندساز ادامه خواهیم داد.

آقامحمدیان ادامه داد: ما سعی کردیم در محتوای فیلم‌ها هم انتخاب‌های جدیدی داشته باشیم. البته چندی پیش که با مسئول جشنواره‌ای خارجی در خصوص عدم حضور فیلم‌های ایرانی در آن جشنواره صحبت می کردم، وی گفت که فیلم‌های شما از استانداردهای لازم برخوردار نیست. در حالیکه ما حتی مستندی پیرامون هانری دوفوشه کور فرانسوی را به جشنواره کن فرستادیم اما مورد پذیرش آنها قرار نگرفت و فیلم هایی درباره جنگ ۳۳ روزه هم در جشنواره‌های خارجی و عربی مورد پذیرش قرار نگرفت. بنابراین ما باید بدنبال رسیدن به استانداردهای لازم باشیم.

وی تصریح کرد: ما در طرح «صد سند» می‌خواهیم چندین فیلم با شاخص‌های استاندارد، تحقیقات دقیق، برنامه‌ریزی‌های کامل، موضوع ارزشمند و یک گروه فیلمسازی کامل تجربه کنیم که قطعا این هدف بودجه مناسب می‌خواهد و ما نیز در جهت تامین آن همکاری می‌کنیم تا فیلمسازان با تجربه‌های جدید به فعالیت خود ادامه دهند. در واقع این صد سند، اسنادی بر توانایی‌های فیلمسازان کشور ما خواهند شد.

حسین خورشیدی نیز در ادامه این بحث گفت: مدتی است که سلسله جلساتی پیرامون بحث‌های سینمای تجربی را در دستور کار خود قرار داده‌ایم که این امر، با عنایت به تعیین ماموریت‌های جدید مرکز در سازمان سینمایی است. سابقا در حوزه فیلم‌های سینمایی هر کارگردانی که می‌خواست فیلم اول خود را بسازد به مرکز مراجعه می‌کرد، اما متوجه شدیم که توجه به این مفهوم نمی‌تواند خاستگاه مرکز باشد و آن را به عنوان نهادی که قرار است محل کشف و شناسایی استعدادهای نو و تضمین آینده سینمای کشور باشد، معرفی کند. بنابراین پیشنهاد دادیم که بحث سینمای تجربی مورد بررسی و بازنگری قرار گیرد تا بدانیم اساسا مفهوم سینمای تجربی چیست.

وی ادامه داد: مفهومی که از سینمای تجربی در حال حاضر در کشور وجود دارد ما را به دهه های مختلف ۴۰ تا ۶۰ ارجاع می دهد و مشخص نیست پس از این سال‌ها چه اتفاقی برای سینمای تجربی افتاده است. از آنجا که این مفهوم بسیار گنگ است ما تصمیم گرفتیم تا با استفاده از خرد جمعی به تعریف این مفهوم نزدیک شده و پارامترهای آن را استخراج کنیم.

خورشیدی به همایش «دور از سایه» اشاره کرد و گفت: البته در این راستا همایش «دور از سایه» نیز طراحی شده که بدلیل استفاده از تمامی ظرفیت‌ها به نیمه دوم سال موکول می شود و ما در آنجا با کمک همه دوستان و صاحب نظران به جمع بندی می رسیم.

وی در ادامه به موضوع «صد سند» پرداخت و گفت: در «مرکز» سالیانه ۲۰۰ فیلم تولید می‌شود که رقم بسیار چشمگیری است و حدود ۲۰۰۰ طرح نیز به مرکز ارائه می‌گردد. ما پس از یک جمع بندی متوجه شدیم که بسیاری از مسائلی در جامعه هست که نیاز به مطرح شدن از طریق مستندسازی دارد و در این کارهای معمول نیست.

بنابراین تصمیم گرفتیم بخشی از تولیدات مان را به دست متخصصان، پیشکسوتان و نخبگان سینمایی بسپاریم و به این ترتیب طرح «صد سند» را پایه ریزی کردیم.

خورشیدی تصریح کرد: هدف ما این است که تولیداتی داشته باشیم که هم الگویی برای سینمای ما باشند و هم در آینده برای بازشناسی زمان معاصر مورد استفاده قرار گیرند و بازگو کننده فضای امروز جامعه ما باشند.

محمدعلی فارسی نیز در این نشست، به ذکر سخنانی پرداخت و گفت: بحثی که پیرامون سینمای تجربی مطرح شد، بحثی نظری و برای من گنگ و نامفهوم است. یعنی شما می‌خواهید از روزمرگی ها و سیاست زدگی ها دوری کنید؟ اگر چنین است که بسیار خوشحال کننده است.

وی افزود: وقتی صحبت از فیلم فاخر و خوب به میان می آید حرف‌های شما برای ما مثل یک رویا می شود، چراکه در کشور ما مستندسازی بیشتر حاصل یک کار گروهی دو یا سه نفره است.

احمد جان میرزایی از مستندسازان حاضر در این مراسم هم گفت: اینکه ایده‌آل گرا باشیم خوب است، اما اگر واقع بینانه به خط و مشی ها نگاه نکنیم قطعا دچار مشکل خواهیم شد. در صحبت‌های شما مسئله و بحث تجربه مطرح شد.معمولا مفهوم تجربه یک نوع نوآوری و دستاورد نو را در ذهن ها تداعی می کند، اما اینکه این نو و تازه بودن در کدام بخش است معلوم نیست.

وی ادامه داد: گاهی من شخصا می‌خواهم اثری را شروع کنم و بسیار با خود کلنجار می روم تا به بیان جدیدی دست یابم، اما در حین تولید اثر می بینم که باز هم همان تجربه‌های پیشین را تکرار می کنم . قطعا ساخت مستندی جدید و نو دغدغه همه فیلمسازان است اما زمانی که مسیر را طی می کنیم می بینیم که همه، تکرار قبل است و گویی فشارها به گونه ای است که ما به این سمت سوق داده می شویم.

جان میرزایی افزود: زمانی به سبب کمبود دانش بصری به هر حرکتی واژه نو و تجربی اطلاق می شد، اما اکنون تجربه داشتن با افزایش دانش بصری سخت شده است و شما باید به این امر عنایت داشته باشید که با عریض و طویل کردن دستگاه فیلمسازی درد چندانی از سینمای مستند دوا نمی شود و حتی شاید گرفتاری های ما بیشتر هم گردد.

وی تصریح کرد: شما باید خط کش‌ها و معیارهای مشخصی از سینمای تجربی را تعیین کنید تا همه فیلمسازان بتوانند بر اساس آن قدم بردارند و در حین ساخت فیلم دچار سردرگمی نشوند.

سهیل کریمی هم ضمن اشاره به مشکلات ساخت فیلم‌های مستند در خارج از کشور گفت: در حال حاضر موضوعی که کمتر به آن توجه می شود و از طرفی بیشترین مشکل برای مستندساز است، موضوع روادید است. البته بحث تکنیک هم بسیار مهم است اما مستندسازی که تصمیم دارد بحران را به تصویر بکشد و امکان رفتن به محل مورد نظر برایش فراهم نیست، اگر بخواهد حتی به عنوان یک توریست هم وارد منطقه شود باز هم کار برایش بسیار دشوار است، اما هیچ کجا راجع به این موضوع و دشواری های ساخت مستند بحران حرفی به میان نمی آید.

وی افزود: در واقع برای ساخت مستندهای خارج از ایران مشکلات زیادی پیش روی فیلمسازان است. مرکز گسترش و یا سازمان سینمایی برای این موضوع چه فکری کرده اند؟ در واقع بزرگترین مشکل ساخت مستندهای بین‌المللی و فرامرزی این است که ما را در آن کشور راه می‌دهند یا نه.

گفتنی است که در این نشست، تهیه کنندگان و مستندسازانی چون محمد داوودی، مرتضی شعبانی، محمدعلی فارسی، جهانیگر خسرو شاهی، احمد جان میرزایی، محسن قیصری، حسین طاهری، سهیل کریمی، احسان رجبی، حسین همایونفر، سیاوش سرمدی، عابدین مهدوی، عباس لاجوردی و محمد طیب حضور داشتند.

انتهاي پيام