در ادامه مناظره هشت نامزد یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در شبکه اول سیما، محمدباقر قالیباف به این پرسش که «گام‌های عملی دولت شما برای تقویت تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی و بهبود فضای کسب و کار چیست؟» پاسخ داد و دیگر نامزدها صحبتهای وی را نقد کردند.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، صحبتهای این هشت کاندیدا، به ترتیب بدین شرح است:
محمدباقر قالیباف: برای رونق کار همانطور که در برنامه‌هایم به آن اشاره کردم، برنامه دو ساله داریم. در بحث مربوط به تولید بحث سهم تولید (هم صنعت و هم کشاورزی) را از یارانه در اولویت اول قرار می‌دهم. نقدینگی را که رهاست، هدایت می‌کنم و آن را به اولویت مدنظر می‌برم. سفته‌بازی را جمع می‌کنم، از درآمدهای بدون تولید مالیات اخذ می‌کنم و انضباط بودجه را در دولت مورد توجه قرار می‌دهم.
در دولت من به بانک مرکزی استقلال می‌دهیم تا نقدینگی زیاد نشود و بانک مرکزی بتواند وظیفه‌اش را به درستی انجام دهد. ما نباید هر هفته و هر ماه تصمیمات را عوض کنیم تا برای عده‌ای رانت ایجاد کنیم و آنها یک شبه میلیاردر شوند که در نتیجه سرمایه فقرا هم تقلیل یابد. باید نوعی بازبینی در توزیع کالا و خدمات داشته باشیم، کاهش فشار تحریم را بر صنایع در اولویت قرار می‌دهیم، برای دهک های پایین سیاست جبرانی مثل بیمه و سلامت قرار می‌دهیم که اکنون دچار اشکال جدی در این زمینه هستیم. ما از عدالت حرف می‌زنیم ولی نباید مساوات را مدنظر قرار دهیم، همچنین باید کیفیت را در کالاها افزایش دهیم.
اگر بتوانیم شبکه توزیع را بویژه در کالاهای اساسی در شرایط تحریم در اولویت قرار دهیم بسیار اهمیت دارد. مثل کشاورزی که اکنون ضمانت در کالاهای مهم را هم رعایت نمی‌کنیم. سال گذشته از مواد غذایی مورد نیاز هر خانوار مقدار زیادی به کشور وارد شده است.
نقدهای دیگر نامزدها درباره صحبتهای قالیباف
حداد عادل: ما برای رونق‌بخشی به تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی باید آسیب‌شناسی از وضع موجود داشته باشیم. ما آسیب‌های ساختاری داریم و سیاستگذاری اقتصاد ما نیز آسیب‌رسان است؛ البته فشار خارجی و تحریم نیز وجود دارد که در داخل اثر می‌گذارد. اما می‌توانیم با اصلاحات ساختاری و سیاستگذاری به تولید کمک کنیم. به عنوان نمونه، اقدامی که در مجلس هفتم زمانی که من رییس مجلس بودم انجام شد و آثار مناسب آن در اقتصاد ملی و کشور بر جای ماند، این بود که سهمیه‌بندی در مصرف بنزین انجام شد. ما روزانه 70 میلیون لیتر مصرف بنزنین داشتیم که 40 میلیون در داخل تولید و 30 میلیون آن از خارج از کشور تامین می‌شد و دشمن طمع کرده بود که ما را در این زمینه تحریم کند اما مجلس هفتم با کار دقیق و سنجیده‌ای که انجام داد، تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد.
جلیلی: بحث من هم این است که ما تولید ملی را مهم بدانیم. در دولت‌های قبلی این بحث مطرح می‌شد که زمانی به تولید توجه بکنیم که صرفه اقتصادی وجود داشته باشد، حتی اگر بیاییم از کالای خارجی که در رقابت با کالای داخلی وجود دارد، حمایت کنیم، امر صحیحی است و حتی در رسانه ملی نیز تبلیغ می‌تواند صورت گیرد. طبیعی است که در این صورت تولید ملی لطمه می‌خورد نه تنها این نگاه نباید وجود داشته باشد بلکه باید سعی کنیم تا جایی که امکان دارد از تولید داخلی حمایت کنیم. در واقع برای تولیدکننده داخلی فرجام و پایان کار را مشخص کنیم اگر فرجام تولید مشخص باشد، ظرفیت زیادی برای تولید ایجاد شده و تولیدکنندگان انگیزه پیدا می‌کنند.
عارف: اشاره شد که مهمترین کار که باید انجام شود ثبات اقتصادی. است به همین منظور ثبات در تصمیمات دولتی نیز باید اجرا شود و از کارشناسان زبده استفاده شود. سهم تولید از هدفمند کردن یارانه‌ها باید پرداخت شود. اگر این سهم 30 درصدی پرداخت شود، رونق در تولید به وجود می‌آید. در بخش کشاورزی هم مسائل زیادی داریم. تضمین خرید در سالهای اخیر مورد غفلت واقع شده است. ما در گندم خودکفا شدیم اما در سال 91، 2.6 میلیارد دلار صرف واردات این محصول شد. بیمه کشاورزان، معیشت آنان، رسیدگی به مشکلات کارگران و بیمه بیکاری آنها در بخش کشاورزی باید مورد توجه قرار بگیرد. کسب و کار خانگی از موارد دیگری است باید به آن توجه شود. ما 18 میلیون خانم خانه‌دار داریم که می‌توانیم از آنها برای کسب و کار خانگی استفاده کنیم. کسب و کار خانگی با کمک‌های اولیه بخصوص بیمه زنان خانه‌دار موجب افزایش تولید می‌شود.
روحانی: برای تقویت تولید ملی در گام اول، باید از مصرف محوری به سمت تولید محوری حرکت کنیم در سالهای اخیر مصرف محوری رشد کرده است. خصوصی‌سازی باید واقعی باشد. آنچه که انجام شد، فقط 13 درصدش واقعی و بقیه آن شبه دولتی بود. رقابتها باید واقعی باشد، اما الان قدرتهایی هستند که هم ثروت دارند و هم قدرت سیاسی. رقابت کردن با این قدرت‌ها برای تولید کنندگان سخت است. باید فضای رقابت را ایجاد کنیم به طوری که احساس امنیت اقتصادی وجود داشته باشد. در حال حاضر به احساس امنیت اقتصادی لطمه خورده ما باید کارآفرینان را تشویق کنیم و فضا و سرمایه برای آنها فراهم کنیم. امنیت روانی در جامعه وجود ندارد. تهمت‌ها و برچسب‌ها به افراد زده می‌شود اینها باید از بین برود تا قادر باشیم برای میان‌مدت و درازمدت برنامهریزی اقتصادی کنیم.
رضایی: مساله اصلی اقتصاد ملی ما این است که صاحب ندارد و ما باید ساختار دولت را به سمت تولید ملی سوق دهیم و در کنار هر وزارتخانه‌ای، اتاق فکر ایجاد کنیم. من مجمع عالی اقتصاددانان را ایجاد می‌کنم و شوراهایی را در این زمینه ایجاد خواهم کرد و از نظرات اتاق بازرگانی، خانه صنعت و اتحادیه‌های اقتصادی و ... استفاده می‌کنیم و ایالت‌های اقتصادی نیز ایجاد می‌کنم. برای اقتصاد شهر و روستا برنامهریزی می‌کنم. در حال حاضر اقتصاد ملی ما مانند حاجی دودی است که خمپاره به ارتفاعات می‌زد و آتش می‌گرفت و چون دود آن بالا می‌آمد می‌گفت به‌به چه کار خوبی. معتقدم هزینه تصمیم‌گیری غلط 10 برابر حیف و میل است و حیف و میل 10 برابر مفاسد و شعار، با حرف به جایی نمی‌رسیم.
غرضی: تا وقتی هزینه سرمایه بالاست، تولید شکل نمی‌گیرد. وقتی هزینه سرمایه‌گذاری 25 درصد باشد ما شاهد شکل‌گیری تولیدی نخواهیم بود، چراکه تولید در دنیا 25 درصد سود نمی‌دهد بلکه بین پنج تا هفت درصد سود می‌دهد و وقتی این سود به هشت درصد برسد، رقیب پیدا می‌کند. موقعی تولید شکل می‌گیرد که هزینه سرمایه پایین بیاید و این امر در صورتی تحقق پیدا می‌کند که تورم کاهش پیدا کند و وقتی تورم کاهش پیدا کند، تولید نیز شکل می‌گیرد و این یک چرخه است. ما باید بورس مصنوعی و شبه‌پولی را از بین ببریم و سرمایه نیز جایگاه عالی خود را در کشور پیدا کند.
ولایتی: تولید را باید در دو بخش مورد توجه قرار داد؛ یکی بخش صنعت و دیگری کشاورزی. تولید در بخش صنعت باید کاملا مردمی شود یعنی کارگاه‌ها و کارخانه‌ها به مردم واگذار شود. متاسفانه دولت بخش مهمی از صنایع را در اختیار دارد و بخش‌های دولتی اگر دچار مشکل شوند، از بانک‌ها قرض می‌گیرند و مشکلاتشان برطرف می‌شود اما بخش خصوصی چنین امکانی ندارند و اگر وامی بگیرند وام گرانقیمتی خواهد بود. بخش‌های خصوصی برای واردات مواد اولیه خود با مشکل دیگری نیز روبه‌رو هستند. در گذشته اگر آنها با 10 درصد قیمت کالا اگر بانک‌ها برایشان ال‌سی باز می‌کردند، الان باید 30 درصد بهای کالا را به بانک‌ها بدهند تا بتوانند مواد مورد نیاز خود را وارد کنند. در بخش کشاورزی نیز تا زمانی که نتوانیم قیمت خرید محصولات کشاورزی را تامین کنیم، مشکل حل نمی‌شود. ما گندم را از کشاورزان خود 700 تومان می‌خریم در حالی که برای واردات گندم از کشورهای دیگر بالای هزار تومان هزینه می‌کنیم. اگر همین مقدار به کشاورز داخلی داده شود، مطمئنا تولید کشاورزی نیز بالا خواهد رفت.
دفاع قالیباف از صحبتهای خود: 70 درصد سهم رشد اقتصادی در کشورهای دیگر مربوط به بخش خدمات است و 30 درصد باقیمانده به کشاورزی و صنعت تعلق دارد. اما متاسفانه سهم رشد اقتصادی از طریق خدمات برای کشور ما 45 درصد است. ما می‌توانیم خدمات را به سرعت با توجه به نیروی جوان و نیروی متخصصی که داریم به ویژه در حوزه آی‌تی افزایش دهیم که البته نیازمند پهنای باند بالا و حل مسائلی از این دست هستیم.
حمل و نقل، آموزش و پرورش و سلامت بخش‌های دیگری از مسائل خدماتی است که می‌تواند در رشد اقتصادی موثر واقع شود. امنیت سرمایه‌گذاری مساله مهم دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. امروز در بخش سرمایه‌گذاری، امنیت نیست. نه درست بحث مبارزه با مفاسد دنبال شد و نه بحث سرمایه‌گذاری. رفتار بانک‌ها در مشارکت مدنی نیز باید تغییر کند. به طور مثال تصمیم‌هایی که در مورد ارز گرفته شد، هیچ‌کدام اقتصادی نیست. ما باید فرصت دهیم تا مشارکت مدنی تبدیل به اجاره به شرط تملیک شود تا سرمایه‌ها به سمت صنعت بازگردد. ما باید بخش خصوصی را توسعه دهیم. امروز از خصوصی‌سازی به عنوان خصولتی یاد می‌کنند. یعنی هنوز بخش عمده‌ای از امور در دست دولت قرار دارد.
انتهای پیام
نظرات