در مراسم پایانی چهارمین دوره‌ی جایزه‌ی شعر زنان ایران (خورشید)، برگزیده‌ی این جایزه فضای شعر و شاعری را بی‌رمق خواند.

به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مراسم پایانی چهارمین دوره‌ی جایزه‌ی شعر زنان ایران (خورشید) عصر سه‌شنبه 11 تیرماه با حضور چند نفر از دست‌اندرکاران جایزه برگزار شد و مجموعه‌ی شعر «با موریانه‌ها در راه» اثر شهین خسروی‌نژاد در بخش کتاب‌های منتشرشده و «سردم نبود» اثر پگاه احمدی در بخش آثار منتشرنشده به عنوان برگزیدگان هیأت داوران این جایزه معرفی شدند.

در ابتدای مراسم، علیرضا بهنام – سخن‌گوی جایزه - با ارائه‌ی گزارشی درباره‌ی چرایی به تأخیر افتادن مراسم پایانی چهارمین دوره‌ی جایزه‌ی شعر زنان گفت: قرار بود این مراسم دی‌ماه سال گذشته برگزار شود، اما به دلایل متعدد این امکان فراهم نشد و در نهایت هم در یک هماهنگی دقیقه‌ی نودی توانستیم کافه موکارکوف واقع در پارک‌موزه‌ی زندان قصر را هماهنگ کنیم.

بهنام در ادامه درباره‌ی تأخیر در برگزاری مراسم پایانی این جایزه در دوره‌ها‌ی سوم و چهارم گزارشی ارائه کرد.

او با یاد کردن از برگزیدگان دوره‌ی قبلی جایزه‌ی خورشید، به ارائه‌ی گزارشی از روند داوری کتاب‌های ارائه‌شده در دوره‌ی چهارم جایزه‌ پرداخت و گفت:‌ در این دوره 50 عنوان کتاب منتشرشده و 30 عنوان مجموعه‌ی شعر منتشرنشده به دبیرخانه‌ی جایزه رسید. پس از داوری این کتاب‌ها نهایتا شش عنوان از آن‌ها در بخش کتاب‌های منتشرنشده و چهار عنوان در بخش کتاب‌های منتشرشده نامزد جایزه شدند و سپس با اجماع هیأت داوران، برگزیدگان جایزه انتخاب شدند.

بهنام در ادامه درباره‌ی چرایی برگزاری و راه‌اندازی جایزه‌ی شعر زنان، عنوان کرد: جایزه‌ی شعر زنان به دلیل سیر صعودی شعر شاعران زن شکل گرفته است، بنابراین لازم بود جایزه‌ای هم مختص آنان برپا شود تا این نوع شعر در قیاس با خودش داوری شود.

او اضافه کرد: وجود جایزه‌ی‌ شعر خورشید که به صورت خصوصی و مستقل برگزار می‌شود، نافی دیگر جایزه‌های ادبی نیست. البته شاید در ابتدا دوستانی فکر می‌کردند این جایزه قرار است نسبت به دیگر جوایز موضع داشته باشد، اما چنین تلقی‌ای اشتباه بود.

به گزارش ایسنا، در ادامه‌ی این مراسم، بنفشه حجازی، یکی از اعضای هیأت داوران، در سخنانی از برگزاری این جایزه، خواندن و بررسی کردن شعرهای شاعران زن به خاطر داوری در این جایزه ابراز خوشحالی کرد و گفت: در این مدت توانستم زنان شاعر مملکتم را بشناسم. خواندن و شناخت پیدا کردن نسبت به شعر زنان همتی می‌خواست که اگر جایزه‌ی شعر خورشید نبود، شاید من نمی‌توانستم به آن دست پیدا کنم. این جایزه باعث شد که خواندن شعر معاصر زنان برای من مثل یک تکلیف باشد.

سپس رؤیا تفتی، یکی دیگر از اعضای هیأت داوری جایزه‌ی شعر زنان، با یادآوری آن‌چه که سختی برگزاری ‌این جایزه و سیر افزایش آن از دور اول تا چهارم خواند، گفت: این سختی‌ها نشان می‌دهد شرایط ما برای ادامه‌ی کار چگونه است و امروز هم با این شرایط آمده‌ایم که فقط جایزه را نگه داریم. کاری به این‌که امروز جمعیت ما در این‌جا کم است، نداریم، ولی ما داوری‌ها را به خوبی و در نهایت دقت انجام داده‌ایم.

او در ادامه تأکید کرد: به هر شکل سعی می‌کنیم این جایزه را نگه داریم.

به گزارش ایسنا، همچنین شهین خسروی‌نژاد، برگزیده‌ی دوره‌ی چهارم این جایزه برای مجموعه‌ی شعر «با موریانه‌ها در راه»، با ابراز خوشحالی از برگزیده شدن در این جایزه، درباره‌ی شعر زنان گفت: شعر زنان وجوهی دارد که خیلی راز‌آمیز و پیچیده است، ولی هنوز شناخته نشده است.

این شاعر با بیان این‌که پیشینه‌ی حرکت‌های مستقل ادبیات در ایران بسیار ضعیف است،‌ اظهار کرد: جایزه‌ی شعر زنان فرصت غنیمتی است که ما باید آن را به فال نیک بگیریم.

خسروی‌نژاد همچنین گفت:‌ در حال حاضر فضای شعر و شاعری بی‌رمق شده است. حضور کم افراد در این مراسم می‌تواند گواهی بر این موضوع باشد.

در پایان این مراسم با حضور علیرضا بهنام، بنفشه حجازی و رؤیا تفتی، تندیس جایزه‌ی شعر زنان ایران (خورشید) برای کتاب «با موریانه‌ها در راه» در بخش مجموعه‌های منتشرشده به شهین خسروی‌نژاد اهدا شد. پگاه احمدی هم که اثرش با عنوان «سردم نبود» در بخش کتاب‌های منتشرنشده برگزیده‌ی این جایزه معرفی شد، در خارج از کشور سکونت دارد.

علیرضا بهنام نیز بیانیه‌ی هیأت داوران چهارمین جایزه‌ی شعر زنان (خورشید) را خواند.

علیرضا بهنام/عکس: سارا سجادی

انتهای پیام