یک مدرس دانشگاه با اشاره به اتفاق‌های مخرب اخیر در بافت تاریخی یزد می‌گوید: هنوز بسیاری از مردم نگاه بیگانه‌ای به بافت‌های تاریخی دارند، به همین دلیل نوع برخورد آن‌ها با بافت به گونه‌ای نیست که در راستای حفاظت از این بناهای تاریخی باشد.

حمیدرضا بیگ‌زاده - مدرس دانشگاه - در گفت‌و‌گو با خبرنگار میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شهر یزد را یکی از بافت‌های شهری منسجم و پیوسته‌ای دانست که همچنان زندگی در آن جریان دارد و ادامه داد: این اتفاق یک نقطه‌ی هدف و مطلوب برای حضور گردشگران، بخصوص خارجی‌هاست.

او بافت قدیم یزد را با الگوهای خاص آن مانند بادگیر، تویزه، ساباط و خانه‌های تاریخی‌اش، برای گردشگران جذاب دانست و گفت:‌ این‌گونه ویژگی‌ها برای گردشگرانی که دوست دارند چنین الگوهایی را در کویر ببینند، یک نقطه‌ی مطلوب محسوب می‌شود.

این عضو کمیته‌ی فنی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان یزد با اشاره به وجود یک‌سری مشکلات در بافت‌های تاریخی مانند یزد، گفت: مدیریت شهری در بافت‌های تاریخی برای ایجاد برخی پیشرفت‌ها در سطح شهر که توسعه را به همراه دارند، اقدام به تخریب بافت‌های تاریخی می‌کنند، ولی متاسفانه در برخی نقاط این کار از حد نیاز فراتر می‌رود و باعث می‌شود که ساختار شهری در هم شکسته شود و شبکه‌ی آمد و شد در شهر به هم بریزد.

وی ساخت‌وساز در بافت‌های تاریخی را که در حال حاضر توسط مردم انجام می‌شود، تابع قوانین خاصی ندانست و اظهار کرد: این اتفاق به بافت‌های تاریخی آسیب وارد می‌کند. ساخت‌وسازهایی که در قالب ضوابط و مقررات هستند، بیشتر برگرفته از الگوهای معاصرند که به مرور به یک سری کلیشه تبدیل می‌شوند. به همین دلیل مطلوبیت بافت تاریخی برای گردشگران در آینده‌ی نزدیک افت پیدا می‌کند و زمانی که یک گردشگر با ناهمخوانی‌های زیادی در بافت مواجه می‌شود، دیگر رغبت به دیدن آن ندارد.

او با اشاره به وجود یکسری نگاه‌های بیگانه نسبت به بافت‌های تاریخی که هنوز توسط مردم وجود دارد، گفت: این اتفاق باعث می‌شود که مردم برای حفاظت از بافت‌های تاریخی همکاری خوبی با متولیان میراث فرهنگی نداشته باشند، بنابراین آن باعث از بین رفتن تأثیر مطلوبی می‌شود که می‌تواند در ورود گردشگر نقش داشته باشد.

وی با تأکید بر این نکته که نوع برخورد مردم با بافت باعث جذب یا دفع گردشگر می‌شود، اظهار کرد: شهر یزد یکی از گزینه‌های ثبت جهانی است، ولی زمانی که کارشناسان برای بررسی وضعیت بافت تاریخی شهر به یزد می‌آیند، در یک نگاه کلی با موانعی مانند ساخت وسازها و عناصری جدید در سطح بافت مواجه می‌شوند، که مطلوبیت بافت را کم می‌کند و به انسجام کلی و چهره‌ی متحدالشکل بافت لطمه وارد می‌کند.

بیگ‌زاده سکنه‌ی بومی را در بافت‌های تاریخی، بزرگترین تضمین برای حفاظت از این بافت‌ها دانست و تأکید کرد:‌ در هر نقطه از بافت که جمعیتی در حال زندگی دارد، نظام اجتماعی و خود بافت سالم‌ترند، این یک معیار برای مطلوبیت بافت تاریخی محسوب می‌شود. در برخی بافت‌ها نیز به دلیل وجود مسائل اجتماعی، سکنه‌ی غیر بومی ساکن هستند که باعث آسیب شدید به بافت می‌شود. در واقع با این اقدام بافت تاریخی تغییر می‌کند و باعث می‌شود، بسیاری از مسائل اجتماعی در سطح بافت خدشه‌دار شوند و تمایل مردم نسبت به حضور در آن‌ها کاهش پیدا کند.

انتهای پیام