رصدخانه سوهوی ناسا توانسته یک حفره غولپیکر را در جو خورشید، در جایی بالای قطب شمال آن به تصویر بکشد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این لکه تاریک که بیش از یک چهارم خورشید را پوشانده، یک حفره بزرگ تاجی است که شامل ناحیه تاریک و کم تراکم جو بالایی خورشید موسوم به تاج میشود.
فضاپیمای سوهو بین 13 تا 18 ژوئیه(23-27 تیر) این حفره را رصد کرده که در آن زمان در حال انتشار موادی مانند باد خورشیدی به فضا بوده است.
اگرچه این حفره بنظر عاری از فعالیت خورشیدی است اما در حقیقت انفجارهای شدیدی از باد خورشیدی را منتشر کرده و ذرات خورشیدی را با سرعت حدود 805 کیلومتر بر ثانیه به فضا میفرستد.
حفرهها از دمای کمتر برخوردار بوده و از این رو نسبت به محیط اطرافشان تیرهتر بنظر میرسند.
به گفته محققان، اگرچه حفرههای خورشیدی یکی از ویژگیهای رایج خورشید بوده اما در مناطق مختلف و با تناوب بیشتر در زمانهای مختلف دوره فعالیت خورشیدی که معمولا حدود 11 سال بوده، رخ میدهند.
دوره فعالیت خورشیدی اکنون در حال ورود به ماکسیمم خورشیدی بوده که پیشبینی میشود در اواخر سال 2013 اتفاق افتاده و در آن تعداد حفرههای تاجی کاهش یابد.
در دوره ماکسیمم خورشیدی، میدانهای مغناطیسی خورشیدی برعکس شده و حفرههای تاجی جدید در نزدیکی قطبها با تراز مغناطیسی مخالف پدیدار میشوند.
سپس اندازه و تعداد حفرههای تاجی افزایش یافته و با حرکت مجدد خورشید به سمت دوره مینیموم خورشیدی به سمت دورتر از قطبها گسترش مییابند.
در این زمان، حفرههای خورشیدی ایجاد میشوند که حتی از نمونه اخیر با مساحت 644 هزار کیلومتر یا معادل 50 زمین بزرگتر هستند.
اگرچه هنوز دلیل پیدایش این حفرهها نامعلوم است، آنها با مناطقی از خورشید در ارتباط هستند که میدانهای مغناطیسی در آنها افزایش یافته و دور شده و مانند سایر مناطق نمیتوانند به سمت سطح باز گردند.
دانشمندان برای یادگیری بیشتر در مورد هواشناسی فضا به بررسی حفرههای تاجی میپردازند چرا که این حفرهها منبع باد پر سرعت حاوی ذرات خورشیدی بوده که با سرعت بسیار بالا از خورشید منتشر میشوند.
تصویر اخیر از حفره عظیم خورشیدی توسط فضاپیمای 1.3 میلیارد دلاری سوهو ثبت شده که در سال 1995 با همکاری ناسا و سازمان فضایی اروپا(اسا) برای مطالعه فعالیت خورشیدی از یک نقطه ثابت میان زمین و خورشید به فضا ارسال شده است.
انتهای پیام
نظرات