نتایج تحقیق پژوهشگران کشور نشان داد: داروی «متفورمین» مورد استفاده در درمان دیابت، میتواند تاثیرات مضری بر روی سلولهای بیضه در دوران باروری مردان داشته باشد.
به گزارش خبرنگار پژوهشی ایسنا «متفورمین» داروی مورد استفاده در درمان دیابت و برخی از اختلالات مربوط به مقاومت به انسولین مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک است. با این حال اثرات متفورمین در باروری مردان ناشناخته باقی مانده و اثرات آن بر غدد جنسی به طور اختصاصی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
بر همین اساس «زهرا مهریان»، دانشجوی دکترای بیولوژی تولید مثل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در یک پژوهش به بررسی اثرات متفورمین بر روی سلولهای بیضه پرداخته است و تعدادی از مقالات در همین زمینه را در یک مرور نظاممند مورد بررسی قرار داده است.
بر اساس یافتههای حاصل از مقالات مورد بررسی، شواهدی مبنی بر این وجود دارد که متفورمین ممکن است به عنوان یک عامل ضد دیابتیک بیخطر برای مردان مبتلا به تیپ 2 دیابت در سن باروری باشد و سبب تولید لاکتات توسط سلولهای سرتولی شده که دارای اثرات تغذیهای و ضد اپوپتوزی بر سلولهای زایای در حال رشد است.
بر اساس این تحقیق، برخی یافتههای جدید در بررسیهای کشت بافتی انسان و موش در شرایط آزمایشگاهی نشان دادند متفورمین سبب کاهش ترشح تستوسترون و بیان mRNA فاکتورهای اصلی درگیر در تولید استروئید میشود.
بر اساس نتایج به دست آمده در این تحقیق، ترشح لاکتات در هر دو محیط کشت انسانی و موشی افزایش مییابد.
همچنین تعدادی از مقالات مروری در این تحقیق مشخص کردهاند که درمان با متفورمین و رژیم غذایی اصلاح شده میتواند با بهبود کیفیت اسپرم و تقویت توانایی آنتیاکسیدانی بیضه اعمال اثر کند.
مطالعات در این تحقیق نشان داده است که با تجویز متفورمین به موش باردار، اندازه بیضه در جنین و نوزاد آن در طول زندگی داخل رحمی کاهش مییابد. اگرچه تعداد سلولهای زایا توسط متفورمین تغییری نیافته، اما تعدادی از سلولهای سرتولی تا حدودی در هر دو دوره کاهش مییابد.
این نتایج حاکیست که تعداد سلولهای لیدیگ تنها در دوره جنینی در 16 روز اول کاهش مییابد.
بنابراین، نتایج به دست آمده در این تحقیق بیانگر آن است که متفورمین ممکن است به عنوان یک عامل ضد دیابتیک بیخطر برای مردان مبتلا به تیپ 2 دیابت در سنین باروری باشد اما تجویز آن در دوران باروری باعث تاثیرات مضری بر روی بیضه و سلولهای آن میشود.
انتهای پیام
نظرات