داریوش کاردان که این روزها اجرای ویژه برنامه رمضانی «شهر باران» را بر عهده دارد‌، اظهار کرد: خوشحالم که تاکنون توانسته‌ام بیش از 70 نفر را به عالم بازیگری به ویژه حوزه‌ی طنز وارد کنم و ناراحتم از اینکه بعضی‌ها در برنامه‌های نوروزی اعلام می‌کنند که دارند به تلویزیون برمی‌گردند و «نوروز 72» را هم به نام خودشان تمام می‌کنند.

به گزارش خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این بازیگر که در نقش امیرعباس هویدا در سریال «معمای شاه» بازی می‌کند، در ادامه مطلب بالا بیان کرد: چون مردم ما به خندیدن نیاز دارند من را به عنوان یک بازیگر طنز به یاد دارند در حالی که من نقش‌های جدی زیادی ایفا کرده‌ام.

وی افزود: البته ایرادی ندارد، خوشحالم که در برهه‌ای از تاریخ توانسته‌ام مردم را چه در تلویزیون و چه در رادیو بخندانم و حتی خوشحالم که تاکنون بیش از 70 نفر را به عالم بازیگری وارد کردم.

کاردان ادامه داد: اما ناراحتم از اینکه بعضی‌ها در برنامه‌های ویژه نوروزی بیان می‌کنند که دارند به تلویزیون برمی‌گردند و حتی «نوروز 72» را هم به اسم خودشان تمام می‌کنند در حالی که بازی‌شان از آنجا شروع شده بود اما انگار که اصلا ما در آنجا نبودیم، با خدا بیامرز مهرداد خسروی کارگردانی مشترک «نوروز 72» را بر عهده داشتیم، او دستش از این دنیا کوتاه است و حداقل باید حق او ادا می‌شد.

وی اظهار کرد: بعضی‌ وقت‌ها از این بی‌مهری‌ها زیاد می‌بینیم که به حساب ناپختگی‌شان می‌گذاریم، اگرچه حتی مویشان هم سفیده شده باشد.

به گزارش ایسنا، مهران مدیری نوروز امسال در ویژه برنامه نوروزی تلویزیون حاضر شد و اعلام کرد که پس از شش سال به تلویزیون بازمی‌گردد.

او در این گفت‌وگو توضیحاتی را درباره فعالیت‌هایش در حوزه طنز بیان و به نحوه ورودش به تلویزیون با برنامه‌های «نوروز 72» و «ساعت خوش» اشاره کرد.

*** تست بازیگری در سی‌سی‌یو

این بازیگر در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود درباره‌ی چگونگی بازی در نقش امیرعباس هویدا در «معمای شاه» و حضورش در این کار توضیح داد: در آذر ماه سال 91 در سی‌سی‌یو بودم که آقای ورزی با من تماس گرفتند و برای بازی در نقش هویدا از من دعوت کردند و من نیز پذیرفتم. ایشان می‌خواستند گروه تست را به سی‌سی‌یو بفرستند اما این امکان وجود نداشت. بعد از آنکه از بیمارستان مرخص شدم اگرچه حال نزاری داشتم اما به کاخ سعدآباد رفتم، تست دادم و موفقیت‌آمیز نیز بود.

او ادامه داد: در این فاصله من کمی از امیرعباس هویدا فیلم داشتم که دیدم و تعدادی کتاب و جزوه نیز درباره او خواندم به اضافه اینکه شخصا زمانی که در دوران تحصیل به سر می‌بردم هویدا را در تلویزیون می‌دیدم و نوع گفتار و رفتارش را در ذهن داشتم. البته هر چقدر هم که به یک نفر نزدیک باشیم بدون راهنمایی کارگردان نمی‌توانیم کار کنیم چون کارگردان در ذهن خود مجموعه‌ای از افراد را در نظر دارد، سرانجام با راهنمایی‌های آقای ورزی و سابقه‌ای که خودم داشتم این نقش را ایفا کردم.

*** هویدا با من حرف زد

کاردان یادآور شد: زمانی که در دانشگاه تحصیل می‌کردم نیز امیرعباس هویدا برای بازدید به دانشگاه ما آمده بود در آنجا با او برخورد رخ به رخ داشتم،‌ او حتی با من حرف هم زده بودم، دست آقای خلج هم درد نکند با گریم بسیار زیبایی که انجام دادند فکر می‌کنم از لحاظ چهره هم تا حدود زیادی به هویدا نزدیک شدم.

او در پاسخ به این پرسش که چقدر تصورات دوران کودکی‌اش از هویدا با آنچه که مطالعه و تحقیق کرده است متفاوت بوده است؟ عنوان کرد: یکسری مسائل تاریخی و سیاسی مطرح است که در آن دوران اصلا به آن‌ها توجه نمی‌کردم یعنی فضا طوری نبود که فردی مثل من راجع‌به هویدا تحقیق کند و در واقع دغدغه من نبود. اگر هم از او چیزی در خاطرم مانده منظور حرکات و سکناتش است.

کاردان خاطرنشان کرد: اما بعدها در مطالعاتی که داشتم با شخصیت‌، نوع رفتار و نوع سیاست‌گذاری‌های او آشنا شدم، برایم خیلی جالب بود که در حکومتی مثل حکومت محمدرضا پهلوی چگونه یک نفر می‌تواند 13 سال نخست‌وزیر باشد.

*** سریال تاریخی باید دراماتیزه شود

او اظهار کرد: شخصیتی که از هویدا در ذهن من بود در واقع نخست‌وزیری بود که همیشه نشریه توفیق با او شوخی می‌کرد، کاریکاتورش را می‌کشید و درباره‌اش شعر طنز می‌گفت.

این بازیگر تلویزیون گفت: یک سریال تاریخی نمی‌تواند صد درصد مبتنی بر واقعیات باشد، به هر حال وقتی یک واقعه تاریخی به صورت سریال ساخته می‌شود باید کمی دراماتیزه شود و برای جذابیت و جذب مخاطب تغییراتی در آن اعمال شود.

داریوش کاردان

وی افزود: بسیاری از افرادی که این سریال‌ها را می‌بینند در آن زمان یا نبودند یا مانند من دغدغه‌شان نبوده و یا حتی تصورات عجیب و غریبی دارند، اما به هر حال واقعیت تاریخی باید گفته شود و از کسانی که این سریال را می‌بینند خواهش می‌کنم که حتی اگر تصور می‌کنند که صحنه‌ای از سریال منطبق بر واقعیت نیست ابتدا مطالعه کنند و این منطبق بودن و نبودن بر واقعیت را تحقیق کنند و صرف اینکه از فلانی خوششان می‌آید یا بدشان می‌آید به یک سریال تاریخی نگاه نکنند.

کاردان عنوان کرد: در «معمای شاه» واقعیت‌های زیادی نشان داده شده که ممکن است جوانان امروز درباره‌ی آن‌ها ندانند و یا فقط کلیتی از ماجراهای آن زمان به گوششان رسیده باشد. جدیدا مد شده که می‌گویند سریال‌های تاریخی تحریف تاریخ می‌کنند اما این‌طور نیست و من پیشنهاد می‌کنم که قبل از قضاوت مطالعه کنند، شاید بتوان در برهه‌ای از زمان بخشی از تاریخ را عوض کرد اما به هر حال خودش را دوباره نشان می‌دهد.

*** تاریخ آیینه عبرت مسئولان باشد

او ادامه داد: تاریخ باید برای همه ما و همچنین مسوولان آیینه عبرت باشد ما باید به سمتی برویم که مردم همیشه در کنارمان باشند نه اینکه در روبروی مردم قرار بگیریم؛ مثلا مدام شعار ندهیم و مدام به آن عمل نکنیم.

کاردان در ادامه‌ی گفت‌وگوی خود درباره‌ی اینکه آیا از ویژگی‌ها و روحیه طنز خود برای اجرای نقش هویدا استفاده کرده است یا خیر؟ گفت: روحیه طنز در این سریال بیشتر در پشت صحنه است. آنتونی کوئین نقش حمزه، عموی پیامبر را بازی می کرد به طوری که وقتی به او نگاه می‌کردیم انگار واقعا عموی پیامبر بود اما همین شخص در فیلم دیگری با عنوان «بلوف» بازی کرده که با دیدن آن آدم از خنده می‌میرد. بازیگر باید بتواند همه نوع نقشی را بازی کند.

او درباره‌ی چگونگی کار با محمدرضا ورزی نیز توضیح داد: من با ایشان خیلی راحت هستم چون در عین اقتداری که در صحنه دارد و همچنین اشرافی که به تاریخ دارد آنچنان منم، منم در کارش نیست، یعنی اگر در جایی کسی نظری بدهد اگر خوب باشد می‌پذیرد در حالی که من خیلی از کارگردان‌هایی را دیده‌ام که می‌گویند «همین که من می‌گویم».

بازیگر نقش هویدا خاطرنشان کرد: اولین نقش جدی‌ام را سال‌ها پیش با «کلاه پهلوی» شروع کردم که متأسفانه خیلی دیر پخش شد، سپس «نردبام آسمان» با آقای لطیفی کار کردم، همچنین در سریال «تبریز در مه» پنج نقش جدی بازی کردم.

کاردان به عنوان حرف پایانی گفت: آرزو دارم که کشورمان مستقل باشد و مهمتر از این دل‌های مردم شاد باشد، مردم گرفتار تهیه‌ی مرغ، گوشت، تخم‌مرغ و... نباشند. مردم خسته‌اند و به هر کس نگاه می‌کنیم اخموست. امیدوارم خدا به همه مردم دلی شاد دهد و ما را به سمت آن مهربانی‌هایی که با هم داشتیم، به سمت از حال همسایه خبر داشتن، به سمت نون داغ به هم تعارف کردن و... ببرد. دلم برای این‌ها تنگ است.

انتهای پیام