وقتی تهران در سال 1200 به‌عنوان پایتخت ایران انتخاب شد، شش دروازه، 12هزار خانه و 48هزار نفر جمعیت داشت.

به گزارش خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، بی‌تردید نخستین سازنده‌ی شهر تهران، فتحعلی‌شاه قاجار (1250-1215 ق) است. به این ترتیب که او با دادن دستور ساخت تخت مرمر (ارگ سلطنتی)، مسجد شاه و بازار، مدرسه‌ی مروی و دروازه‌ی عبدالعظیم در جنوب شهر، تهران را به‌شکل اولیه‌ی یک پایتخت درآورد.

در ادامه، ناصرالدین‌شاه هم با برچیدن حصار قدیمی در سال (1288-1287 ق) و احداث استحکامات تازه، ساختمان‌ها و راه‌های آمد و شد ضروری، تغییرات بسیاری را در تهران ایجاد کرد. بعد از آن طی چند سال، تهران رنگ‌و‌روی تازه‌ای پیدا کرد و به‌صورت پایتخت واقعی درآمد. او در سال 1288 فرمان تخریب حصارهای قدیمی و ساخت حصارهای جدید را که طول آن‌ها به‌مراتب از حصارهای قدیمی بیشتر بود، صادر کرد.

این دروازه‌ها بیشتر جنبه‌ی تشریفاتی داشتند و در سال 1308 همه تخریب شدند، ولی خاطره‌ی آن‌ها تا امروز در ذهن تهرانی‌ها زنده مانده است.

دروازه‌های تهران در چهار سو شامل از شمال: دروازه یوسف آباد - دروازه دولت - دروازه شمیران. از شرق: دروازه دوشان‌تپه - دروازه دولاب - دروازه خراسان. از غرب: دروازه باغ شاه‌عبدالعظیم - دروازه غار - دروازه خانی‌آباد.

در ادامه، تصاویری از تهران مربوط به سال‌های 1258 تا 1304 هجری شمسی آمده است، علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه‌ی مجموعه‌ی کامل این تصاویر به موزه‌ی عکس‌خانه‌ی شهر مراجعه کنند:

عمارت الماسیه جدید

حرم‌خانه عشرت‌آباد

میدان ارگ

دروازه ارگ

عمارت و باغ امیریه

عمارت شمس‌العماره در خیابان ناصریه

باغ سلطنت‌آباد

خیابان علا‌ء‌الدوله

باغ تهران

دروازه توپخانه

دروازه جدید قزوین

خیابان چراغ گاز و بانک شاهی

شمس‌العماره

انتهای پیام