روز گذشته 16 خردادماه سرانجام پس از حدود 6 ماه کش‌وقوس، انحلال رسمی موسسه میزان توسط دادستان خراسان رضوی به طور رسمی اعلام شد.

این انحلال که در نتیجه موافقت رئیس کل بانک مرکزی و استاندار خراسان رضوی اعلام شد به فعالیت‌های این موسسه پس از 15 سال خاتمه داد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبر گزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خراسان، در حالی که غلامعلی صادقی دادستان عمومی و انقلاب مشهد در گفت‌وگو با ایسنا به طور رسمی انحلال موسسه میزان را اعلام کرده، می‌گوید: هیات مدیره این موسسه هم‌چنان بازداشت هستند. دادستان عمومی و انقلاب مشهد اعلام کرده است؛ هیات تسویه موسسه اعتباری منحل شده میزان منصوب و از امروز 17 خرداد ماه در این موسسه مستقر شده است، تمامی پرسنل موسسه میزان نیز موظف به همکاری با هیات تسویه شده‌اند و وظیفه این هیات تامین نقدینگی از طریق منبع متعلق به این موسسه اعلام شده است.

موسسه میزان در اولین روز انحلال

ساعت کمی از 9 صبح گذشته و تعدادی از طلبکاران موسسه میزان که حالا با نام منحل شده از آن یاد می‌شود طبق معمول هر روز جلوی این موسسه جمع شده‌اند.

ظاهر امر هیچ تفاوتی با روزهای گذشته ندارد و از نصب هیچ اطلاعیه‌ای مبنی بر انحلال رسمی موسسه در این حوالی خبری نیست و برخی از مردم می‌گویند حتی از این موضوع بی‌خبرند.

حضور تعدادی از مردم در داخل موسسه باعث می‌شود گمان کنم شاید رسیدگی به بدهی‌ها آغاز شده اما پس از پرس‌وجو متوجه می‌شوم بین آن‌هایی که داخل موسسه‌اند، با بقیه تفاوتی وجود ندارد.

یکی از ماموران نیروی انتظامی پشت در ایستاده و با این‌که خودش نیز اطلاعات دقیقی ندارد سعی در آرام کردن مردم دارد، اما از ورود آن‌ها به داخل جلوگیری می‌کند و می‌گوید از امروز امکان هیچ گونه برداشت وجه و سپرده و یا سپرده‌گذاری وجود ندارد، خودم را به امید این‌که بتوانم سروگوشی آب دهم، معرفی می‌کنم اما بی‌فایده است و اجازه ورود نمی‌دهند.

به سراغ یکی از طلبکارانی که از داخل موسسه بیرون آمده می‌روم، طبق گفته خودش سه سال پیش 200 میلیون تومان نزد این موسسه گذاشته و هم‌چنان پس از 6 ماه پیگیری مداوم خبری از پول نیست که نیست.

وقتی از انحلال موسسه می‌گویم و نظرش را جویا می‌شوم، می‌گوید: بله انحلال اعلام شده و من هم اطلاعیه آن را در روزنامه دیدم اما هنوز هیچ رسیدگی نشده و هیچ یک از کارمندان میزان نیز پاسخگو نیستند، چرا که دیگر مسئولیتی در این خصوص ندارند.

به سراغ عده‌ای می‌روم که تعدادشان بیش از دیگران است، یکی از آن‌ها با صدای بلند از سایرین می‌خواهد برای تجمع به استانداری بروند، مردم توجهی نمی‌کنند، در این میان غرولندهای زیر لب پیرزنی توجهم را جلب می‌کند:«بریم استانداری که چی بشه؟ شیش ماهه هی از صبح اومدیم اینجا وایسادیم مگه کسی جواب داد!»

از یکی دیگر از مراجعان که از داخل موسسه بیرون می‌آید، می‌پرسم به کارتان رسیدگی شد؟ پاسخ می‌دهد امروز قراری برای رسیدگی نبود و فقط هیات تسویه برای ارزیابی دارایی‌های موسسه کار خود را آغاز کرده است، به نظر منطقی‌تر از سایرین می‌آید و وقتی می‌بیند با ایستادن جلوی موسسه کاری انجام نمی‌شود راهش را می‌کشد و می‌رود...

تلاشم برای مصاحبه با هیات تسویه که ظاهرا در موسسه مستقرند، نیز بی‌نتیجه می‌ماند و منیری روابط عمومی این موسسه نیز اعلام می‌کند که دیگر مسئولیتی متوجه وی نیست و هیچ یک از مسئولین این موسسه منحل شده نیز اجازه مصاحبه ندارند و همه چیز همان است که دادستان گفته است.

در حالی موسسه منحل شده میزان را ترک می‌کنم که هم‌چنان عده‌ای به امید این‌که ممکن است هر لحظه اتفاق جدیدی بیفتد، منتظرند.

انتهای پیام