از سال 1334 تا سال 1386 خورشیدی، سالانه بیش از 3000 هکتار از جنگل‌های شمال کشور در اقدامات سودجویانه که بیشتر حول محور قاچاق چوب انجام شده، از بین رفته است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه گیلان و به نقل از روابط عمومی شرکت آب منطقه‌ای استان، گیلان به دلیل موقعیت ممتاز جغرافیایی، از مهمترین مناطق کشاورزی کشور به شمار رفته و از استعدادهای طبیعی بالقوه و فراوان پیرامون منابع آب و خاک برخوردار است و در سال‌های اخیر با توجه به اهمیت این استان در طرح آمایش سرزمین و در راستای توسعه مدیریت منابع آب است.
مطالعات توسعه منابع آب گیلان از دهه‌های گذشته شمسی آغاز و تاکنون ادامه داشته که از نتایج آن می‌توان به احداث سدهایی همچون سفیدرود، آیت الله بهجت (شهر بیجار) و روند اجرای سدهای مخزنی شفارود، پلرود، لاسک و نیز سدهای لاستیکی اشاره کرد.
تأمین آب پایدار از اولویت‌های تصمیم‌گیری در گیلان است
با توجه به بحرانی بودن وضعیت منابع آب در ایران، همچنین ناپایدار بودن شرایط آبی استان و احتمال تشدید این موضوع در آینده به دلیل شرایط خشکسالی 30 ساله و افزایش مصارف، تأمین آب پایدار جهت جلوگیری از بحران‌های اجتماعی، زیست محیطی و امنیتی از اولویت‌های تصمیم‌گیری در سطوح کلان کشور و پیرو آن، در استان گیلان است.
به گزارش گروه دریافت خبر ایسنا، پذیرفتنی است که وقتی قوت غالب بیش از 20 میلیون نفر از ایرانیان در گیلان تأمین می‌شود، پس آب یک مسأله استانی نبوده و باید به آن تحت عنوان یک موضوع امنیت ملی نگاه کرد.
برای بررسی دقیق‌تر یک برش استانی مثلاً غرب گیلان را انتخاب می‌کنیم، در غرب گیلان (رضوانشهر، تالش و آستارا) بنا بر اعلام شرکت بهره‌برداری از شبکه‌های آبیاری و زهکشی، بیش از 63 هزار هکتار اراضی شالیکاری وجود دارد که عموماً بر اساس تجربه‌های فصول آبیاری و در گرمترین روزهای سال به سختی و دیرهنگام از آب مناسب جهت رفع نیازهای کشاورزی برخوردار می‌شوند. یکی از منابع آب موجود در غرب گیلان رودخانه شفارود با آورد متوسط 174 میلیون متر مکعب در سال است.
آبدهی به هنگام این رودخانه در فصل کشاورزی به طور متوسط سه متر مکعب در ثانیه بوده و در سال‌های خشکسالی در حدود یک متر مکعب در ثانیه که این میزان در شرایط فعلی حتی ساده ترین نیازهای کشاورزی اراضی پایین دست را نیز تأمین نمی‌کند و شرایط زیست محیطی آن در ماه‌های گرم سال با بحران مواجه می‌شود و اکنون در حال حاضر حداقل آب مورد نیاز جهت تأمین نیاز آبی در فصل زراعی و دیگر موارد 9 متر مکعب در ثانیه است.
ورود آب شیرین رودخانه‌ها به دریا از دغدغه‌های گیلان است
یکی از دغدغه‌های همیشگی در استان جلوگیری از ورود آب شیرین رودخانه‌ها به دریا و لزوم مدیریت آن بوده است. در شرایط فعلی و به طور متوسط در حدود 115 میلیون متر مکعب آب شیرین این رودخانه وارد دریای کاسپین شده و حال آنکه این رودخانه به طور متوسط در حدود 60 میلیون متر مکعب برای مصارف کشاورزی و حفظ محیط زیست قابلیت مدیریت داشته و مضافاً بررسی آمارها نشان می‌دهد که در 56 سال گذشته دو بار سیلاب بزرگتر از 300 متر مکعب در ثانیه، هشت بار سیلاب بزرگتر از 250 متر مکعب در ثانیه، چهار بار سیلاب بزرگتر از 200 متر مکعب در ثانیه، 20 بار سیلاب بزرگتر از 150 متر مکعب در ثانیه و 50 بار سیلاب بزرگتر از 100 متر مکعب در ثانیه در این رودخانه اتفاق افتاده که باعث وقوع خسارات مالی قابل توجه در پائین دست شده که در کنار تأمین آب شرب سالم و مطمئن برای ساکنین منطقه، ساخت سازه‌های مدیریتی منابع آب همچون سد مخزنی شفارود، ضروری و حیاتی به نظر می‌رسد.
همیشه تعارضی نانوشته بین داشته‌ها و نداشته‌ها وجود داشته و در این راه مناسب است تا با نکته سنجی و در مسیر توسعه به این بیندیشیم که چگونه برای به‌دست آوردن فرصت‌های جدید از سنت‌ها و گنجینه‌های طبیعی خود نیز به درستی محافظت و نگهداری کنیم.
جنگل‌های هیرکانی یکی از منحصر به فردترین جنگل‌های دنیا هستند که همچون نوار سبزی شیب‌های شمالی رشته کوه‌های البرز و سواحل جنوبی دریای کاسپین، یعنی منطقه‌ای از نزدیکی آستارا در شمال غرب تا حوالی گرگان در شرق ایران را پوشانده و این موهبت الهی بی‌نظیر از معدود اکوسیستم‌های به جای مانده از دوران زمین‌شناسی ژوراسیک است.
500 هکتار برای جایگزینی جنگل‌های محدوده سد شفارود برنامه‌ریزی شد
قطع 93 هکتار از جنگل‌های هیرکانی با هماهنگی و در عرصه‌های مورد تأیید منابع طبیعی استان در مورخ 1392/12/24 مورد تصویب قرار گرفت و در ازای آن و بر اساس طرح احیایی حوزه 9 شفارود (مطالعات طرح تلفیقی جنگل‌کاری شفارود) با هماهنگی اداره کل منابع طبیعی استان و تأیید در ارجاع آن به سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور و بر اساس مطالعات مشاور ذی‌صلاح به ازای هر درخت پنج و سه دهم برابر یعنی مساحتی حدود 500 هکتار برای احیاء و جایگزینی جنگل‌های محدوده سد شفارود برنامه‌ریزی شده است.
از سال 1334 تا سال 1386 خورشیدی، سالانه بیش از 3000 هکتار از جنگل‌های شمال کشور در اقدامات سودجویانه که بیشتر حول محور قاچاق چوب انجام شده، از بین رفته است. اما به نظر می‌رسد با بررسی دقیق شرایط و براساس اصل همه جانبه‌نگری مناسب است تا مواردی را که شاید فقط در فرم و شکل به هم شبیه بوده را در محتوا شریک ندانسته و در نقد موضوعات رجحان یک طرح عام‌المنفعه ملی، بایدها و نبایدها، همچنین اقدامات اجرایی و اصلاحی آن را نیز در نظر گرفت.
انتهای پیام
نظرات