کارگردان فیلم «احتمال باران اسیدی» گفت: این فیلم به سراغ افراد فراموش‌شده جامعه که تعداد زیادی هستند رفته‌ است و سعی کرده، بتواند عین واقعیت‌های جامعه را به تصویر بکشد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، بهتاش صناعی‌ها در نشست نقد و بررسی فیلم «احتمال باران اسیدی» که در پردیس سینمایی «هویزه» مشهد 11اردیبهشت ماه برگزار شد با بیان این مطلب اظهار کرد: می‌توان گفت، مدل سینمایی و سلیقه‌ای موردپسند من رئالی است و به واقعیت نزدیک است و فیلم‌نامه این فیلم نیز مینی‌مال است که با فراز و نشیب زیادی همراه نیست که در واقع به تنهایی و مفهوم ساده آن می‌پردازد.

وی ادامه داد: در خصوص وجود امید در این فیلم نیز می‌توان گفت، در زمان نوشتن این فیلم‌نامه توسط مریم مقدم به همان اندازه که در جامعه امید احساس می‌کردیم در این فیلم امید گنجانده شد، در واقع می‌توان گفت که هرآنچه که در این فیلم منعکس شده‌ است، بازتاب حال دو نویسنده‌ای فیلم است و نویسنده از حال و هوای جامعه خود تاثیر می‌پذیرد و به انسان‌هایی اشاره می‌کند که بسیار امیدوار و بسیار ناامید نیستند.

این نویسنده و کارگردان با بیان اینکه این فیلم "روایت سه نسل از جامعه است که ثروتمند نبوده و حتی خانواده‌ای نیز ندارند" خاطرنشان کرد: در واقع شهروند سه و یا چهار جامعه به‌حساب می‌آیند و امیدی به زندگی ندارند چرا که جز افرادی هستند که در جامعه به آن‌ها توجهی نمی‌شود.

صناعی‌ها تصریح کرد: فیلم «احتمال باران اسیدی» دارای روایت خطی است، چرا که بازگشت به عقب و یا جلو ندارد، دارای پایان مشخصی است و در این فیلم به دنبال روایت ساده بودیم و اهمیت آن این است که بتواند مخاطبان گسترده‌تری از سینمای هنری را جذب کند.

وی اضافه کرد: در این بخش می‌بینیم که این فیلم به همراه فیلم «خواب‌تلخ» جز پر فروش‌ترین فیلم‌ها در شش ماهه اخیر شده‌است و توانسته با مخاطب ارتباط مطلوبی برقرار کند، فیلمی که قصه آن مستقیم و دارای درامی است که نسل‌های مختلف را تحلیل می‌کند و می‌تواند بر روی طیف مختلف جامعه اثر گذارد.

این نویسنده و کارگردان در خصوص حضور شمس لنگرودی شاعر و پژوهشگر در این فیلم به عنوان نقش اول سخن گفت و عنوان کرد: چند گزینه در مرحله پیش تولید برای ایفای نقش منوچهر رهنما وجود داشت که شمس لنگرودی با خواندن فیلم‌نامه از آن استقبال کرد و من نیز به این نتیجه رسیدم که این شخص می‌تواند به خوبی به ایفای این نقش بپردازد.

صناعی‌ها افزود: شمس لنگرودی شخصیتی محبوب است در واقع می‌توان گفت، این فیلم حضور یک سوپر استار را دارا نبود که بنابر وجود یک ستاره شناخته شده بتواند بر روند این فیلم تاثیر مثبت داشته باشد؛ بنابراین وجود عواملی دیگر در فیلم موجب دیده شدن آن شد و می‌توان به این نکته اشاره کرد که دوره حضور سوپر استارها در فیلم‌ها به پایان رسیده است و مردم به این نتیجه رسیده‌اند که یک فیلم را بر مبنای خود فیلم، قابلیت، قصه صحیح و روان آن انتخاب کنند و به تماشای آن بروند.

این نویسنده و کارگردان گفت: در حدود 8 دقیقه این فیلم در پرده اول کوتاه شد و این ضرورت وجود داشت که فیلم «احتمال باران اسیدی» در پرده اول فضای انزوای و تنهایی نقش اول فیلم که شمس لنگرودی آن را برعهده داشت به مخاطب منتقل کند و حتی این تنهایی به مرحله‌ای برسد که مخاطب را آزار دهد، در این صورت بود که در پرده‌های بعدی، ارتباط این فرد با کاراکتر‌های دیگر شکل گرفته و تضادی با سکون و زندگی تنها این شخص به بهتر ‌نمایش دادن فیلم کمک می‌کند.

وی ادامه داد: بنابراین ریتم آرام پرده اول فیلم «احتمال باران اسیدی» در پرده اول کاملا هدف‌مند بود و بر مبنای تفکر کارگردان، عامل دیگری نمی‌توانست جایگزین این روند شود.

صناعی‌ها گفت: عکس‌العمل مخاطبان در شهرها و کشورهای مختلف بسیار تاثیرگذار بود، چرا که یک مخاطب از ملیت مختلف درگیر این فیلم می‌شود که نشانه این درگیری، بغض و اشک است و این مسئله برای عوامل فیلم رضایت‌بخش جلوه کرد چرا که گویای نفوذ این فیلم در فرهنگ‌های مختلف بود.

این نویسنده و کارگردان در خصوص تجربه‌اش در اولین فیلم‌سینمایی بلند گفت: ساخت فیلم بلند قابل قیاس با ساخت فیلم کوتاه، مستند، انیمیشن نیست، به خصوص برای کسی که خود مولف اثر، سازنده و تدوین‌گر فیلم است و از این جهت پروسه جدی و زمان‌بری را به خود اختصاص می‌دهد.

وی اضافه کرد: همچنین می‌توان گفت، فیلم‌سازی در همه جای دنیا دشوار و در ایران دشوارتر است و تعداد زیادی از دانشجویان فیلم‌سازی، خواهان ورود به این عرصه هستند اما همیشه فیلتری وجود دارد که بهترین‌ها را گزینش می‌کند و این مرحله برای من نیز چند سال زمان برد که توانستم پروانه ساخت خود را بگیرم.

صناعی‌ها عنوان کرد: می‌توان گفت، معمولا برای ساخت اولین فیلم‎بلند، برای سرمایه‌گذار با ریسک همراه است که امکان اطمینان کردن به کارگردان وجود داشته باشد که همه این عوامل فضای فیلم‌سازی در آینده را آسان‌تر می‌کند.

این کارگردان سینما در خصوص نوشتن فیلم‌نامه فیلم «احتمال بارش اسیدی»به‌صورت گروهی گفت: همیشه اختلاف سلیقه در نوشتن فیلم‌نامه وجود دارد اما این اختلاف در واقع بر سر جزییات و نه کلیات است، در واقع نویسندگان یک فیلم‌نامه باید دارای جهان‌بینی مشترکی باشند که بتوانند به نحواحسن قصه یک فیلم را به رشته تحریر درآوردند.

وی ادامه داد: هر درام بایستی دارای نقطه عطف باشد اما عطف به معنای وجود گره در فیلم نیست، به عنوان مثال سفر قهرمان فیلم به تهران و رها کردن چند روزه زندگی عادی خود یکی از نقاط عطف این فیلم است و بنابراین، در قصه‎هایی که با برشی از زندگی همراه است نمی‌توان به دنبال عطف‌های بزرگ بود و در این فیلم، درام پیچیده و عطف‎‌های عظیم به‌چشم نخورده و تنها دارای عطف‌های مینی‌مال است.

صناعی‌ها تصریح کرد: این‌گونه فیلم‌ها قواعد خاص خود را دارند و با ساختارشکنی نیز همراه نیست و قصد داشتم در فیلم اول خود، از قواعد کلاسیک سینما در فیلم‌نامه نویسی و کارگردانی بهره‌مند شوم.

این نویسنده و کارگردان خاطرنشان کرد: فیلم «احتمال باران اسیدی» یکی از پر لوکیشن‌ترین فیلم‌های سینمایی چند سال اخیر سینمای ایران است، چرا که دارای 40 لوکیشن و در 5 شهر مختلف فیلم‌برداری شده‌است، همچنین تعدد بازیگر فرعی و بهره‌مندی از 30 بازیگر یک سکانسی از دیگر ویژگی‌های این فیلم است.

وی اظهار کرد: تلاشم این است که در فیلم دوم خود، فضای متفاوت‌تر از فیلم اولم را خلق کنم و تصور می‌کنم با قصه‌ای که انتخاب کردیم، فیلمی با عطف‌های جدی و درام پیچیده دارد که در مقابل باید در فرم و فضایی خاص‌تر نیز دنبال شود.

صناعی‌ها گفت: در حال حاضر، دنبال اتمام مراحل پروژه مستندسازی هستیم که در کمال‌ناباوری بیش‌تر از یک فیلم‌سینمایی بلند زمان و انرژی به خود اختصاص داد چرا که دارای موضوع جذاب بود و باعث شد بعد از اولین فیلم بلندم به دنبال ساخت این مستند بروم.

این نویسنده و کارگردان خاطرنشان کرد: به‌شدت از فیلم‌هایی که در خارج از تهران ساخته می‌شود، استقبال می‌کنم چرا که تهران به لحاظ بصری بسیار تکراری است و لوکیشن و قصه جذابی ندارد و به عنوان مثال برای فیلم بعدی خود روستاهایی در خراسان را انتخاب کرده‌ام، چرا که معتقدم سراسر ایران دارای لوکیشن‌های متنوعی است که باید در عرصه فیلم‌سازی از آن‌ها بهره برد.

وی در ادامه گفت: در مشهد که پایتخت مذهبی ایران است، سینمای «هنر و تجربه» سینمایی پرفروش می‌شود و می‌توان به این نکته پی‌برد که در ایران هرچیزی می‌تواند سرجای خود باشد و مشهدی‌ها این را ثابت کردند که در یک شهر مذهبی سینمای روشنفکری خوش می‌درخشد و این فیلم توانست در مشهد بالاترین فروش را به خود اختصاص دهد.

بازیگر فیلم «احتمال باران اسیدی» هم گفت: این فیلم دارای روایت ساده انسانی و بدون پیچیدگی خاصی است.

مریم مقدم یادآور شد:در حین نوشتن فیلم‌نامه این فیلم، به چیزی که فکر می‌کردیم این بود که بتوانیم فیلم را به مقصد نهایی برسانیم و اینگونه نیست که به‌طور حتم فیلم سخت و غیرقابل درک باشد.

وی در خصوص حضور شمس لنگرودی در این فیلم ادامه داد: سر صحنه فیلم‌برداری این فیلم، گاهی پیش می‌آمد که شمس لنگرودی در خصوص دیالوگ‌ها نظر خود را ابراز می‌کرد، اما در کلیت فیلم‌نامه تغییری ایجاد نشد، چرا که دارای فیلم‌نامه‌ای مشخص بود.

مقدم خاطرنشان کرد: «احتمال باران اسیدی» زمانی اتفاق می‌افتد که فضای آلوده شهری با آلودگی بالایی همراه است و اگر باران که در واقع رحمت و آرزوی مردم است ببارد با این وجود، چندان خوشایند به نظر نمی‌رسد؛ در واقع انتخاب این نام برای این فیلم، حالت استعاری و تمثیلی دارد.

این نویسنده سینما در خصوص نوشتن این فیلم‌نامه به‌صورت گروهی تصریح کرد: من و بهتاش صناعی‌ها چند سالی است که به‌طور مشترک باهم می‌نویسیم، کارهای گذشته او را دیدم و دقیقا می‌دانستم که این کارگردان از چه زاویه نگاهی قصد دارد این فیلم را بسازد.

این بازیگر سینما در خصوص نقش خود در فیلم «احتمال باران اسیدی» عنوان کرد: بازی در این فیلم برایم آسان بود، چرا که خودم آن را به رشته تحریر درآورده بودم و باعث می‌شد مفهوم کلی و منظور نویسنده را به خوبی دریابم و کاراکترها را به‌خوبی بشناسم.

وی افزود: برخی اوقات کارگردانان از موضوعیت فیلم‌نامه اطلاع کافی ندارند و همین موضوع باعث می‌شود با کاراکترها نیز آشنایی نداشته باشند که در این بین، حضور کارگردان به عنوان مولف یک اثر می‌تواند بسیار موثر باشد.

مقدم در خصوص انتخاب موضوع تنهایی برای این فیلم‌سینمایی گفت: یکی از حرف‌های مشترک من و بهتاش صناعی‌ها این بود که در خصوص تنهایی افراد بنویسیم و برای یافتن داستان تنهایی و روایت آن به خاطرات خود و انسان‌هایی که به نوعی تنهایی را تجربه کردند، رجوع کردیم و تصور می‌کنم این روند می‌تواند در بهتر شکل گرفتن قصه تاثیر به‌سزایی داشته باشد.

فیلم «احتمال باران اسیدی» به کارگردانی بهتاش صناعی‌ها و تهیه‌کنندگی روح الله برادری و سمیرا برادری است که در آن بازیگرانی چون شمس لنگرودی، مریم مقدم، پوریا رحیمی، ارسلان عبدالهی، عیسی حسینی، حبیب پور سیفی، پروین ملکی، امان رحیمی، سینوهه دانشمند، حسن حسینیان، سام جابر انصاری، سعید پیامی پور، علی نادربیگی، نیلوفر سیاری، احمد ذبیحی و الهه بخشی به ایفای نقش می‌پردازند.

این فیلم را بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم به رشته تحریر درآورده‌اند و روایت فردی به نام منوچهر، بازنشسته اداره دخانیات است، اما از سر بیکاری همچنان هر روز به اداره می‌رود، مادرش تا زنده بود آرزو داشت ازدواجش را ببیند در حالی که منوچهر حتی دوستی هم در زندگی ندارد.

انتهای پیام