‌وحید ولی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: به تارهای عضلانی که منقبض و منبسط می‌شود فیبر عضلانی می‌گویند و هر کدام از بافت‌های بدن با نوعی از فیبرهای عضلانی هم‌خوانی دارد.

وی اظهار کرد: داخل هر عضله اسکلتی تعدادی تار وجود دارد که بسته به عملکرد عضله، تعداد تارها متفاوت است؛ اگر عملکرد یک عضله دقیق و ضعیف باشد تعداد واحدهای حرکتی کم است و به عکس این قضیه نیز وجود دارد.

ولی‌پور اضافه کرد: سیستم عضلانی بعد از سیستم عصبی بیشترین سازگاری را در پاسخ به فعالیت‌های بدنی و ورزشی دارد و با انقباض و یا انبساط تارهای عضلانی، سازگاری داخل سیستم عضلانی شکل می‎گیرد.

این عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان با اشاره به اینکه انواع فعالیت‌های ورزشی شامل حرکات استقامتی، قدرتی و سرعتی می‌شود، ادامه داد: فیبر عضلانی بستگی به تمرینات ورزشی و هدف انجام آنها دارد؛ با توجه به حرکات ورزشی یک سری سازگاری در عضله اسکلتی اتفاق می‌افتد.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: در انجام تمرینات طولانی‌مدت و سبک تارهای عضله به سمت کندعضله یا اکسایشی بودن پیش می‌رود و در هنگام اجرای حرکات سریع و کوتاه‌مدت سیستم عضلانی به سمت تند انقباظی بودن می‌رود.

ولی‌پور خاطرنشان کرد: چون شکل‌پذیری و سازش‌پذیری عضله در پاسخ به تمرینات ورزشی زیاد است؛ فیبرهای عضلانی با هدف تمرینات ورزشی  بستگی دارند.

وی یادآور شد: انواع مختلف حرکات تمرینی و ورزش‌های استقامتی برای تغییر نسبت‌های فیبر عضلانی در یک گروه عضلانی خاص مفید هستند؛ به عنوان مثال در ورزش دو در مسافت‌های بالا، عضلاتی که نسبت فیبر کند انقباضی دارند تقویت می‌شود.

انتهای پیام