رضا ساکی
ما همیشه از نبود نگاه بلندمدت در کشور گله می‌کنیم و دولت‌ها و مدیران را متهم می‌کنیم به داشتن نگاه کوتاه‌مدت و مقطعی. برخی جامعه‌شناسان هم جامعه ایران را جامعه کوتاه‌مدت می‌دانند و شرط پیشرفت را گذر کردن از فکر و عمل کوتاه‌مدت می‌دانند.
اما در کشور ما همیشه هم این‌طوری نیست که نگاه‌ها و عملکردها کوتاه‌مدت باشند. به عنوان مثال کارآگاهان در بازرسی مخفیگاه یک متهم موفق به کشف چندین جلد سررسید و اندیکاتور شدند که سارق در آن‌ها، تاریخ و محل سرقت‌هایش و همچنین میزان اموال سرقت‌شده را کاملا ثبت و در پایان نیز در خصوص سرقت‌هایش اقدام به هدف‌گذاری کرده است.
یعنی کاراگاهان سارقی را با چشم‌انداز بلندمدت دستگیر کرده‌اند. این سارق هم می‌تواند الگوی دیگر سارقان کشور باشد و هم می‌تواند الگوی مدیران بشود. وقتی یک سارق می‌تواند برای ماه‌ها و سال‌های آینده‌اش برنامه‌ریزی کند چرا بقیه مردم نتوانند؟! پیشنهاد می‌کنیم این سارق را محکوم کنند به آموزش. یعنی برای رهایی از بند برود مثلا هزار مدیر را آموزش بدهد که سررسید و دفتر اندیکاتور داشته باشند و در آن‌ها برای مجموعه‌شان چشم‌انداز بلندمدت طرح کنند و بنویسند.
به هر حال ما باید از همه ظرفیت‌های کشور استفاده کنیم و حالا که این ظرفیت در یک سارق وجود دارد باید از آن بهره ببریم و عار ندانیم از این که چیزی از یک سارق یاد بگیریم.
بقای بقای‌تان

انتهای پیام