مدیر جایزه مهرگان ادب درگذشت این نویسنده برجسته را از سوی خود، هیأت داوران و دبیرخانه جایزه مهرگان به خانواده درویشیان و جامعه ادبی ایران تسلیت گفته و در نوشتار کوتاهی از قلم مؤثر و صفات انسانی علی‌اشرف درویشیان تجلیل کرده است.
علیرضا زرگر در متنی که به مناسبت درگذشت علی اشرف درویشیان برای انتشار در اختیار ایسنا گذاشته، آورده است:«در آذرماه ١٣٨٦ هیأت داوران مهرگان ادب به اتفاق آرا تندیس جایزه مهرگان «یک عمر تلاش در عرصه نوشتن» را به علی اشرف درویشیان نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه اهدا کرد.»
زرگر با انتشار بخش‌هایی از بیانیه ده سال پیش هیأت داوران مهرگان ادب (آذر ماه ١٣٨٦) نوشته است:
«بی‌تردید ادبیات ایران یکی از چهره‌های شجاع، شریف و خستگی‌ناپذیر خود را از دست داد، انسان بزرگی که هر چند بیماری سختی در یک دهه اخیر تن او را رنجور و ناتوان کرده بود اما وجودش همواره مایه دلگرمی و امید نویسندگان بود. نخستین کتاب درویشیان مجموعه داستان ” از این ولایت“ که در دهه چهل منتشر شد حضور نویسنده‌ای توانا را نوید داد که از غم‌ها و رنج‌های انسانی بر می‌آشفت و در مقابل ستم‌ها و کجروی‌ها سکوت نمی‌کرد، درویشیان از سرسخت‌ترین مخالفان سانسور در ایران بود و سخنان او در مراسم اهدای جایزه مهرگان ادب (فرهنگسرای ارسباران-آذرماه ۱۳۸۶) در اوج بیماری‌اش و در حالی که به روی صندلی چرخدار نشسته بود هرگز از یاد اهالی فرهنگ نخواهد رفت. بازتاب آرزوهای زلال و انسانی درویشیان را در داستان‌هایش می‌بینیم:
«... تکه گچی را که در جیبم پنهان کرده‌ام بیرون می‌آورم. زمین را تقسیم می‌کنم. یک ورزشگاه بزرگ.این جا. ورزشگاه صدهزارنفری. نه، این کوچک است. دویست هزارنفری بهتر است. برای همه‌ی بچه‌های همشهری‌ام. که دیگر توی کوچه ول نگردند. این هم پارک کودک. سرسره، تاب، چرخ فلک، قطار، قایقرانی. اما با شکم گرسنه که نمی‌شود به پارک و ورزشگاه آمد. پس در این طرف یک کارخانه‌ی بزرگ می‌سازم که پدرهاشان بیکار نباشند. راستی کتابخانه داشت یادم می‌رفت. این هم کتابخانه. کتابخانه‌ای بزرگ... با همه جورکتاب. میلیون‌ها جلد. هر کتابی که دلت بخواهد. از هر نویسنده‌ای که بخواهی ...(از داستان ِآرزوهای کاغذی)»
در بخش «جایزه یک عمر تلاش در عرصه نوشتن»دور هشتم جایزه مهرگان ادب که در سال ۸۶ برگزار شد، آمده بود:«درویشیان در سال ۱۳۲۰ در کرمانشاه به دنیا آمد. نخستین کتابش مجموعه داستان ” از این ولایت“ در سال ۱۳۵۲ منتشر شد. همین اثر خبر از ظهور نویسنده‌ای داد که برای صدای انسان‌های محروم ارزش قائل بود. امروز ۳۴ سال از انتشار آن کتاب نخست می‌گذرد. سال‌هایی که در اصل عمر ادبی درویشیان را شکل می‌دهد؛ عمر ادبی پرباری که حاصلش کتاب‌های آبشوران، فصل نان، همراه آهنگ‌های بابام، سلول ۱۸، رمان چهارجلدی سال‌های ابری، درشتی، افسانه‌ها و متل‌های کردی، افسانه‌های عامیانه کردی و مجموعه مقالات و کتاب‌هایی برای کودکان و نوجوانان است. مجموعه‌ای که نظر دارد به نیکی‌ها، پاکی‌ها و زیبایی‌ها؛ یعنی همه آن چیزهایی که هر نویسنده و شاعری در جستجوی آنهاست.»
انتهای پیام
نظرات