به گزارش ایسنا، این کتاب مشتمل بر سه دفتر است: برگشتن به یاد (کرماشان)، بنواز غرب (باختریها) و باختر بعید (نفتشهر). به گفته شاعر، خاطره و نیز زیستبوم استان کرمانشاه در این کتاب نقشی محوری دارند.
ویسی در مقدمه کتابش نوشته است: «بازگشتام به باختر، بازگشت به ذهن و خاطره و خیال و واقعیت بوده است. دیارم را به این شکل، به شکلی تازه دیدهام. از نو کشف کردهام.» شعرهای این کتاب گشتاگشتی است در تاریخ و جغرافیای منطقه غرب، و طی آن، شهرها و رودها و کوهها، دشتها، آثار باستانی و برساختههای بشری، در آمیزهای از گذشته و حال توصیف میشوند. «پس از سالها فهمیدم که در من کوههای باختر هنوز سرکشی میکنند، هنوز رودهایش روان هستند در من و دشتهایش ترانه میخوانند. پس، شدم تاریخ، شدم جغرافی، شدم تکهتکه متن، تک به تک سرودههایی برای جان.»
مجموعه «غربهایم قریب» حاوی ۵۴ شعر در ۱۳۵ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه در انتشارات دیباچه در کرمانشاه به چاپ رسیده است.
یک شعر از این مجموعه:
برایم بنواز
این
باد باختر است
بادی که
از نخلستانهای قصرشیرین گذشته است
از گردنه پاتاق.
در کرمانشاه که باشی
باد باختری
گفتاری از آنوبانینی با خود میآورد
گفتاری از کل داوود
بابا یادگار.
پوست صورت و دست
گر میگیرد از پنبهزاران دیره
از گردوهای کرند
سبزهزاران ماهیدشت.
در کرمانشاه که باشی
باد باختری
غربهای تمام زمانها را
در هوا میپیچاند
با هم درمیآمیزد
و یادبادی از دالاهو
از تاق گرا برمیآورد.
این سنگها که میبینید از چهارزبر
این خاک تفت از نفتشهر
این هوای خوش از گُلین است.
باد باختری
در روزهایی از سال
با هوره با سرنا و دهل
آوایی به گوش کرماشان میرساند
که رنج است که لبخند
لبریز از الوند و ریجاب
لبریز از غرب.
انتهای پیام
نظرات