دکتر محمود جدی تهرانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: در شرایط فعلی، وضعیت پژوهش نسبت به سال‌های گذشته چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی روند نزولی داشته است که عمده علت آن به کمبود بودجه پژوهشی و عدم تحقق بودجه‌های پژوهشی در برنامه‌های پنج ساله مربوط می‌شود.

وی ادامه داد: این مشکل باعث می‌شود محققان نتوانند برنامه‌ریزی خوب و جامعی را انجام دهند و عملا به سراغ داشته‌های خود می‌روند و بر اساس مواد در اختیار، پژوهش خود را پایه‌گذاری می‌کنند. این روش روش درستی نیست و ما را از خط مقدم پژوهش در جهان دور می‌کند. به این خاطر شرایط پژوهش را در ایران نامناسب ارزیابی می‌کنم.

مدیرگروه پژوهشکده آنتی‌بادی پژوهشگاه ابن‌سینا با بیان اینکه اهمیت پژوهش در کشور مورد غفلت واقع شده است، افزود: موضوع دیگر در رابطه با افت پژوهش این است که هم‌اکنون در تمام کشور، همه به سمت فناوری رفته‌اند که این فناوری در نهایت حاصل پژوهش‌های گذشته بوده است. این مسئله مشخص و واضحی است و مکررا اتفاق افتاده که فناوری‌ها پس از مدتی قدیمی می‌شوند و تولیدشان مقرون به صرفه نخواهد بود.

جدی تهرانی تصریح کرد: کشورهای دیگر به علت پژوهش‌هایی که انجام می‌دهند، فناوری‌های جدیدی را به دست می‌آورند که باعث می‌شود تولیداتی که بر مبنای آن تحقیقات صورت می‌گیرد، مقرون به‌صرفه باشد؛ اما در کشور ما چون چندین سال است به طور کلی حمایت از پژوهش‌های پایه کم شده، زمینه‌های پژوهشی در کشور ضعیف شده است.

وی با بیان این‌که پژوهش پیش‌زمینه فناوری است، گفت: بی توجهی به پژوهش باعث می‌شود که در فناوری‌های جدید به خارج از کشور وابسته شویم که این ضرر بزرگی را به دنبال خواهد داشت؛ هم از این جهت که پایه‌های پژوهشی کشور ضعیف می‌شود و هم اینکه در آینده در زمینه فناوری‌ها نیز مجبور خواهیم بود از فناوری‌های قدیمی استفاده کنیم و از طریق پژوهش به فناوری‌های جدید دست نیابیم و در نهایت در زمینه فناوری نیز وابسته شویم.

مدیر گروه پژوهشکده آنتی بادی  پژوهشگاه ابن سینا تصریح کرد: به اعتقاد من اینکه در حال حاضر در کشور همه نظرها به سمت حمایت از فناوری معطوف شده است، خطای بزرگی است.

جدی تهرانی افزود: در حال حاضر، محقق به سمتی سوق داده می‌شود که وام بگیرد و کارهای لازم برای پیشبرد فناوری را انجام دهد، در حالی که با این وضعیت محققان و استادان کشور را به بدهکاران بانکی تبدیل می‌کنیم و به جای آنکه تمرکز آن‌ها به سمت پژوهش باشد، بسیاری از آن‌ها دلهره این را دارند که اگر برای انجام کار علمی وارد گود شوند و از پروژه نتیجه مطلوب نگیرند، به علت بدهی‌های بانکی زندگی خود را از دست بدهند.

وی خاطر نشان کرد: این مسئله واضحی است که چنین امکانی وجود ندارد که حتما فرضیه‌ها در پژوهش‌های پایه محقق شوند. در حالی که سیستم‌های حمایتی از پژوهشگر می‌خواهند که پژوهش حتما به نتیجه‌ای که در فرضیه ذکر شده، برسد و اگر چنین نشود محقق به بدهکار بانکی تبدیل می‌شود.

مدیر گروه پژوهشکده آنتی‌بادی  پژوهشگاه ابن‌سینا افزود: در زمان فعلی، این روش برخورد با پژوهش در کشور باعث می‌شود محققان جرات نداشته باشند وارد کار پژوهشی شوند و عملا سطح پژوهش در کشور افت پیدا کند، کما اینکه در حال حاضر وضعیت فعلی پژوهش نیز تحت تاثیر این مسئله قرار گرفته است، چرا که به طور کلی در حال حاضر کیفیت مقالاتی که محققان ایرانی می‌نویسند، افت پیدا کرده؛ در حالی که در گذشته به خاطر کیفیت بالای آن‌ها امکان چاپ تعداد زیادی از آن‌ها در مجلات علمی معتبر فراهم بود.

جدی تهرانی در پایان یادآور شد: البته شاید در حال حاضر نیز تعدادی مقاله در مجلات معتبر چاپ شود، اما اگر روند میانگین ضریب تاثیر مجلاتی که مقالات ایرانی در آن‌ها چاپ می‌شود را در سال‌های مختلف با یکدیگر مقایسه کنیم، متوجه روند نزولی آن خواهیم شد.

انتهای پیام