رضا ساکی
کشور ایران از معدود کشورهایی است که مردمش آزاد هستند در برف گیر کنند. این آزادی در بسیاری از کشورهای دنیا وجود ندارد و مردم برخی کشورها حتی یک بار در طول زندگی گیر کردن در برف را تجربه نمی‌کنند.
مثلا در کشور ژاپن کسی نمی‌تواند بر اثر زلزله بمیرد یا در آلمان کشته شدن در اتومبیل ممنوع است. متاسفانه آزادی در کشورهایی چون آلمان و ژاپن شعاری بیش نیست. آن‌ها در خصوصی‌ترین امور زندگی مردم دخالت می‌کنند و نمی‌گذارند آن‌طور که دوست دارند بمیرند. مثلا در نروژ کسی نمی‌تواند ده ساعت در برف گیر کند و بنزین تمام کند اگر این اتفاق برای کسی بیفتد دولت کلا منحل می‌شود. در ژاپن اگر کسی می‌خواهد بر اثر زلزله بمیرد باید صبر کند زلزله ده ریشتری بیاید. در آلمان چون ماشین‌های ملی بنز و بی‌ام‌و هستند مردم هر چه هم تلاش کنند نمی‌توانند در ماشین بمیرند مگر این‌که ماشین را زیر قطار بیندازند.
متاسفانه در بسیاری از کشورها مردم حتی حق لیز خوردن هم ندارند، یعنی کسی نمی‌تواند لیز بخورد و قطع نخاع بشود. شهرداری‌ها متاسفانه هنوز برف نیامده به خیابان می‌آیند و مدیریت می‌کنند. در سال ۲۰۱۰ یک زوج در سوئد قصد داشتند مدتی زیر برف در جاده بمانند و قهوه بخورند اما دولت اجازه نداد آن‌ها این کار را بکنند و از دیدن برف لذت ببرند. این زوج از آن سال به بعد در زندان هستند.
حتی مثلا در اسلو کسی نمی‌تواند در ورودی خانه‌اش را آن‌طور که خودش دوست دارد بسازد و حتما در باید دو صورت معمولی و کشویی باز و بسته شود تا اگر برف در پشت در جمع شد بشود آن را کشویی باز کرد.
یعنی اگر می‌خواهید هر طور دل‌تان خواست زندگی کنید حتما به این کشورها سفر نکنید. آزادی در آن‌جا معنا ندارد.
باقی بقای‌تان

انتهای پیام