• دوشنبه / ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ / ۰۸:۴۶
  • دسته‌بندی: تجسمی و موسیقی
  • کد خبر: 96113017039
  • خبرنگار : 71503

جریانی که با تغییر مدیریت‌ها کند می‌شود

جریانی که با تغییر مدیریت‌ها کند می‌شود

نائب رییس انجمن هنرمندان سفالگر گفت: مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سابق سیستان و بلوچستان- کامبیز مشتاق گوهری- عامل ارتباط انجمن هنرمندان سفالگر با هنرمندان روستای کلپورگان بود اما متاسفانه این جریان با تغییر مدیریت‌ها کند می‌شود.

فرزاد فرجی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره همکاری انجمن هنرمندان سفالگر با هنرمندان منطقه کلپورگان بیان کرد:سفال کلپورگان بیش از 7000 سال قدمت دارد و از همان ابتدا از مواد اولیه آن منطقه برای ساخت سفال استفاده می‌کردند. کلپورگان تاریخچه‌ای دارد که می‌تواند مورد بحث قرار بگیرد مثل نقش‌هایی که روی سفال شهر سوخته پیدا شده  و به عبارتی منشا انیمیشن بوده است.

او ادامه داد:ارتباط انجمن هنرمندان سفالگر با کلپورگان صرفا در راستای شناخت هنرمندان آن منطقه بود تا با در جریان قرار گرفتن نقش، فرم و شکل گیری سفال‌های این منطقه بتوانیم آن را در نمایشگاه‌ها یا برنامه‌های دیگر مد نظر قرار دهیم.

نایب رییس انجمن هنرمندان سفالگر افزود: هنرمندان انجمن به مدت یک هفته از کارگاه سفال روستای کلپورگان و هنرمندان آن بازدید کردند که در نتیجه زمینه ارتباط هنرمندان آنجا با ما فراهم شد که همچنان ادامه دارد و از آن سود دو طرفه می‌بریم.

فرجی بیان کرد: ما درصدد هستیم به بالا بردن سطح کیفی هنرمندان کلپورگان کمک کنیم زیرا آنها در زمینه اطلاعات فنی با مشکل روبرو هستند. طبق آخرین صحبت‌هایی که با آقای گوهری داشتیم قرار شد مدیر هنری- بازرگانی در این زمینه وجود داشته باشد که جریان تولید منطقه را هدفمند کند.
 
به گزارش ایسنا، روستای کلپورگان به عنوان نخستین روستای آسیا و اقیانوسیه به شورای جهانی صنایع دستی معرفی و در نهایت در فهرست جهانی به ثبت رسید. مدتی پیش پروانه دهواری- مدیر کارگاه کلپورگان- از تعطیلی نخستین کارگاه و موزه زنده این روستا توسط معاون صنایع دستی سیستان و بلوچستان به ایسنا، خبر داد اما پس از آن بهروز عیسی زهی اعلام کرد سیاست نوبتی را برای اداره این کارگاه در پیش گرفتیم.

زنان کلپورگان، سفال‌ها را بدون استفاده از چرخ سفالگری و با دست درست می‌کنند و آن‌ها را با اشکال خاص هندسی که قدمتی چند هزار ساله دارد، تزئین می‌کنند. آن‌ها از آب «تیتوک» سنگی که از کوه بیرک به‌دست می‌آید، استفاده و به‌وسیله یک تکه نازک چوبِ خرمای وحشی که به اندازه چوب کبریت است، سفال‌ها را تزیین می‌کنند. رنگ این نقوش قبل از پختن سفال، قهوه‌ای متمایل به قرمز است که براثر حرارت به رنگ سیاه درمی‌آید.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha